Περί εκπαιδευτικής αξιολόγησης διακηρύξεις

Σε προηγούμενο post σχολιάζαμε ότι μόλις το Συμβούλιο Πρωτο-βάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης άρχισε να σέρνει το χορό του πολλαπλού (εναλλακτικού) βιβλίου, οι λοιποί εμπλεκόμενοι σε επίπεδο συνδικαλιστικών και επιστημονικών ομοσπονδιών και λοιπά στοιχίθηκαν πίσω από την πρότασή του. Να που τώρα ξεκινά το ίδιο και με την πρόταση για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου (δες εδώ κι εδώ). Αν και οπαδός, λόγω και έργω, και του πολλαπλού βιβλίου και της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου – παρόλο που είμαι «καμένος» κι από τα δυο – μου κάνει εντύπωση ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σήμερα, είναι διαπρύσιος κήρυκας (!) της άμεσης εφαρμογής της αξιολόγησης (δες εδώ). Όταν αυτό το κόμμα ως κυβέρνηση, πριν 27 παρά κάτι χρόνια, εξάλειψε την κάθε είδους αξιολόγηση, τον λεγόμενο επιθεωρητισμό, από την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (νόμος 1304/1982), κατάργησε τους βαθμούς του διευθυντή και υποδιευθυντή σχολικής μονάδας κι όσα άλλα σχετικά, που θα …επανίδρυε, αλλά με λίγη "καλή θέληση" του ξεφύγανε επί 18 συναπτά έτη - όπως, βεβαίως, βεβαίως και από τις κυβερνήσεις που το διαδέχθηκαν στην εξουσία. Και παρόλο που έχει νομοθετηθεί από χρόνια η εκπαιδευτική αξιολόγηση (πλέον πρόσφατα: νόμος 2986/2002 άρθρα 4 & 5) παραμένει στο χρονοντούλαπο. Τι να πεις, πέραν του ότι συζήτηση να γίνεται και «πράσινα άλογα».