Πόση Φυσική ξέρετε κύριε Πρόεδρε;

Ο τρόπος με τον οποίο οι πολιτικοί λαμβάνουν αποφάσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας σκιάζεται από ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πόσα δεδομένα γνωρίζουν και πόσα κατανοούν... Τον περασμένο Απρίλιο μια επιτροπή με το όνομα «Επιστημονική Αντιπαράθεση 2008» είχε κλείσει μεγάλη αίθουσα στη α Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ, με σκοπό οι κάθε λογής υποψήφιοι για το προεδρικό αξίωμα να παρουσιαστούν και να δεχτούν ερωτήσεις σχετικές με θέματα επιστήμης και αποφάσεων που θα λαμβάνονται με βάση δεδομένα, τεκμηριωμένα επιστημονικά. Πόσοι εμφανίστηκαν; Κανένας. Έτσι, είναι πολύ επίκαιρη, η δουλειά του Richard A. Muller «Φυσική για μελλοντικούς προέδρους», μια σειρά μαθημάτων τα οποία παραδίδει,από το 2006,στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, τρομακτικά δημοφιλή και διάσημα πλέον για τον τρόπο προσέγγισης θεμάτων της φυσικής χωρίς αποθαρρυντικούς τύπους και εξισώσεις, αλλά με στοιχεία πολύ καίρια για τη λήψη αποφάσεων. Από πολύ βασικά ως και πιο εξειδικευμένα. Είναι πολυτέλεια όλα αυτά και γενικότερα η φυσική για έναν πολιτικό; Η απάντηση είναι όχι· και με κατηγορηματικό τρόπο μάλιστα. Από θέματα τρομοκρατίας μέχρι τη χρήση υδρογόνου αντί για βενζίνη και τις επεμβάσεις με πυρηνικά όπλα, οι αποφάσεις παίρνονται έπειτα από μια καλή δόση συλλογισμών με βάση τη φυσική (τη χημεία και τα μαθηματικά, εννοείται). Ο Μαρκ Τουέιν έλεγε ότι: «Το πρόβλημα με πολλούς ανθρώπους δεν είναι η άγνοιά τους, αλλά το ότι (νομίζουν πως) έχουν γνώσεις για τόσα πολλά πράγματα που όμως δεν είναι έτσι (όπως τα νομίζουν)». Και αν δεν παίρνουν αποφάσεις για τις ζωές των άλλων, μικρό το κακό, αν όμως αντίθετα...Για παράδειγμα η ταινία για το περιβάλλον «Άβολη αλήθεια» του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ έφερε σε άβολη θέση τους επιστήμονες που μάχονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, επειδή παρουσιάζει μια σειρά υπερβολές … Και ναι μεν ο Αλ Γκορ εξασφάλισε παγκόσμια ατομική προβολή και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2007, αλλά τελικά έδωσε και όπλα στους αρνητές της υπόθεσης υπερθέρμανση του πλανήτη (…) Περισσότερα εδώ.