Διαβάζω ότι «Με διαδικασίες εξπρές ολοκληρώθηκε η διαδικασία συνεντεύξεων και κατάρτισης του ενιαίου πίνακα [Διευθυντών Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης] με βάση τις συνολικές μονάδες του κάθε υποψηφίου(…)Το τελικό αποτέλεσμα όπως αυτό προκύπτει από την βαθμολογία των συνεντεύξεων, ήταν απόλυτα μεθοδευμένο, στα πλαίσια της ευνοιοκρατίας και της ολοκληρωτικής αντίληψης και νοοτροπίας του πιο σκληρού ΠΑΣΟΚ που γνώρισε ο τόπος μας. Το σύνολο σχεδόν των θέσεων των Διευθυντών θα καταληφθούν από τα επίλεκτα στελέχη της πράσινης παράταξης. Από τους 58 Διευθυντές Εκπαίδευσης μόνο 4 έως 5, ανάλογα με τις δηλώσεις τοποθέτησης, δεν θα ανήκουν στο πράσινο στρατόπεδο. Με τις συγκεκριμένες επιλογές θριάμβευσε ο κομματισμός, η φαυλότητα, και η παρεοκρατία σε βάρος της αξιοκρατίας και αξιοπιστίας που παραμένουν στο χώρο μας τα μεγάλα ζητούμενα (…) Θύματα της παραπάνω λογικής δεν ήταν μόνο οι μη προσκείμενοι στην κυβερνητική παράταξη υποψήφιοι, αλλά και αξιόλογα στελέχη του κυβερνητικού χώρου, που δεν τα ευνόησαν οι παραταξιακές «συγκυρίες» (δες εδώ)…Μα προς τι ο θρήνος και ο κοπετός; Έτσι δε γίνεται πάντοτε εδώ και μια 25ετία;Από τότε που καταργήθηκε η όποια αξιολόγηση και ιεραρχία στην εκπαίδευση; Με την αλλαγή κόμματος στην εξουσία, η αλλαγή στις θέσεις διοίκησης της εκπαίδευσης θεωρείται «αυτονόητη». Τα ίδια έγιναν και παλαιότερα και πιο πρόσφατα το 2004 και το 2007 και θα συνεχίσουν να γίνονται. Θα ήταν αφελής κάποιος να πιστεύει στις διακηρύξεις περί επιλογής των αρίστων και τα άλλα ευτράπελα που ευαγγελίζονται οι εκάστοτε κυβερνώντες. Το ψευδεπίγραφο «καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις» του πρόσφατου νόμου 3848/2010 (άρθρα 10-14) μάλλον στάχτη στα μάτια αποτελεί…όπως και τα περί της «αξιοκρατικής» επιλογής στελεχών μέσω της διαδικασίας της λεγόμενης ανοιχτής διακυβέρνησης (open government)(δες εδώ).Είναι γνωστό ότι οι θέσεις, επί θητεία, Διευθυντών Εκπαίδευσης, καθώς και αυτή του Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (κάποια σχετικά σχόλια εδώ), είναι ο μοχλός της διοίκησης και σαν τέτοιες δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικές/κομματικές επιλογές κι ό,τι αυτό συνεπάγεται… Εκείνο που πρέπει να επιδιωχθεί είναι είτε να νομοθετηθεί ρητώς ότι τις θέσεις διοίκησης, από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης μέχρι και τον Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού, καταλαμβάνει μόνιμος δημόσιος υπάλληλος ειδικών καθηκόντων, ο οποίος κατέχει ιεραρχικά αυτή τη θέση για το δημόσιο συμφέρον, είτε να νομοθετηθεί το άρρητο: «αλλάζει το κόμμα εξουσίας, οι πολιτικές θέσεις καταλαμβάνονται από τους αρεστούς επί θητεία», αρέσει δεν αρέσει…Τα υπόλοιπα είναι σκέτη κοροϊδία… και οι όποιες "εξαιρέσεις" στάχτη στα μάτια.12-8-2010 Για την επιλογή Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας
23-8-2010 Σχετικά με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των Διευθυντών Εκπαίδευσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου