Αρνητικά ρεκόρ καταγράφει το εκπαιδευτικό μας σύστημα

Αρνητικά ρεκόρ και δυσλειτουργίες παρουσιάζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως διαπιστώνεται σε έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα εμφανίζεται να υστερεί στο διεθνές πρόγραμμα μαθητικής αξιολόγησης PISA σε σχέση με χώρες που έχουν την ίδια ή και χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη, ενώ την τελευταία δεκαετία χώρες που ξοδεύουν το ίδιο ή και χαμηλότερο ποσό ανά μαθητή, σε σχέση με την Ελλάδα, εμφανίζουν μεγαλύτερη πρόοδο στις μαθητικές επιδόσεις. Αντίθετα, η πρόοδος των Ελλήνων μαθητών κινείται με πιο αργούς ρυθμούς. Επισημαίνεται ακόμη ότι ο λόγος εκπαιδευτικός/μαθητές, καθώς και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη, ενώ οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν τις λιγότερες ώρες την εβδομάδα σε σχέση με όλους τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους. Από την έρευνα των ειδικών του ΟΟΣΑ, πάντως, προκύπτει ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα είναι χαμηλότεροι από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Παράλληλα, όμως, ο μέσος μισθός σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών ξεπερνάει τον μέσο όρο των χωρών-μελών του Οργανισμού. Επίσης, η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της Ευρώπης, όπου απουσιάζει ένα σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και του έργου τους όπως και αξιόπιστοι δείκτες μέτρησης της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας του συστήματος. Πάντως, στην έκθεση αναφέρεται ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει προωθήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης αλλά και τη διοικητική δομή του εκπαιδευτικού συστήματος. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στον θεσμό του νέου σχολείου και το νόμο-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως επισημαίνεται, οι μεταρρυθμίσεις αυτές κινούνται στο πνεύμα των «καλύτερων πρακτικών που έχουν υιοθετηθεί στις χώρες του ΟΟΣΑ» (δες εδώ). Τώρα θα μου πεις την έκθεση του ΟΟΣΑ περιμέναμε να διαπιστώσει τα αυτονόητα; Ότι ο «κλάδος» σνομπάρει την αξιολόγηση  PISA και κάθε μορφής αξιολόγηση που θίγει τα κακώς κείμενα; Ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι πιστώσεις για την εκπαίδευση και οι χαμηλοί μισθοί των εκπαιδευτικών ή/και ο αριθμός των μαθητών στην τάξη και το ωράριο των εκπαιδευτικών –από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη – αλλά, και κυρίως, η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου; Ότι τις κακές επιδόσεις των μαθητών «δημιουργούν» οι κακές επιδόσεις στην τάξη των εκπαιδευτικών; Ότι τα 12 χρόνια στα θρανία ένα και μοναδικό σκοπό φαίνεται να έχουν, αυτό της όποιας επιτυχίας στις Πανελλαδικές εξετάσεις για μια θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ; Και ότι στο βωμό των Πανελλαδικών, εν πολλοίς, το σχολείο από την τετάρτη Δημοτικού έχει αντικατασταθεί – τρόπος του λέγειν – από τη φροντιστηριακή «παιδεία» για έχοντες και κατέχοντες ή όχι, για ικανούς (και φυτά αποκαλούμενους) και για όλους τους «άντε να τους περάσουμε, να ξεμπερδεύουμε από δαύτους»; Αλλά και ότι τα χρήματα του Β΄ΚΠΣ, του Γ΄ ΚΠΣ και του τρέχοντος ΕΣΠΑ έχουν κατασπαταληθεί στις θεαθήναι εκπαιδευτικές – ο Θεός να τις κάνει – μεταρρυθμίσεις και ευκαιριακά μπαλώματα και ότι μια τέτοια μοιάζει να είναι και το «Νέο Σχολείο»; Δεν το έχουν αντιληφθεί οι του ΟΟΣΑ ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα μπάζει από παντού; Ποιο «Νέο Σχολείο», με τα παλιά υλικά και τις υφιστάμενες νοοτροπίες στη βάση και στην κορυφή της πυραμίδας;