Περί πολλαπλού βιβλίου ανάγνωσμα κι άλλα ευτράπελα

Διαβάζω ότι «στη (προ)χθεσινή συνεδρίαση, τα μέλη του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης συμφώνησαν στην υιοθέτηση του πολλαπλού σχολικού βιβλίου, το οποίο θα συνδυαστεί με την αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας, την ενίσχυση του ρόλου του εκπαιδευτικού και την αξιοποίηση των μέσων ηλεκτρονικής μάθησης»(δες εδώ). Σκέπτομαι, είτε χυδαϊστί μας δουλεύουν είτε «βάλε κι αυτό στο καλάθι». Και τούτο επειδή το πολλαπλό βιβλίο προβλέπεται από το νόμο 2525/1997, άρθρο 7, § 2, εδάφιο β:Καθιερώνεται η εισαγωγή στα σχολεία περισσοτέρων από ένα διδακτικών βιβλίων για το μαθητή σε περίπτωση που αυτό κρίνεται απαραίτητο (…) Κάτι που φαίνεται ότι κρίθηκε απαραίτητο και εφαρμόστηκε, αλλά μόνο για τις δυο μεθεπόμενες χρονιές από την ψήφιση του νόμου. Μετά, με μια υπουργική απόφαση το έφαγε η μαρμάγκα - βλέπετε άλλαξε ο υπουργός, κάτι να μην κάνει κι αυτός; Έτσι που το θέμα της κατάργησης του πολλαπλού βιβλίου το φέρνει στη Βουλή, ποιος; Ο βουλευτής και πρώην υπουργός Παιδείας Γερ. Αρσένης με επερώτησή του, όπου μεταξύ άλλων υποστηρίζει: «Η κατάργηση των εγκεκριμένων πολλαπλών βιβλίων, εκτός από νομικά και ενδεχομένως οικονομικά προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει, αποτελεί θέμα ηθικής τάξης και αξιοπιστίας του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο προκήρυξε και ενέκρινε την εισαγωγή των βιβλίων αυτών στα σχολεία, αποζημιώνοντας παράλληλα και όλους εκείνους που συμμετείχαν στις διαδικασίες συγγραφής και προεκτύπωσης όλων αυτών των πακέτων. Ερωτάται ο υπουργός: Ποια είναι η πολιτική που θα ακολουθηθεί για το πολλαπλό βιβλίο; Σε περίπτωση ανάκλησης των αποφάσεων για την εισαγωγή εγκεκριμένων εναλλακτικών βιβλίων, πώς θα αντιμετωπισθεί το ζήτημα που προκύπτει από το γεγονός ότι έχουν ήδη καταβληθεί κοινοτικά κονδύλια του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για τη συγγραφή των πακέτων αυτών; Σε περίπτωση ανάκλησης των αποφάσεων, πώς θα αντιμετωπισθεί το κενό που θα δημιουργηθεί στο σχολικό πρόγραμμα, ιδιαίτερα για τα μαθήματα για τα οποία δεν υπάρχει άλλο βιβλίο εκτός από το πολλαπλό και, προφανώς, το παλαιό βιβλίο δεν είναι συμβατό με το νέο πρόγραμμα σπουδών;». Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε- περί ανωριμότητας του θεσμού ο λόγος- ήταν η απάντηση του διαδόχου του υπουργού Παιδείας Π. Ευθυμίου, ο οποίος συν τοις άλλοις είχε και την υποστήριξη του εκπροσώπου για θέματα παιδείας του κόμματος της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης - η οποία στην επόμενη προεκλογική της καμπάνια για θέματα παιδείας περιλάμβανε και την εισαγωγή του πολλαπλού βιβλίου (το σχετικό φυλλάδιο "Το Κυβερνητικό μας Πρόγραμμα για την Παιδεία" στάλθηκε σωρηδόν και προσωπικά στον κάθε εκπαιδευτικό ανά τα σχολεία της χώρας το Μάιο του '93). Μην πω κι ότι ο υποστηριχτής της κατάργησής του στη Βουλή τον Οκτώβριο του '92 βουλευτής Γ. Καλός, το Μάρτιο του '94 έγινε υφυπουργός Παιδείας! Μέχρι και επερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατατέθηκε, τότε, για το θέμα της χρηματοδότησης και της κατάργησης του πολλαπλού βιβλίου …Δείτε την απάντηση εδώ.

Αλλά για ποιο λόγο καταργήθηκε εν μια νυκτί το πολλαπλό (εναλλακτικό) βιβλίο, αδρά χρηματοδοτημένο (περίπου 23 εκατ. δραχμές ανά πακέτο ή 200 χιλ ECU συνολικά ) από τα κονδύλια του ΕΠΕΑΕΚ Ι/Β΄ΚΠΣ; Η επίσημη άποψη ήταν για να μην υπάρχει πρόβλημα στις Πανελλαδικές εξετάσεις (αμάν πια, μια σχετική συζήτηση βρίσκεται εδώ). Μα εγώ θα πω και τούτο: για να μην έχουν πρόβλημα τα φροντιστήρια κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Σχεδόν μια 10ετία μετά την κατάργησή του, άντε πάλι από την αρχή, με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να αποφαίνεται (δες εδώ): «Προτείνεται για όλα τα γνωστικά αντικείμενα και για όλες τις τάξεις, η ελεύθερη επιλογή βιβλίου από το διδάσκοντα, από ένα συγκεκριμένο κατάλογο βιβλίων τα οποία θα έχουν συγγραφεί με βάση τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών με κριτήρια, των οποίων την επιστημονική, παιδαγωγική, διδακτική εγκυρότητα και αισθητική ποιότητα θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί το Π.Ι.» Αλλά και για να μη χανόμαστε ή για να αποφύγουμε τις κακοτοπιές: «Το πολλαπλό βιβλίο μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Φυσικά, η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε αναγκαίες προσαρμογές των θεμάτων που επιλέγονται για την εξέταση των διαφόρων αντικειμένων σε όλα τα επίπεδα (σχολικό, περιφερειακό, εθνικό).» Αυτά, όταν πέντε χρόνια πριν, ο τότε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου - ετοιμάζοντας τα δικά του πακέτα βιβλίων, ελέω ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ/Γ΄ΚΠΣ- δήλωνε σχετικά ότι: «Το πολλαπλό βιβλίο θα δημιουργούσε αργά ή γρήγορα προβλήματα, καθώς συνδεόταν με την αναζήτηση κοινών θεμάτων για τις Πανελλαδικές εξετάσεις» (δες εδώ). Εις υγείαν της "αξιοπιστίας του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας"...Να σημειώσω ότι από το 1998 και εντεύθεν το κύριο προσωπικό του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου δεν έχει αλλάξει (οι εκάστοτε μεταβολές αφορούν τον Πρόεδρο και τους Αντιπροέδρους των τμημάτων, που ορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό Παιδείας). Έπίσης, σήμερα υπέρ του πολλαπλού (εναλλακτικού) βιβλίου τάσσονται το κόμμα της νυν αξιωματικής αντιπολίτευσης (που το εισήγαγε το 1999 και το κατάργησε τη μεθεπόμενη χρονιά), η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η Ομοσπονδία των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) και δεν γνωρίζω ποιοι άλλοι ...Αυτό που γνωρίζω κι απορώ είναι πότε και πώς όλοι οι σημερινοί υποστηριχτές του πολλαπλού βιβλίου -και πριν μια 10ετία πολέμιοί του άμεσα ή έμμεσα- αντιλήφθηκαν ότι ωρίμασε η κοινωνία κι ό,τι άλλο ή ο εκπαιδευτικός κόσμος είναι έτοιμος να το δεχθεί, όταν δεν ...εφαρμόστηκε στο διάστημα αυτό; Επιφοίτηση, σπέκουλα ή λέγε με ΕΣΠΑ (Δ΄ΚΠΣ);