Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Επετειακά #3: Στη Σύρο «παρασύρθηκαν»…



Έγινε κι αυτό! Οι μαθητές της Σύρου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Πλατεία Μιαούλη της Ερμούπολης έστρεψαν τα κεφάλια τους προς τους συμμαθητές τους, που δεν συμμετείχαν στην παρέλαση, και στο άγαλμα του αγωνιστή της Επανάστασης του ΄21 ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη και όχι προς την εξέδρα των επισήμων …Να υποθέσω ότι στην εξέδρα των επισήμων πλην του Νομάρχη, του Δημάρχου και των λοιπών αρχών παρακάθονταν και ο Περιφερειακός Διευθυντής Π&Ε Εκπαί-δευσης, οι Διευθυντές Π&Δ Εκπαίδευσης, Διευθυντές σχολείων κλπ. Κι ακόμα να υποθέσω ότι όλα τα παραπάνω σχέση έχουν με τη συγχωνεύση σχολείων, δηλαδή, το 1ο με το 2ο Λύκειο Σύρου (δες εδώ) που συστεγάζονται στο ίδιο (σχετικά νεόδμητο) σχολικό συγκρότημα (δες εδώ) στα Λιβάδια, Μάννα και τελούν ...υπό κατάληψη! Να πω τώρα ότι, τι θα γίνει, αν τα δυο σχολεία γίνουν ένα; Οι ίδιοι μαθητές ( 300+) στα ίδια με πριν θρανία θα κάθονται, αλλά θα έχουν ένα Διευθυντή και πιθανόν θα προκύψει και μείωση προσωπικού... Και μου περνά, φευ, η ιδέα ότι πρόκειται για τοπικό και μόνο event (δες κι εδώ)  - τώρα θα μου πεις ότι ο  Μιαούλης όχι μόνο καταναυμάχησε τους Οθωμανούς δυνάστες καταστρέφοντας μια και δυο και τρείς φορές το στόλο τους, αλλά τίναξε στον αέρα και δυο πολεμικά πλοία του ελληνικού ναυτικού, τη φρεγάτα Ελλάς και την κορβέτα Ύδρα, στη τσαντίλα του κατά του Κοποδίστρια… Συμβαίνουν κι αυτά, βλέπεις.
Επιμύθιο: παιδιά είναι και παραΣύΡΟνται…σε happening. Αλλά και οι μεγάλοι; Μα για το «κερασάκι στην τούρτα», ήτοι: «τα παιδιά (…) έδωσαν έτσι το δικό τους μήνυμα [και] κατά της κυβερνητικής πολιτικής και των επεισοδίων που βίωσαν την 21η Μαρτίου (…) και καταχειροκροτήθηκαν από τον Συριανό λαό και τον κόσμο που παρακολουθούσε τις εορταστικές εκδηλώσεις»...Άντε και από χρόνου πάλι μαθητικές παρελάσεις-happening, τώρα που το μάθαμε κι αυτό - γιατί οι μαθητές παρέλασαν κι αλλού, απλά, τιμώντας την επέτειο.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Επετειακά #2 Καραϊσκάκης-Θοδωρής


«O Ιμπραΐμης μου επαράγγειλε μια φορά διατί δεν στέκω να πολεμήσωμεν (κατά μέτωπον). Εγώ του αποκρίθηκα, ας πάρη πεντακόσιους, χίλιους, και παίρνω και εγώ άλλους τόσους, και τότε πολεμούμε, ή αν θέλη ας έλθη και να μονομαχήσωμεν οι δύο. Αυτός δεν με αποκρίθηκε εις κανένα. Και αν ήθελε το δεχθή το έκαμνα με όλην την καρδιάν, διότι έλεγα αν χανόμουν, ας πήγαινα, αν τον χαλούσα, εγλύτωνα το έθνος μουΘ. Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα (συγγραφή Γ. Τερτσέτη, καθ΄ υπαγόρευση Θ. Κολοκοτρώνη, εκδ. 1851).
Δες και Τα ταμπούρια του Κολοκοτρώνη, Βρίζοντας και πολεμώντας-Γ. Καραϊσκάκης, Στο χωράφι μου έπεσε ο Παπαφλέσσας,
«Οδυσσεύς Ανδρούτσος: Δολοφονημένος απ’ τα πάθη, απ’ το κράτος, από τον συναγωνιστή του στην Ακρόπολη των Αθηνών. Προδομένος και στραγγαλισμένος. Λίγη συγνώμη θα εχάριζε πάλι στην Ελλάδα τον χορευτή της Γραβιάς», Αγαπητού Αγαπητού (1887), Οι ένδοξοι Έλληνες του 1821 Δ. Αινιάν (1834), Ο Καραϊσκάκης

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Γιατί οι επεμβάσεις στο Ιράκ και στη Λιβύη...




Απάντηση σε απορίες(;) για την επέμβαση στο Ιράκ, στη Λιβύη και για όσα πιθανόν θα δούμε προσεχώς, δίνει μέρος της συνέντευξης του Αμερικανού Στρατηγού ε.α. Wesley Clark στην Amy Goodman στις 2 Μαρτίου 2007. Τόσο η επέμβαση στο Ιράκ με εντολή του ΟΗΕ το 2003 όσο και η σημερινή στη Λιβύη, πάλι με εντολή του ΟΗΕ, αποφασίστηκαν μια βδομάδα μετά (ή πριν;) από το κτύπημα στους Δίδυμους Πύργους στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Η επιλεκτική ευαισθησία της "Διεθνούς κοινότητας"


Αντιγράφω, χωρίς σχόλια, από τη στήλη του "Τύπου των ήλων" της εφ. Ελευθεροτυπία:"Ας υποθέσουμε ότι σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα εξεγείρεται ένα μέρος του πληθυσμού, ζητώντας να φύγει η κυβέρνηση.Οι αρχικές ειρηνικές διαδηλώσεις στο Σύνταγμα εξελίσσονται σε συγκρούσεις του πλήθους με την αστυνομία. Τα επεισόδια κλιμακώνονται, οι διαδηλωτές βρίσκουν όπλα, καθώς μονάδες του στρατού και της αστυνομίας τάσσονται στο πλευρό τους, και οι εξεγερμένοι καταλαμβάνουν τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, πλην της πρωτεύουσας. Η κυβέρνηση αντεπιτίθεται, τους απωθεί και τους περιορίζει σε μια πόλη. Οι απώλειες μεγάλες, όπως και σε κάθε στάση ή εμφύλιο. Η «διεθνής κοινότης» παρακολουθεί ανήσυχη. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η αιματηρή εξέγερση είναι προϊόν μιας αντιδημοκρατικής δράκας και προειδοποιεί ότι δεν θα ανεχτεί επέμβαση στα εσωτερικά της, ενώ οι εξεγερμένοι ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια... Την απάντηση για το τι θα έκανε η «διεθνής κοινότης», την είχε δώσει σε ανύποπτο χρόνο κατά το παρελθόν η γνωστή Μάντλεν Ολμπράιτ, αλλά πέρασε απαρατήρητη. Το είπε κάπως έτσι: Η Ευρώπη πρέπει να πάρει τα μέτρα της γιατί στο μέλλον ενδέχεται να εκδηλωθούν εξεγέρσεις λόγω οικονομικών και άλλων συνθηκών... Μιλούσε για το «αδιανόητο», το οποίο, όμως, σήμερα -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις οικονομικές εξελίξεις- φαντάζει εφιαλτική πραγματικότητα... Εύλογη η ένσταση: Το καθεστώς Καντάφι είναι δικτατορικό. Και η «διεθνής κοινότης», πρώτον, έχει καθήκον να βοηθήσει μια δημοκρατική δυναμική και, δεύτερον, να αποτρέψει μαζική σφαγή... Αλήθεια, όταν οι μεγάλοι συνεργάζονταν στενά με τον Καντάφι σε όλους τους τομείς, της τρομοκρατίας μη εξαιρουμένης, τι καθεστώς υπήρχε στη Λιβύη; Πού βρίσκονταν τότε οι δημοκρατικές ευαισθησίες της Δύσεως; Και βέβαια: αν ο Καντάφι έσπευδε να ανταποκριθεί σε έκκληση του Μουμπάρακ ή του Μπεν Αλι, να παρέμβει στρατιωτικά στις χώρες αυτές, όπως ανταποκρίθηκε η Σαουδική Αραβία στην έκκληση του Μπαχρέιν, ποια θα ήταν η στάση των Δυτικών; Την απάντηση τη δίνει η συμπαράσταση στο καθεστώς του Μπαχρέιν και η ανοιχτή κάλυψη της σαουδαραβικής επέμβασης... Ανθρωπισμός, ανησυχίες και ευαισθησίες α λα καρτ..."
22-3-2011 Οι δρόμοι του πετρελαίου...
23-3-2011 Επιλεκτική ευαισθησία 
23-3-2011 Η Λιβύη ως καταλύτης
23-3-2011 Σφάζονται στο ΝΑΤΟ για τη λεία

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Συγχωνεύσεις σχολείων #1



Διαβάζω ότι  «απεργία πείνας» κάνουν οι μαθητές του Λυκείου Τσαρίτσανης για τη συγχώνευση/κατάργηση του σχολείου τους  και παράλληλα 25+ Δημοτικά της Θεσσαλίας είναι υπό κατάληψη –πιστεύω από τους γονείς – για τον ίδιο λόγο (εδώ). Παράλληλα όλο και αυξάνει ο κατάλογος  των υπό κατάληψη σχολείων πανελλαδικά ( εδώ). Από την άλλη, συνέβη και αυτό, δηλαδή, «διαδηλώτρια στο υπουργείο Παιδείας η σύζυγος του Θ. Πάγκαλου» για το Γυμνάσιο Κουβαρά ( εδώ), ενώ η  ΠΑΣΚ εκπαιδευτικών Δυτικής  Αθήνας ( εδώ) καταγγέλλει αδιαφάνεια στις συγχωνεύσεις(!)… Μα και  το ΥΠΔΒΜΘ αρχίζει …τις εκπτώσεις της μορφής «το γυμνάσιο Τσοτυλίου δε συγχωνεύεται…» στην Κοζάνη,  όπως και «τα Γυμνάσια Τυλίσου και Τεφελίου και Λύκειο Μοχού» στο Ηράκλειο Κρήτης… - θες να παρενέβησαν οι τοπικοί βουλευτές; - και έπεται συνέχεια. Αλλά και «78 χλμ καθημερινά για το καλό των μαθητών του Γυμνασίου Γάβρου» ( εδώ)  στην Ευρυτανία, πάει πολύ… Με άλλα λόγια, μετά «Το προξενιό της Άννας» του Π. Βούλγαρη (δες εδώ κι εδώ), επί σκηνής... «Το Τσουνάμι της Άννας». Τι να πω… - πλην του ότι θα επανέλθω.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Καταστροφικό τσουνάμι στην Ιαπωνία μετά από σεισμό 8,9 Ρίχτερ



Τσουνάμι δέκα μέτρων σάρωσε τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό μετά τον ισχυρότατο σεισμό μεγέθους 8,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, τον ισχυρότερο στη χώρα εδώ και 140 χρόνια (δες γράφημα εδώ).Ο σεισμός σημειώθηκε σήμερα, 11 Μαρτίου 2011, στις 07:46 ώρα Ελλάδος (14:46 τοπική ώρα) και η αρχική μέτρησή του ήταν 7,9 Ρίχτερ, για να αναβαθμιστεί λίγο αργότερα σε 8,8 Ρίχτερ και στη συνέχεια στα 8,9 Ρίχτερ. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε σε απόσταση 373 χλμ από την ιαπωνική πρωτεύουσα σε εστιακό βάθος 20 χλμ.Τη δόνηση των 8,9 Ρίχτερ ακολούθησε σειρά ισχυρών μετασεισμών, με τον μεγαλύτερο να καταγράφεται στα 7,9 Ρίχτερ.Λίγη ώρα μετά τον ισχυρότατο σεισμό, μεγάλο τσουνάμι σάρωσε τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά του. Τσουνάμι ύψους 10 μέτρων έπληξε τις ακτές του Σεντάι με τα νερά να καλύπτουν καλύπτουν το διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης του αεροδρομίου ενώ τα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν εντυπωσιακές εικόνες του παλιρροϊκού κύματος.Προηγήθηκε προειδοποίηση της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας που μεταδόθηκε από την ιαπωνική τηλεόραση, για επικίνδυνο τσουνάμι ύψους δέκα μέτρων, ενώ ανάλογη προειδοποίηση εξέδωσε και το Κέντρο Προειδοποίησης του Ειρηνικού για τη Ρωσία, τις Μαριάννες Νήσους και τις Φιλιππίνες. Το Κέντρο σήμανε συναγερμό για το νησί Γκουάμ, την Ταϊβάν, τα Νησιά Μάρσαλ, την Ινδονησία, την Παπούα Νέα Γουινέα, το Ναούρου, τη Μικρονησία και τη Χαβάη. Οι αρχές στις Φιλιππίνες κήρυξαν συναγερμό για τσουνάμι σε 19 επαρχίες της χώρας. Στη συνέχεια ο συναγερμός επεκτάθηκε σε ολόκληρο τον Ειρηνικό Ωκεανό, με εξαίρεση τον Καναδά και τις ακτές του ηπειρωτικού τμήματος των ΗΠΑ (από εδώ). Δες και Φονικός σεισμός στην Ιαπωνία και σχετικά video εδώ
12-3-2011 Έκρηξη σε ιαπωνικό πυρηνικό σταθμό, Αγνοούνται 10 000 κάτοικοι παραθαλάσσιας πόλης, Ο σεισμός μετακίνησε τον άξονα της Γης κατά 10 εκατοστόμετρα!
14-3-2011 Στους 6000 οι νεκροί, 46 000 οι αγνοούμενοι
Κίνδυνος και σε τρίτο πυρηνικό αντιδραστήρα

14-3-2011 Πώς δημιουργούνται οι σεισμοί, Η Ιαπωνία πριν και μετά...
15-3-2001 Η καταστροφή της Ιαπωνίας σε αριθμούς
18-3-2011 Το πριν και το μετά στην Ιαπωνία (φωτο)
21-3-2011 Αισιοδοξία για τη Φουκοσίμα, ανησυχία για τα τρόφιμα
21-3-2011 Τραγικός ο απολογισμός του τσουνάμι
3-5-2011 Πολύ υψηλά τα επίπεδα ραδιενέργειας στον Ειρηνικό

Σε πόσα σύμπαντα ζούμε;

Δεν υπάρχει μόνο ένα Σύμπαν- το "δικό" μας- αλλά πάρα πολλά και μάλιστα το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Αυτά υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Δημήτρης Νανόπουλος, τονίζοντας ότι "δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις, ενώ δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο! Και εκτιμά, βάσει μαθηματικών εξισώσεων, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα σύμφωνα με τη θεωρία της υπερσυμμετρίας (SUSY) και των υπερχορδών - παρόλο που εκφράζεται η ανησυχία ότι η θεωρία της υπερσυμμετρίας μπορεί να είναι λανθασμένη (δες εδώ και εδώ)- που προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις γνωστές χωροχρονικές διαστάσεις - το μήκος, το πλάτος, το ύψος και το χρόνο- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται "διπλωμένες" σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων(δες εδώ κι εδώ). "Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε" είπε ο Δ. Νανόπουλος, τονίζοντας όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο επιταχυντής LHC του CERN, για τον οποίο είπε ότι πλέον "δουλεύει ρολόι", αν και οι φυσικοί που αναλύουν τις συγκρούσεις των σωματιδίων, είναι αναγκασμένοι "να ψάχνουν ψύλλους στα άχυρα".Σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα στο πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα. Το ένα σύμπαν "γεννάει" το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου.Είπε ακόμα ότι τα άλλα σύμπαντα που απαρτίζουν το πολυσύμπαν, οι "φυσαλίδες της πραγματικότητας", όπως τα χαρακτήρισε, είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους (κυριολεκτικά δίπλα μας!), αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι ίσως είναι δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο. Με λίγη δόση χιούμορ, ανέφερε ότι "θα έπρεπε να παρακαλάμε να μην ξυπνήσουμε ένα πρωί και γίνει ξαφνική ολική μεταβολή, για παράδειγμα περάσουμε από ένα σύμπαν με τέσσερις ("μεγάλες") σε ένα άλλο με έξι διαστάσεις". Δεν απέκλεισε μάλιστα ότι κάποια σύμπαντα θα μπορούσαν λ.χ. να αποτελούν δημιούργημα ενός "χάκερ" σε κάποιο άλλο σύμπαν! Αν τελικά αποδειχτεί η θεωρία του πολυσύμπαντος, τότε "θα καταλαβαίνουμε τον μηχανισμό παραγωγής συμπάντων", οπότε, όπως είπε, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, "είναι πιθανό στο μέλλον να δημιουργηθεί ένα σύμπαν στο εργαστήριο" ("και δεν είμαι τρελός…", φρόντισε να διευκρινίσει!).Ο Έλληνας φυσικός επιτέθηκε στους υπέρμαχους της "ανθρωπικής Αρχής" (που λένε ότι το σύμπαν είναι "κομμένο και ραμμένο" στα μέτρα των ανθρώπων), αντιτείνοντας ότι "δεν του καίγεται καρφάκι του σύμπαντος για εμάς" -τα λέω κι εγώ, ποιο Σύμπαν και ποια Φύση δίνει μονόλεπτο του ευρώ για μας τους ανθρώπους , και δη για τους κατ΄επάγγελμα οικολογούντες και τους θεολογούντες φιλοτομαριστές συν-ανθρώπους... Παράλληλα ο Δ. Νανόπουλος χαρακτήρισε τη θεωρία του πολυσύμπαντος "το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της τελεολογίας"- που είσαι Νεύτωνα να τον ακούσεις! Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι δεν έχει χάσει το νόημα της η αναζήτηση μιας "ενοποιημένης θεωρίας του παντός" στην φυσική, όμως δε θα αφορά παρά μια λύση μοναδική για το δικό μας Σύμπαν και τίποτε περισσότερο. Αστείο; Δε νομίζω.Περισσότερα εδώ.
και εδώ. Δες και Τα πειράματα για το Higgs, την υπερσυμμετρία και τις πρόσθετες διαστάσεις στον επιταχυντή LHC και το video (με ελληνικούς υπότιτλους) Imagine the 10th dimension


Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Περί ομαδο-συνεργατικής διδασκαλίας λόγος υπουργικός

Στην προ-προχθεσινή, ομιλία της στην ημερίδα ενημέρωσης και διαλόγου του Υπουργείου Παιδείας με τους Δημάρχους της χώρας η υπουργός είπε μεταξύ άλλων (δες εδώ) ότι «Στην Ελλάδα έχουμε ίσως το πλέον συγκεντρωτικό σύστημα στο χώρο της εκπαίδευσης»μια και «όλα ξεκινούν και καταλήγουν στο Υπουργείο Παιδείας… » αν και δε διευκρίνισε πώς θα απαλειφθεί αυτό, και μάλλον το επιβεβαίωσε καλώντας προς νουθεσία δημάρχους, περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης και λοιπούς εμπλεκόμενους. Κατά τα άλλα τα γνωστά μπλα-μπλα ότι δηλαδή «κεντρικό στοιχείο της πολιτικής είναι το παιδί - ο μαθητής, η μαθήτρια, ο φοιτητής, η φοιτήτρια…», ότι βαίνουμε ολοταχώς για το "Νέο Σχολείο" σε νηπιαγωγείο, και δημοτικό, στη μεταρρύθμιση για το νέο λύκειο, για το νέο τεχνολογικό λύκειο και άλλα τέτοια μεταρρυθμιστικά (30 και βάλε χρόνια τα ακούω κι ακόμα τη ρημάδα τη μεταρρύθμιση περιμένω…). Εξ άλλου και η υπουργός αναγνώρισε ότι: « Από το 1830 που ξεκίνησαν οι πολιτικές για την Παιδεία μέχρι σήμερα, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, από το Δημοτικό μέχρι τα Πανεπιστήμια. Η ιστορία δείχνει ότι ούτε μία δεν έφτασε μέχρι το τέλος (!)».Συνεπώς εγώ τι περιμένω; Η "ιστορία" καλά κρατεί! Ας αφήσω για αργότερα λοιπούς σχολιασμούς κι ας κρατήσω τη ρήση ότι « Το κεντρικό στοιχείο όμως είναι το παιδαγωγικό. Η εφαρμογή του "Νέου Σχολείου" έχει νέες παιδαγωγικές μεθόδους. Υπάρχει ανάγκη ομαδικής λειτουργίας της τάξης. Είναι η λεγόμενη ομαδο-συνεργατική διδασκαλία [σε εισαγωγικά], είναι ο τρόπος που τα παιδιά πρέπει να κοινωνικοποιούνται και να λειτουργούν σε σύνολο», έχοντας για παράδειγμα, ας πούμε, την ομαδοσυνεργατική δουλειά των υπουργών της κυβέρνησης ή αυτή των πολιτικών κομμάτων στη Βουλή!
Related Posts with Thumbnails