Υπουργός vs εκπαιδευτικών ή «να εξορθολογήσουμε το σύστημα»;

Στην πρώτη συνέντευξη τύπου η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε σειρά μέτρων μεταξύ των οποίων προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ και αποσπάσεις υπό όρους (δες εδώ, εδώ) που αποτελούν επί μέρες επίμαχο σημείο αντιπαράθεσης –δικαίως μια και θίγονται εργασιακά δικαιώματα – με εκπαιδευτικούς (δες λ.χ. εδώ) και με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (δες εδώ). Εγώ θα σταθώ ακροθιγώς σε τρία σημεία που τα κρίνω προς την ορθή κατεύθυνση:
- Οι νεοπροσληφθέντες θα δοκιμάζονται για 2 έτη προτού κριθούν οριστικά κατάλληλοι για να διδάξουν. Στο μεταξύ θα είναι «δόκιμοι», θα επιμορφώνονται και θα αξιολογούνται. Αν δεν κριθούν ικανοί για διδασκαλία πιθανώς θα μετατάσσονται σε άλλες υπηρεσίες...
- Δεν θα μπορούν όλοι όσοι τελειώνουν μια σχολή να διαγωνιστούν για μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά μόνο όσοι ακολουθούν το παιδαγωγικό κομμάτι της σχολής.
- Ο εκπαιδευτικός που θα προσλαμβάνεται στο τάδε σχολείο θα μένει εκεί τρία χρόνια.
Ως προς το πρώτο το κρίνω θετικό με την έννοια ότι θα είναι «βοηθοί» καθηγητή/δάσκαλου κοντά σε έμπειρο εκπαιδευτικό-εκπαιδευτή, για να τριφτούν στην τάξη υπό καθοδήγηση. Θέλω να πω ότι η εισαγωγική τύποις επιμόρφωση των δυο βδομάδων στο ΠΕΚ (θεωρητικά μαθήματα και παρακολούθηση δειγματικών διδασκαλιών), ως επί το πλείστον ενημερωτικού χαρακτήρα, λίγο, πολύ λίγο βοηθά τον νεοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό και μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του (και πιθανόν των στόχων της πολιτείας). Με άλλα λόγια οι νέοι εκπαιδευτικοί στου «κασίδη το κεφάλι» θα …αυτό-επιμορφωθούν στη διδακτική και τα παιδαγωγικά της τάξης (κι όχι «αυτά που γράφουν τα βιβλία»), όπως χρόνια τώρα συμβαίνει. Και τούτο επειδή από ανεπαρκής έως ανυπόστατη κρίνεται η παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση που λαμβάνουν οι φοιτητές των λεγόμενων «καθηγητικών» σχολών, ενώ δεν έχει προβλεφθεί πρακτική άσκησή τους σε πραγματικές συνθήκες της διδακτικής πράξης κι έτσι οδηγούνται πολλές φορές σε αυτοδίδακτες πρακτικές και τελικά σε παιδαγωγικά λάθη στην τάξη σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης έρευνας (δες εδώ). Επειδή στην προοπτική της δημιουργίας «καλών επιστημόνων», φαίνεται πως τα πανεπιστήμια αφήνουν στην άκρη την κατάρτιση για τον «καλό» ή «αποτελεσματικό» εκπαιδευτικό...Συνεπώς – πάει και το δεύτερο σημείο– απαιτούνται κατευθύνσεις με ειδίκευση για την εκπαίδευση στις αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα (σχεδόν 30 χρόνια το ακούω, αλλά πού…). Παράδειγμα-μαρτυρία: Αφού "ορκιστήκαμε" σε κάτι που δεν ακούγαμε και δεν βλέπαμε (γύρω στα εκατό άτομα σε μια σκάλα της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. δεν έχει σημασία) πήγα σε ένα ΤΕΕ!-Ο κος Διευθυντής; Καλημέρα… Είναι η πρώτη μου μέρα που μπαίνω σε τάξη. Τι κάνω;-Προσπαθείς να μη σου φύγει κανένας την ώρα μαθήματος. Πάρε ένα μαστίγιο και καλή τύχη.Για τα ΠΕΚ στο μέσον της χρονιάς θα πούμε άλλη φορά…
Τέλος, αν πάτε σε γυμνάσιο ή λύκειο μόλις 20 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού, αρχίζετε να διερωτάστε, αν πράγματι όλοι οι μαθητές έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση… Όχι επειδή έχουν ακατάλληλους εκπαιδευτικούς, οι υπάρχοντες διδάσκουν όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν, αλλά με το ένα πόδι βρίσκονται στο σχολείο και με το άλλο …στο σπίτι και την οικογένειά τους, χιλιόμετρα μακριά συν την ελπίδα απόσπασης, επαπειλούμενης κύησης, ματάθεσης τον αμέσως επόμενο χρόνο κτλ. Αλλά με "περαστικούς" εκπαιδευτικούς δε μπορεί να στεριώσει ένα σχολείο, όταν τα ¾ του προσωπικού είναι διερχόμενα, φέτος ο ένας, του χρόνου ο άλλος. Και να θυμίσω ότι πριν 30 και βάλε χρόνια, η υποχρέωση ήταν μια πενταετία στην ίδια περιοχή/σχολείο, για να γίνει διετία στα τέλη του ΄70, για να διοριστείς, αργότερα, και δίπλα στο σπίτι σου, άντε στη Δ. Αττική αντί της Ομόνοιας… Ας αναμένουμε λοιπόν τη ''διαβούλευση" και τη μετά τρίμηνο κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου (δες εδώ), για να δούμε αν στις προσεχείς εκλογές η υπουργός θα έχει την τύχη των προκατόχων της στο υπουργείο Μ. Γιαννάκου και Γερ. Αρσένη...