28η Οκτωβρίου 1940: Τα παιδιά του Γυμνασίου Πωγωνιανής

Αντιγράφω από το blog του φίλου miltonios: «Στην Πωγωνιανή λειτουργούσε το Γυμνάσιο με 300 περίπου μαθητές και μαθήτριες. Από αυτούς οι 100 ήταν από τα χωριά της Βορείου Ηπείρου που ήταν τώρα ιταλοκρατούμενη, άλλοι 100 από τα χωριά του Πωγωνίου και οι υπόλοιποι 100 από διάφορα μέρη πέραν του Πωγωνίου. Η κήρυξη του πολέμου βρίσκει τους μαθητές σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, αμηχανίας μέχρι του πανικού. Από τη νύχτα είναι στο πόδι και φέρνουν γύρω στο κέντρο του χωριού προσπαθώντας να μάθουν τι γίνεται. Έτσι το πρωϊ γύρω στις πέντε, πολλοί ξύπνησαν με τις πρώτες ομοβροντίες κανονιών που ακούγονταν περισσότερο προς την Κακαβιά και τους Ποντικάτες.Στην αρχή πολλοί νόμισαν ότι είναι μπουμπουναριές, αφού και ο καιρός ήταν βαρύς, υγρός και ψιλόβρεχε. Ο ρυθμικός όμως τρόπος και ο κοφτός ήχος με τον οποίο ακούγονταν οι βροντές διέλυσε γρήγορα την ψευδαίσθηση για μπουμπουναριές. Γρήγορα κυκλοφόρησε η είδηση. «Πόλεμος», άρχισε ο πόλεμος που όλοι σχεδόν τον περίμεναν. Πρωϊ πρωϊ μαζεύτηκαν στο Γυμνάσιο αρκετοί μαθητές. Εκεί και μερικοί καθηγητές. Μαζί και ο Γυμνασιάρχης Ιωάννης Παπαγεωργίου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα ταραχής και ανησυχίας και μέσα σε απόλυτη σιγή όλοι οι μαθητές κρεμάστηκαν από τα χείλη του Γυμνασιάρχη να τους λέει: Άρχισε ο πόλεμος. Τα μαθήματα διακόπτονται μέχρι νεωτέρας. Μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας με όποιο τρόπο νομίζετε»(…)
«Πολλοί μαθητές συγχωριανοί ή κοντοχωριανοί είχαν ήδη ετοιμάσει τις ομάδες τους. Πήραν ό,τι πρόχειρο είχαν, λίγο ψωμί κάτι να προφυλαχτούν από τη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα και ξεκίνησαν.Με τη διαίσθηση του πανικόβλητου αγριμιού ξεκίνησαν σε ομάδες προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετρούσαν από εκεί που έπεφταν οι λιγότερες κανονιές, και ο ήχος από τα άλλα όπλα που όλο πύκνωναν. Και διάλεγαν το ασφαλέστερο και συντομότερο μονοπάτι, μέσα και έξω από τα γνωστά τους δρομολόγια, στα ρουμάνια και στους καλυμμένους με βλάστηση κατσικόδρομους, για να μην τους επισημαίνουν οι Ιταλοί από τα παρατηρητήρια και τα αεροπλάνα.Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες και ο καθηγητής Γυμναστικής Θεοφάνης Δούμας από τη Βήσσανη γύρω από τον οποίο είχε συσπειρωθεί μια ομάδα μαθητών.Γλούπ, γλούπ ακούγονταν τα βλήματα που έπεφταν γύρω μας μέσα στις λάσπες θυμάται κάποιος μαθητής.Μια ομάδα με λίγα παιδιά από Δολιανά και Τσερβάρι (Ελαφότοπο) έφυγαν πρωϊ και πέρασαν γρήγορα από το Χάνι Δελβινάκι με κατεύθυνση προς Γέφυρα Αγίων – Δολιανά – Καλπάκι. Στη θέση «Κορακότρυπα» απέναντι ακριβώς από την γραμμή άμυνας Καλπακίου, δέχτηκαν μια βόμβα από ιταλικό αεροπλάνο. Θύμα ο μαθητής της Στ’ τάξεως του Γυμνασίου Πωγωνιανής Απόστολος Βλαστός (ο πρώτος μαθητής θύμα του πολέμου που μόλις είχε αρχίσει) που βλήθηκε βαριά στην κοιλιά και ξεψύχησε στην αγκαλιά του μικρότερου αδελφού του Ηλία, μαθητή και αυτού του Γυμνασίου Πωγωνιανής.Μία μεγάλη ομάδα από άλλα μακρινά μέρη (και Βορειοηπειρωτόπουλα που δεν μπορούσαν να πάνε στα χωριά τους) ξεκίνησαν κοντά στο μεσημέρι, πεζοπορώντας, με τον καθηγητή της Φυσικής Σπύρο Τσακαλώτο, ο οποίος καταγόταν από την Πρέβεζα (εξάδελφος του μετέπειτα στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου) με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα. Μέσα από παρακάμψεις και ατραπούς για να αποφύγουν τα αεροπλάνα που πετούσαν στην περιοχή, με το σκοτείνιασμα φτάνουν προς τη γέφυρα Αγιούς. Η πορεία ήταν κουραστική αφού μεταξύ των μαθητών ήταν και αρκετοί μικρών τάξεων και η πορεία ήταν μεγάλη και βασανιστική και πολλοί ήταν ξυπόλυτοι ή με ένα παπούτσι. Μερικούς από τους μικρότερους μαθητές που κουράζονταν τους έπαιρναν στη πλάτη οι μεγαλύτεροι. Είχε σκοτεινιάσει πλέον όταν κατέβαιναν προς το χωριό Λίμνη με κατεύθυνση προς τη γέφυρα των Αγίων. Η πορεία γινόταν με προσοχή. Δεξιά τους είχαν εμφανισθεί ήδη κάποια τμήματα του Ιταλικού στρατού που προχωρούσαν προς το Καλπάκι. Ο Σπύρος Τσακαλώτος, ο καθηγητής τους της Φυσικής, τους συνιστούσε απόλυτη σιωπή. Σε κάποια απόσταση από το Χάνι Ζαραβίνας είχαν φτάσει οι Ιταλοί και είχαν στρατοπεδεύσει.Νύχτα πλέον έφθασαν κοντά στη γέφυρα των Αγίων. Και εκεί μέσα στη σιωπή της νυχτας και το φόβο των παιδιών, ακούστηκε η φωνή του σκοπού:- Αλτ, τις εί;Και τότε, ο καθηγητής Σπύρος Τσακαλώτος μέσα στη νεκρική σιγή που πάγωνε τις ψυχές των ακινητοποιημένων και βουβών μαθητών, απαντά με αγωνιώδη και τρεμάμενη φωνή του:- Μαθηταί του Γυμνασίου Πωγωνιανής μετά των καθηγητών τους. Παρακαλώ μην πυροβολείτε, μην πυροβολείτε.Σε λίγο με την παρουσία αξιωματικού και με έλεγχο όλων από στρατιώτες και με τον φακό στο χέρι, πέρασαν οι μαθητές τη γέφυρα των Αγιων ένας – ένας και συνέχισαν την πορεία τους προς το Χάνι Δολιανών.(Η γέφυρα των Αγίων που είχε κατασκευασθεί το 1874, ανετινάχθη το βράδυ της 28ης προς την 29η Οκτωβρίου 1940, καταστραφείσα σχεδόν ολοκληρωτικώς)» (…)«Εκεί στο εγκαταλειμένο Χάνι των Δολιανών οι πεζοπόροι μαθητές του Γυμνασίου Πωγωνιανής, βρήκαν ένα κουτί λουκούμια, ξεγέλασαν την πείνα τους και ξεδίψασαν στα βροχόνερα στα χαντάκια του δρόμου. Οι μαθητές αυτοί συνέχισαν την πορεία τους προς Καλπάκι όπου, άλλοι μεν επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητα του στρατού και άλλοι συνέχισαν πεζοπορούντες μέσα στη νύχτα για να φτάσουν στα Γιάννενα (διαδρομή από Πωγωνιανή μεγαλύτερη από 70 χιλιόμετρα), τα ξημερώματα (...)» [Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κ. Κωστούλα, Γεγονότα στο Πωγώνι και το Χρονικό του Ανεξάρτητου Τάγματος Δελβινακίου.]
Επετειακό αφιέρωμα του διαχειριστή (εμού του ιδίου) για την εγρήγορση της εθνικής μνήμης της νέας γενιάς «που δε θέλουν κάποιοι να παρελαύνει» και την απόδοση ελάχιστου φόρου τιμής στον πρώτο μαθητή -θύμα του Πολέμου του 40-41 και στους γονείς αυτών που επιμένουν να παρελαύνουν τα παιδιά τους κόντρα στο πνεύμα της «καλά να περνάμε» αντίληψης και στην αυθάδεια της απουσίας ιδεών ή/και στην "προοδευτική" προπαγάνδα ενίων νεοελλήνων του καιρού μας…

Περί μαθητικών και «άλλων» παρελάσεων λόγος

Πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης η μαθητική παρέλαση στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου. Μαθητές δημοτικών και γυμνασίων, δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων παρέλασαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων στην οδό Τσιμισκή, υπό τους ήχους της δημοτικής μπάντας (σχετικό βίντεο εδώ). Έλα όμως «που πληθαίνουν οι φωνές από εκπαιδευτικούς αλλά και άλλους πολίτες, που βλέπουν ότι [οι μαθητικές παρελάσεις] δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό και αποτελούν κατάλοιπο άλλων εποχών» σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφ. Ελευθεροτυπία. Πώς και γιατί; Από τη μια « Η συμμετοχή των μαθητών στις εθνικές εκδηλώσεις και επετείους είναι υποχρεωτική, για να δίδεται σ` αυτούς η ευκαιρία να παραδειγματίζονται και να διδάσκονται την Ιστορία της Φυλής μας και έξω από τις αίθουσες και τους κλειστούς χώρους του Σχολείου που καθημερινά διδάσκονται» (απόφαση Φ200/21/16/139240/26-11-1977/ ΥΠΕΠΘ) με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υπερθεματίζει (δες εδώ) λέγοντας μεταξύ των άλλων στις 24 Μαρτίου 2006: «Είναι πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά στην ιστορία Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρίσταται στη Μαθητική Παρέλαση. Η παρουσία του αποτελεί έναν ισχυρότατο συμβολισμό ενότητας του Έθνους και ταυτόχρονα ενατένισης του μέλλοντος με αισιοδοξία μέσα από τα μάτια των παιδιών που παρέλασαν σήμερα και θέλω να τα συγχαρώ.»Και από την άλλη, ο σύλλογος διδασκόντων πειραματικού σχολείου της Θεσσαλονίκης να διαμαρτύρεται έντονα «με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά» και επ΄ ευκαιρία να επιχειρηματολογεί κατά των μαθητικών παρελάσεων «θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δεν βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση…» (περισσότερα εδώ). Με κυριότερο αναμάσημα/ επιχειρηματολογία ότι «Η διοργάνωση μαθητικών παρελάσεων στη χώρα μας αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία», ότι είναι «αντιπαιδαγωγικό και εθνικιστικό κατάλοιπο μιας άλλης εποχής», «κατάλοιπο της δικτατορίας Μεταξά», αν και: «Στη χώρα μας οι ρίζες των μαθητικών παρελάσεων είναι ακόμη πιο βαθιές, αναγόμενες στο 19ο αιώνα. Στην εφημερίδα ''Εμπρός'' της 26ης Μαρτίου του 1899 βρίσκουμε αποσπάσματα που περιγράφουν την ''παρέλασιν των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδες βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός''. Τα σχολεία εμφανίζονται παραταγμένα στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1924, ημέρα που συνέπιπτε με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Το 1932 στην Αθήνα τα σχολεία συμμετέχουν μαζί με τους προσκόπους, τη ''φρουρά της πόλης'' και τις ''εθνικιστικές οργανώσεις'' σε παρέλαση ενώπιον επισήμων στον Άγνωστο Στρατιώτη»( δες εδώ). Κοντά και τα ...«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;» της όψιμης αντι-πατριωτικής, διεθνιστικής κλπ. (υπο)κουλτούρας και των σταυροφόρων της (δες λ.χ. εδώ, εδώ κι εδώ). Σε αυτή την "αντιπαράθεση" νομίζω ότι καλά με εκπροσωπεί και μου ξυπνά μνήμες το παρακάτω κείμενο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνη που λέει (δες εδώ): «Βαριόμουνα, από μικρός, να συμμετέχω σε παρελάσεις, αλλά και με γοήτευαν -εξάλλου ήταν μια ευκαιρία να φλερτάρουμε με τα κορίτσια των Θηλέων, που ανέβαζαν τη φούστα πάνω απ' το γόνατο και μας τρέλαινε η μοβ κλείδωση, τα κοντά λευκά καλτσάκια, η απαρχή των μηρών. Δεν ξέρω, πια, αν είναι χρήσιμες ή όχι, και με ποια έννοια άραγε; Πάντως, πέρα από τις πολιτικές εμμονές και ιδιοτέλειες, ένθεν και ένθεν (οι πιο φοβερές ήταν οι παρελάσεις στη Σοβιετία, με τους στρατηγούς να έχουνε καπλαντισμένα τα στήθη από γαλόνια), το να βλέπω τόσους νέους μαζί είναι κάτι που ακόμα με γοητεύει, μέσα στη γεροντοκρατία. Και, παρ' ότι δεν έχω παιδιά [εγώ έχω], κατανοώ τη συγκίνηση, ίσως και την περηφάνια των γονιών. Ανθρώπινο. Εξάλλου και η επαναστατική γυμναστική άλλων ομάδων, με λάβαρα και σημαίες, είναι μια μορφή παρέλασης, που επίσης μου αρέσει. Το πράγμα, σε κάθε περίπτωση, περιέχει κάτι από πασαρέλα, συντρο-φικότητα, συν ολίγον φρόνημα. Ιδίως αν η μέρα είναι φαντασμαγορική και η σημαιοφόρος γιορτάζει του Αγίου Διμετρίου». Αυτά.
Υστερόγραφο 1: Το ΟΧΙ το είπε Ι. Μεταξάς (δες εδώ και εδώ), για όσους δεν το θυμούνται ...Επίσης, στα "κατάλοιπα της δικτατορίας Μεταξά" συγκαταλέγεται και η ουσιαστική λειτουργία του ΙΚΑ ...
Υστερόγραφο 2: Μη και η πομπή των Παναθηναίων, η Περιφορά του Επιταφίου ή η πορεία του Πολυτεχνείου δεν είναι παρελάσεις; Ζήτησε κάποιος να καταργηθούν;Έχω την απορία...
Υστερόγραφο 3: Δες και "Γιατί να καταργηθούν οι παρελάσεις;", Συνηγορία υπέρ των μαθητικών παρελάσεων

e-government & friends?

Σχολιάζαμε αλλού (δες εδώ) την δια του Διαδικτύου πρόσκληση της πλήρωσης 88 θέσεων Γενικών και Ειδικών Γραμματέων των υπουργείων της νεοπαγούς μας κυβέρνησης σαν «για "θεαθήναι" υλοποίηση προεκλογικής υπόσχεσης», και να που μας …έκατσε! Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. Ελευθεροτυπία ο νέος Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων φέρεται σαν «συνεργάτης της συζύγου του υπουργού Δικαιοσύνης»!Ήτοι έχουν γράψει μαζί βιβλίο (δες εδώ).Εντωμεταξύ στην Ιπποκράτους κομματικοί παράγοντες (δες εδώ) «θεωρούν ότι ήταν λάθος η προκήρυξη των θέσεων των γενικών γραμματέων, διότι τα πρόσωπα που επιλέγονται αποτελούν μαζί με τον υπουργό την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και χαράσσουν τη γραμμή, «άρα θα έπρεπε να είναι πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του υπουργού». Και όπως σχολιάζει, μεταξύ των άλλων, ο Α. Καρκαγιάννης στην εφ. Καθημερινή: «Καλή και άγια η διαφάνεια. Όταν, όμως, καταντάει "στυλάκι", μετατρέπεται στο αντίθετό της». Χυδαϊστί προπαγάνδα θα έλεγα εγώ, ιδιαίτερα όταν έχεις να αξιολογήσεις σχεδόν 40 000 αιτήσεις! Τόσοι και τόσες συμπολίτες, άνδρες και γυναίκες, θεωρούν εαυτούς ικανούς για τις συγκεκριμένες 88 θέσεις…Ήμαρτον.

Επικαιροποίηση
25-10-2009 «Ανοιχτή διαδικασία» και «κλειστή διαβούλευση»! Δες εδώ.
7-11-2009 Τα δήθεν (από τον "Τύπο των ήλων" της εφ. Ελευθεροτυπία): Καλοί και άγιοι φαίνονται οι νέοι Γενικοί Γραμματείς των υπουργείων (δες εδώ), αλλά τέτοιος ντόρος -και τόση καθυστέρηση- για πέντε κομματικούς και τρεις «επιρροές»;
10-11-2009 Πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι 2 από τους 6 νέους γραμματείς!Δες εδώ.
14-11-2009 Οι άδειες καρέκλες της αξιοκρατίας...
14-11-2009 "Ο καθηγητής Μυστήριος" και άλλα ...Μικροπολιτικά (!) και η άμεση απάντηση.
22-11-2009 Από τα παραπολιτικά της σημερινής εφ. VETO (σελ. 16) σχετικά με το θέμα της δια του Διαδικτύου πρόσκλησης κτλ.: Κορυφαίος κυβερνητικός παράγων φέρεται ότι, σε χαλαρή συζήτηση με συνομιλητή του, είπε:"Εντάξει, αυτή η ιστορία δεν είναι τίποτα σπουδαίο αλλά ήταν μια ευκαιρία για να διαπιστώσουμε πόσοι μ@λ@κες υπάρχουν στην Ελλάδα!" Εμ...να δεις σε λίγο σειρά στην Κλαυθμώνος τους μ@λ@κες κοψοχέρηδες "υποψήφιους Γεν. Γραμματείς" και λοιπούς ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος...
23-11-2009 Νέοι γενικοί γραμματείς σε έξι υπουργεία. Ο καθηγητής Β. Κουλαϊδής, ο οποίος ορίστηκε γεν. γραμματέας στο υπουργείο Παιδείας, μεταξύ των άλλων υπήρξε και σύμβουλος επί θεμάτων εκπαίδευσης του Πρωθυπουργού, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση, και εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ουδέν το μεμπτόν, αλλά προς τι αυτή η καθυστέρηση και η διαδικτυακή "επιλογή";
29-11-2009 Ψάχνουν ακόμη γραμματείς και αρμοδιότητες
4-12-2009 «Σκιάζει» τη διαδικασία επιλογής η αποπομπή του Α. Κουτούπη (... και συνεχίζω εδώ).
10-12-2009 Με σφραγίδα ΠΑΣΟΚ οι 13 γεν. γραμματείς περιφέρειας
11-12-2009 Γκρίνια και αγανάκτηση στο ΠαΣοΚ για τους περιφερειάρχες
30-12-2009 Νέοι (και ΠΑΣΟΚ) ΓΓ
4-1-2010 Αυτό είναι το ....ακομμάτιστο ΠΑΣΟΚ;
8-1-2010 Άλλους έξι γραμματείς ανακοίνωσε η κυβέρνηση
22-1-2010 Έξι νέοι γραμματείς...
23-1-2010 Αργόσυρτο φινάλε στο σίριαλ των γραμματέων
25-1-2010 Δεν αποδέχθηκε τη θέση, κουμπάρος ων!
28-1-2010 Τέλος στο σίριαλ με γενικούς γραμματείς

Λεβεντο-προ-μετεκλογικά!

Πολιτικοί vs "πολιτική"; Το κόμμα Ένωση Κεντρώων, του Βασίλη Λεβέντη, πήρε 18 278 ψήφους (ποσοστό 0,27%) στις πρόσφατες εκλογές ...

Παγκόσμιο μαθηματικό βραβείο σε Έλληνα φοιτητή

Το χρυσό μετάλλιο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Μαθηματικών, απέσπασε ο τριτοετής φοιτητής του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Σακελλάρης. Ο Γιώργος Σακελλάρης, εραστής των μαθηματικών από τα μαθητικά του χρόνια, είχε να συναγωνιστεί με 480 αριστούχους υποψηφίους των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου, όπως του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και τελικά κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη στις 25-30 Ιουλίου 2009. Για την επιτυχία του αυτή τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών σε ειδική εκδήλωση στις 14 Οκτωβρίου. Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν ο ίδιος που ενδιαφέρθηκε, όταν πληροφορήθηκε για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου διαγωνισμού, ενημερώνοντας τον πρόεδρο του Τμήματος, ο οποίος και ενέκρινε τη συμμετοχή του ως εκπροσώπου του πανεπιστημίου και ενήργησε για τη χρηματοδότησή του από το Τμήμα Μαθηματικών (δες κι εδώ). Τον περασμένο Μάρτιο ο Γιώργος Σακελλάρης συμμετείχε σε πανευρωπαϊκό πανεπιστημιακό διαγωνισμό Μαθηματικών, που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο, όπου κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο.

Το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 2009 στον Μπαράκ Ομπάμα

Με το Νόμπελ Ειρήνης για το 2009 τιμήθηκε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα για τις προσπάθειές του με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς διπλωματίας και της συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της νορβηγικής επιτροπής Τούρμπιον Γιόγκλαντ: «Η επιτροπή αποδίδει μεγάλη σημασία στο όραμα και στις προσπάθειες του Ομπάμα για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα». Έχω την εντύπωση ότι πιθανόν η επιτροπή ξέχασε να εντάξει στο «όραμα Ομπάμα» και την αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων σε Αφγανιστάν και την μη αποχώρησή τους από το Ιράκ …Πάντως μεταξύ αυτών που πρώτοι τον συνεχάρησαν ήταν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, που δήλωσε σχετικά ότι: «Η απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον πρόεδρο Ομπάμα, ηγέτη της πιο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο, στην αρχή της θητείας του, αποτυπώνει τις ελπίδες που έχει δημιουργήσει σε παγκόσμιο επίπεδο με το όραμά του ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα». Αντίθετα, ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας και βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 1983 Λεχ Βαλέσα δεν έκρυψε την έκπληξή του, δηλώνοντας:«Ποιος, ο Ομπάμα; Τόσο γρήγορα; Πολύ γρήγορα! Δεν είχε τον χρόνο να κάνει κάτι. Προς το παρόν το μόνο που κάνει είναι προτάσεις».Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Μπαράκ Ομπάμα ανέλαβε καθήκοντα μόλις δύο εβδομάδες πριν τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων! Αλλά πώς να το κάνουμε, το να είσαι πλανητάρχης, όσο νάναι, μετράει…ιδιαίτερα όταν, όπως κάποιος κακεντρεχώς σχολιάζει , «πήρε Νόμπελ γιατί δεν έκανε αμέσως πόλεμο, όπως έκαναν οι δυο τελευταίοι προκάτοχοί του!» Αλλά και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες δε χαρίστηκε στον νομπελίστα πρόεδρο των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι ο Μπαράκ Ομπάμα «δεν έχει κάνει τίποτα για να το αξίζει». «Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι ποια κριτήρια επικράτησαν ώστε αυτός που επελέγη να είναι ο Αμερικανός πρόεδρος και όχι ένας από τους άλλους 205 υποψηφίους που είχαν προταθεί» «Τι έκανε λοιπόν ο Ομπάμα για να αξίζει αυτή τη διάκριση;» διερωτάται ο Τσάβες και δηλώνει ότι το σώμα των κριτών για την απονομή του Βραβείου Νόμπελ «θεώρησε ως αποφασιστικό στοιχείο την ευχή του να υπάρξει ένας κόσμος χωρίς πυρηνικά όπλα, ξεχνώντας τη δέσμευση του να διατηρηθούν οι στρατιωτικές του δυνάμεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την απόφαση του να εγκαταστήσει νέες στρατιωτικές βάσεις στην Κολομβία». Πάντως, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στη συγχαρητήρια επιστολή του προς τον Μπαράκ Ομπάμα χαρακτηρίζει την απόφαση της νορβηγικής επιτροπής «δίκαιη αναγνώριση της συμβολής του Αμερικανού προέδρου στον ιερό σκοπό της ειρήνης», συμπληρώνοντας ότι «είμαι βέβαιος ότι όλος ο κόσμος θα ανταποκριθεί στην πρόσκλησή σας για δράση».

11-12-2009 Μπαράκ Ομπάμα, στην ομιλία του κατά την απομομή του Βραβείου Νόμπελ: «Δεν υπάρχουν ένδοξοι πόλεμοι»
11-12-2009 Τα σκάνδαλα της Επιτροπής Βραβείων Νόμπελ Ειρήνης και οι αντιδράσεις

Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 2009

Στα δύο μοιράζεται το φετινό Βραβείο Νόμπελ Φυσικής: το ήμισυ θα απονεμηθεί στον Αμερικανο-βρετανό πρωτοπόρο των οπτικών ινών Τσάρλς Κουέν Κάο (Charles K. Kao), ενώ το υπόλοιπο μισό μοιράζεται στους Αμερικανούς Ουίλαρντ Στέρλινγκ Μπόιλ (Willard S. Boyle) και Τζορτζ Έλγουντ Σμιθ (George E. Smith) για την ανακάλυψη των αισθητήρων CCD που αντικατέστησαν το φιλμ σε κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Ο Τσαρλς Κάο, σήμερα 76 ετών, βραβεύεται «για πρωτοποριακά επιτεύγματα που αφορούν τη μετάδοση του φωτός σε ίνες για οπτικές επικοινωνίες» αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσε το μεσημέρι της Τρίτης η επιτροπή των βραβείων στη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Το 1966, ο Τσαρλς Κάο υπολόγισε για πρώτη φορά πως το φως θα μπορούσε να μεταδοθεί σε μεγάλες αποστάσεις μέσα από τέτοιες γυάλινες ίνες. Με τη σταδιακή αύξηση της καθαρότητας του γυαλιού η απόσταση που μπορούσε να διανύσει το φως αυξήθηκε από τα 20 μέτρα το 1969 στα 100 χιλιόμετρα τέσσερα χρόνια αργότερα. Σήμερα, οι οπτικές ίνες που αναλαμβάνουν σχεδόν το σύνολο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, αντικαθιστώντας τα χάλκινα καλώδια. Αυτές οι ίνες από γυαλί χαμηλής απώλειας έχουν διευκολύνει τα μέγιστα για μια παγκόσμια ευρυζωνική επικοινωνία, όπως το Διαδίκτυο. Το φως ρέει σε λεπτές ίνες από γυαλί, και μεταφέρει σχεδόν το σύνολο της τηλεφωνίας και της κίνησης των δεδομένων προς κάθε κατεύθυνση. Κείμενα, μουσική, εικόνες και βίντεο μπορεί να μεταφερθούν σε όλο τον κόσμο μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.Εκτιμάται ότι έχουν συνολικό μήκος 1 δισ. χιλιόμετρα, αρκετό για να τυλίξει τη Γη 25 000 φορές. Και το μήκος τους συνεχίζει να αυξάνεται κατά 1000 χιλιόμετρα την ώρα. Ο Ουίλαρντ Μπόιλ, 85 ετών, και ο παλιός συνεργάτης του Τζορτζ Σμιθ, 79 ετών, θα μοιραστούν το άλλο ήμισυ του βραβείου «για την εφεύρεση του απεικονιστικού κυκλώματος πυριτίου -του αισθητήρα CCD». Eπινόησαν την πρώτη επιτυχημένη τεχνολογία απεικόνισης, χρησιμοποιώντας ψηφιακό αισθητήρα, δηλαδή ένα CCD (διάταξη συζευγμένου φορτίου ή Charge-Coupled Device) το 1969 στα εργαστήρια Bell. Η τεχνολογία CCD κάνει χρήση του φωτοηλεκτρικού, ήτοι: το φως που πέφτει πάνω στην επιφάνεια του αισθητήρα δημιουργεί ένα ηλεκτρικό σήμα σε καθένα από τα πολυάριθμα εικονοστοιχεία (pixel) από τα οποία αποτελείται η εικόνα.Η πρόκληση κατά τον σχεδιασμό ενός CCD ήταν να συγκεντρωθούν και να διαβαστούν τα μηνύματα σε ένα μεγάλο αριθμό πίξελ, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η διάταξη CCD χρησιμοποιείται σήμερα στις ψηφιακές κάμερeς φέρνοντας επανάσταση στην φωτογραφία, όπου το φως συλλαμβάνεται πάνω σε ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα αντί για το φιλμ. Η ψηφιακή μορφή διευκολύνει την επεξεργασία και τη διανομή αυτών των εικόνων παντού. Η τεχνολογία CCD χρησιμοποιείται επίσης σε πολλές ιατρικές εφαρμογές, λ.χ. για την απεικόνιση του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος, τόσο για την διάγνωση όσο και για τη μικροχειρουργική.

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=292408&dt=06/10/2009

"Η δημοκρατία σε αδιέξοδο θεσμικό"

Σταχυολογώ από τη στήλη του Χρ. Γιανναρά στην εφ. Καθημερινή: «Μετά τη μεταπολίτευση του 1974 καλλιεργείται στην Ελλάδα μεθοδικά το δόλιο μύθευμα ότι "η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα". Το μύθευμα ενισχύει την υποβολιμαία ψευδαίσθη-ση ότι στη χώρα λειτουργεί Δημοκρατία. Και μάλιστα, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, υποδειγματικά!(…) Από καταγωγής του ελλαδικού κρατιδίου και κατ’ εξοχήν μετά τη μεταπολίτευση του 1974, πηγή παρανομίας, φαυλότητας και διαφθοράς, αιτία κοινωνικής υπανάπτυξης, ευτελισμού και διαστροφής των θεσμών της Δημοκρατίας, είναι στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα (…) Δεν υπάρχει τρόπος ή δυνατότητα στην Ελλάδα να ελεγχθεί ρεαλιστικά και να τιμωρηθεί έμπρακτα η κλοπή κοινωνικού χρήματος από τους διαχειριστές του κρατικού κορβανά. Να ελεγχθεί και τιμωρηθεί η ραδιοτηλεοπτική ασυδοσία: η πλύση εγκεφάλου των πολιτών από την ιδιοτέλεια κομμάτων και μεγαλεμπόρων, η σκόπιμη παραπλάνηση, η μεθοδική υποβάθμιση της νοημοσύνης, της αισθητικής, της ηθικής ευαισθησίας, του πατριωτισμού. Δεν υπάρχει δυνατότητα στην ελλαδική «Δημοκρατία» να οδηγήσουν οι πολίτες στη Δικαιοσύνη ένα κόμμα που προπαγανδίζει και οργανώνει την κατάλυση της έννομης τάξης, την προγραμματισμένη βία, τις απόπειρες δολοφονίας από πρόθεση ένστολων κοινωνικών λειτουργών (…) Εξόφθαλμη πραγματικότητα, αδιόρατη από τα ευνουχισμένα παράγωγα της υποβαθμισμένης παιδείας και του ραδιοτηλεοπτικού κρετινισμού: το πολίτευμα στην Ελλάδα είναι ολοκληρωτικού χαρακτήρα φεουδαρχία, τα δήθεν "κόμματα" είναι φέουδα που μεταβιβάζονται κληρονομικά, ο εκάστοτε φεουδάρχης είναι απόλυτος μονάρχης, οικογένειες "βαρόνων" ραδιουργούν στην "αυλή" του και ελέγχονται με παροχές. Κάθε αξίωμα πηγάζει από τον φεουδάρχη, την ανεξέλεγκτη βούλησή του – κάθε θώκος υπουργού, βουλευτή, δήμαρχου, νομάρχη, κρατικού τιμαριούχου. Πιόνια οι βουλευτές, points στο προσωποπαγές παιχνίδι του φεουδάρχη, και το παιχνίδι "στημένο" από έμπειρους μαγείρους εκλογικών νόμων, με τον λαό κομπάρσο.» Να δούμε αν η κυβέρνηση (μία από τα ίδια) που θα προκύψει από το αποψινό εκλογικό αποτέλεσμα (ήδη έχει προαγγελθεί η σύνθεσή της από τα φίλια ΜΜΕ) θα «δικαιώσει» ή όχι τον αρθρογράφο…