Περί μαθητικών και «άλλων» παρελάσεων λόγος

Πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης η μαθητική παρέλαση στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου. Μαθητές δημοτικών και γυμνασίων, δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων παρέλασαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων στην οδό Τσιμισκή, υπό τους ήχους της δημοτικής μπάντας (σχετικό βίντεο εδώ). Έλα όμως «που πληθαίνουν οι φωνές από εκπαιδευτικούς αλλά και άλλους πολίτες, που βλέπουν ότι [οι μαθητικές παρελάσεις] δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό και αποτελούν κατάλοιπο άλλων εποχών» σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφ. Ελευθεροτυπία. Πώς και γιατί; Από τη μια « Η συμμετοχή των μαθητών στις εθνικές εκδηλώσεις και επετείους είναι υποχρεωτική, για να δίδεται σ` αυτούς η ευκαιρία να παραδειγματίζονται και να διδάσκονται την Ιστορία της Φυλής μας και έξω από τις αίθουσες και τους κλειστούς χώρους του Σχολείου που καθημερινά διδάσκονται» (απόφαση Φ200/21/16/139240/26-11-1977/ ΥΠΕΠΘ) με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υπερθεματίζει (δες εδώ) λέγοντας μεταξύ των άλλων στις 24 Μαρτίου 2006: «Είναι πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά στην ιστορία Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρίσταται στη Μαθητική Παρέλαση. Η παρουσία του αποτελεί έναν ισχυρότατο συμβολισμό ενότητας του Έθνους και ταυτόχρονα ενατένισης του μέλλοντος με αισιοδοξία μέσα από τα μάτια των παιδιών που παρέλασαν σήμερα και θέλω να τα συγχαρώ.»Και από την άλλη, ο σύλλογος διδασκόντων πειραματικού σχολείου της Θεσσαλονίκης να διαμαρτύρεται έντονα «με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά» και επ΄ ευκαιρία να επιχειρηματολογεί κατά των μαθητικών παρελάσεων «θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δεν βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση…» (περισσότερα εδώ). Με κυριότερο αναμάσημα/ επιχειρηματολογία ότι «Η διοργάνωση μαθητικών παρελάσεων στη χώρα μας αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία», ότι είναι «αντιπαιδαγωγικό και εθνικιστικό κατάλοιπο μιας άλλης εποχής», «κατάλοιπο της δικτατορίας Μεταξά», αν και: «Στη χώρα μας οι ρίζες των μαθητικών παρελάσεων είναι ακόμη πιο βαθιές, αναγόμενες στο 19ο αιώνα. Στην εφημερίδα ''Εμπρός'' της 26ης Μαρτίου του 1899 βρίσκουμε αποσπάσματα που περιγράφουν την ''παρέλασιν των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδες βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός''. Τα σχολεία εμφανίζονται παραταγμένα στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1924, ημέρα που συνέπιπτε με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Το 1932 στην Αθήνα τα σχολεία συμμετέχουν μαζί με τους προσκόπους, τη ''φρουρά της πόλης'' και τις ''εθνικιστικές οργανώσεις'' σε παρέλαση ενώπιον επισήμων στον Άγνωστο Στρατιώτη»( δες εδώ). Κοντά και τα ...«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;» της όψιμης αντι-πατριωτικής, διεθνιστικής κλπ. (υπο)κουλτούρας και των σταυροφόρων της (δες λ.χ. εδώ, εδώ κι εδώ). Σε αυτή την "αντιπαράθεση" νομίζω ότι καλά με εκπροσωπεί και μου ξυπνά μνήμες το παρακάτω κείμενο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνη που λέει (δες εδώ): «Βαριόμουνα, από μικρός, να συμμετέχω σε παρελάσεις, αλλά και με γοήτευαν -εξάλλου ήταν μια ευκαιρία να φλερτάρουμε με τα κορίτσια των Θηλέων, που ανέβαζαν τη φούστα πάνω απ' το γόνατο και μας τρέλαινε η μοβ κλείδωση, τα κοντά λευκά καλτσάκια, η απαρχή των μηρών. Δεν ξέρω, πια, αν είναι χρήσιμες ή όχι, και με ποια έννοια άραγε; Πάντως, πέρα από τις πολιτικές εμμονές και ιδιοτέλειες, ένθεν και ένθεν (οι πιο φοβερές ήταν οι παρελάσεις στη Σοβιετία, με τους στρατηγούς να έχουνε καπλαντισμένα τα στήθη από γαλόνια), το να βλέπω τόσους νέους μαζί είναι κάτι που ακόμα με γοητεύει, μέσα στη γεροντοκρατία. Και, παρ' ότι δεν έχω παιδιά [εγώ έχω], κατανοώ τη συγκίνηση, ίσως και την περηφάνια των γονιών. Ανθρώπινο. Εξάλλου και η επαναστατική γυμναστική άλλων ομάδων, με λάβαρα και σημαίες, είναι μια μορφή παρέλασης, που επίσης μου αρέσει. Το πράγμα, σε κάθε περίπτωση, περιέχει κάτι από πασαρέλα, συντρο-φικότητα, συν ολίγον φρόνημα. Ιδίως αν η μέρα είναι φαντασμαγορική και η σημαιοφόρος γιορτάζει του Αγίου Διμετρίου». Αυτά.
Υστερόγραφο 1: Το ΟΧΙ το είπε Ι. Μεταξάς (δες εδώ και εδώ), για όσους δεν το θυμούνται ...Επίσης, στα "κατάλοιπα της δικτατορίας Μεταξά" συγκαταλέγεται και η ουσιαστική λειτουργία του ΙΚΑ ...
Υστερόγραφο 2: Μη και η πομπή των Παναθηναίων, η Περιφορά του Επιταφίου ή η πορεία του Πολυτεχνείου δεν είναι παρελάσεις; Ζήτησε κάποιος να καταργηθούν;Έχω την απορία...
Υστερόγραφο 3: Δες και "Γιατί να καταργηθούν οι παρελάσεις;", Συνηγορία υπέρ των μαθητικών παρελάσεων