
1. Δεν χάνουν χρόνο. Την ώρα του μαθήματος αναπτύσσουν μεθόδους οι οποίες κρατάνε τους μαθητές τους σε εγρήγορση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
2. Διδάσκουν τον αυτοέλεγχο. Μετά από καθοδήγηση και υπό διακριτική εποπτεία, τα παιδιά διορθώνουν μόνα πολλά από τα λάθη τους.
3. Λύνουν τις απορίες με «χίλιους» τρόπους. Οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν την ικανότητα να επεξηγούν το μάθημα τους με πολλούς, και μάλιστα συχνά διασκεδαστικούς τρόπους.
4. Λένε όχι στην «σκλαβιά των διαγωνισμάτων». Καλός δάσκαλος είναι αυτός που δεν προσαρμόζει το καθημερινό μάθημα στον στόχο να γράψουν καλά οι μαθητές στα γραπτά διαγωνίσματα, απροειδοποίητα ή τακτικά. Εξάλλου έρευνες δείχνουν ότι όσοι δάσκαλοι βασίζουν το έργο τους στα τεστ «βγάζουν» μαθητές με μέτριες επιδόσεις.
Τα σημεία 1, 2 και 4 κάτι μου θυμίζουν, μα κάτι μου θυμίζουν…Φερ΄ειπείν, το σημείο 1: άντε και να διαβάσουμε το παρακάτω…για να περάσει η ώρα. To 2 «είσαι σκράπας(!), δεν κάνεις εσύ για γράμματα...».Και το 4, κάτι από τα διαγνωστικά τεστ, τα τεστ προόδου κτλ., τότε, τον καιρό της επιλεγόμενης «μεταρρύθμισης Αρσένη» που το σχολείο έτεινε να καταστεί μόνιμο εξεταστικό κέντρο! Θα μου πεις και τώρα διαφέρει; Χμμμ…
Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=372922&dt=13/12/2010#ixzz184A3oPY5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου