Η μπλε ποδιά

«Η ποδιά πάντα καθαρή και σιδερωμένη, ο γιακάς άσπρος, τα μαλλιά με κορδέλα. Και η μόνη δυνατότητα φιλαρέσκειας, αν φορούσες κάποια καλή φούστα ή φόρεμα που φαινόταν κλεφτά κάτω από την ποδιά». Αναμνήσεις μαθήτριας του …προηγούμενου αιώνα! Μια και σαν σήμερα εικοσιοκτώ χρόνια πριν, η σχολική μπλε ποδιά «πέρασε» στο παρελθόν (δες εδώ) επί υπουργού Παιδείας Ελ. Βερυβάκη. Η αλήθεια είναι ότι έκτοτε τα σχολεία ομόρφυναν. Από την άλλη όμως έγιναν πασαρέλα, έτσι που «κάθε μέλος της μαθητικής κοινότητας καθημερινά θυσιάζεται στο βωμό της "μάρκας" και των "guru της μόδας". Γιλέκα, καπέλα, κολάν, μαντίλια, πουκάμισα όπως και πολλά άλλα είδη ρουχισμού και αξεσουάρ συνθέτουν μια εκκεντρική, και κατ' άλλους ακατάλληλη, για το σχολικό περιβάλλον, εμφάνιση» (δες εδώ). Και αλλού διαβάζω: «Τα παιδιά κυνηγάνε τις μάρκες!», αφού «αν και δεν υπάρχει ποδιά, υπάρχουν "στολές" ντυσίματος, ανάλογα με το στυλ του καθενός» και προφανώς, λέω εγώ, και από το πάχος που έχει το οικογενειακό πορτοφόλι… Αφήνω στην άκρη και τα (οφθαλμο)προβλήματα που δημιουργούνται από τις …κοντές-πάνω-από-τον-αφαλό μπλούζες και τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια των κοριτσιών - ε, να φανεί και το στρινγκάκι λίγο! Από το ένα άκρο στο άλλο... Τώρα θα μου πεις με αυτό ασχολείσαι; Όχι βέβαια, όταν η εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες πάει κατά διαόλου -κατά σύμπτωση, πάνω κάτω, από τον καιρό που καταργήθηκε η ποδιά, η μόνη, κατά πως φαίνεται, λυσιτελής μεταρρύθμιση στο σχολείο από τότε μέχρι σήμερα! Αν και πολλοί θα προτιμούσαν την επιστροφή της ποδιάς, έχω τις αντιρρήσεις μου. Γιατί υπάρχει μια μέση λύση για όλα, σαν αυτή φερ΄ ειπείν για τη μαθητική ενδυμασία στα σχολεία της Κύπρου, όπου: «Κατά τους χειμερινούς μήνες Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο, οι μαθητές και μαθήτριες μπορούν να φορούν και ομοιόμορφες φόρμες από βαμβακερό ύφασμα, γκρίζου ή μπλε χρώματος. Οι μαθήτριες μπορούν ακόμη να φορούν είτε φούστα /ποδιά με χοντρό καλτσόν είτε παντελόνι ίδιου χρώματος με το παντελόνι των μαθητών. Οι μαθητές και μαθήτριες πρέπει να φορούν συνηθισμένα μαύρα παπούτσια και όχι αθλητικά. Τα αθλητικά παπούτσια μπορούν να τα φορούν μόνο κατά τη διάρκεια του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και των Αθλητικών Δραστηριοτήτων. Στις περιπτώσεις επίσημων εορτασμών, κοινού εκκλησιασμού και τελετών θα πρέπει να χρησιμοποιείται η ισχύουσα επίσημη στολή» (δες εδώ). Για να επανέλθω, μπλε ποδιά φορούσαν και τα αγόρια του Δημοτικού σχολείου. Κι απ΄ό,τι θυμάμαι -έχει περάσει μισός αιώνας και βάλε- ο μπελάς (μου) ήταν το λευκό γιακαδάκι, υφασμάτινο και αργότερα πλαστικό (μουσαμάς;), που με έσφιγκε... Η ποδιά, τότε, πολλές φορές κάλυπτε το τριμμένο παντελόνι ή το πολυφορεμένο φουστάνι, όχι όμως και τα δίσολα χοντροπάπουτσα με πέταλο στη "μύτη" και στο τακούνι, «για να μη λιώνουν»... Άλλες εποχές.
10-9-2004 Η σχολική ποδιά...