Νερό και ζωή στον Αρη; Ναι, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες και τη NASA! Ένας ενιαίος τεράστιος ωκεανός κάλυπτε κάποτε το μεγαλύτερο μέρος από το βόρειο ημισφαίριο του Άρη ή περίπου το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη. Ο γιγάντιος ωκεανός γέμιζε με νερό από ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούνταν από βροχές, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει το υγρό παρελθόν του «κόκκινου πλανήτη» (δες κι εδώ). Ο νέος πιο αναλυτικός και αποκαλυπτικός χάρτης, που σχεδιάστηκε υπό τον καθηγητή γεωγραφίας Γουέι Λούο του πανεπιστημίου του Βόρειου Ιλινόις των ΗΠΑ, βασίστηκε σε αλγόριθμους υπολογιστών για την αξιοποίηση και αξιολόγηση των νέων δεδομένων, δείχνει ένα εκτεταμένο δίκτυο κοιλάδων με ποταμούς, το οποίο είναι υπερδιπλάσιο σε μήκος από αυτό που είχαν σχεδιάσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες και περίπου εξίσου πυκνό με αυτό της Γης σε ορισμένες περιοχές. Οι κοιλάδες αυτές είναι συγκεντρωμένες σε μια ζώνη που κυκλώνει τον Ισημερινό του Άρη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι κοιλάδες αυτές διατρέχονταν από ποτάμια, τα οποία κάποτε έρρεαν από τα νότια υψίπεδα του πλανήτη προς τις χαμηλότερες περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο, δημιουργώντας έτσι και συνεχώς ανατροφοδοτώντας ένα τεράστιο ωκεανό στο Βορρά. Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική εκτίμηση, πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ο «κόκκινος πλανήτης», έχοντας ένα μόνο μεγάλο ωκεανό, θα είχε σε μεγάλο βαθμό στην υπόλοιπη επιφάνειά του ένα ξηρό ηπειρωτικό κλίμα, ανάλογο με αυτό που έχουν οι ξηρές περιοχές της Γης. Βροχές θα έπεφταν σε τακτικά χρονικά διαστήματα, φουσκώνοντας τα ποτάμια και ξεχειλίζοντας τη λεκάνη του ωκεανού. Μια τέτοια υγρή και πιο θερμή περίοδος στην πρώιμη ιστορία του Άρη θα είχε αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής (δες εδώ). Παράλληλα, επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τις πιο πειστικές μέχρι σήμερα ενδείξεις ότι υπάρχει ζωή στον Άρη υπό την μορφή μικροοργανισμών βακτηρίων. Όπως δήλωσαν, η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση αποκάλυψε δομές με μορφή σκουληκιού, σε έναν μετεωρίτη από τον Άρη που έπεσε στη Γη πριν περίπου 13 000 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δομές αυτές είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια. Τα βακτήρια βρίσκονται ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του αρειανού βράχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήδη βρίσκονταν μέσα του όταν αυτός προσέκρουσε στον πλανήτη μας και ότι ο μετεωρίτης δεν μολύνθηκε εκ των υστέρων από γήινα βακτήρια. Τα αρχαία μικρόβια πιθανότατα θα εισέδυσαν στο βράχο, όταν ένα μέρος από την επιφάνεια του Άρη καλυπτόταν από νερά και οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι υπήρχαν μορφές ζωής. Ο αστροβιολόγος Ντένις Μπαζιλίνσκι του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ένας από τους σκεπτικιστές, δήλωσε πλέον ότι, μετά τα νέα στοιχεία, αποδέχεται τη βιολογική εξήγηση των απολιθωμάτων, πρόσθεσε όμως ότι δεν μπορεί ακόμα να απαντηθεί με σιγουριά το ερώτημα της ζωής στον "κόκκινο πλανήτη". Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης αποσπάστηκε από την επιφάνεια του Άρη, μετά την πτώση κάποιου αστεροειδούς στον πλανήτη, και έφθασε στη Γη αφού περιπλανήθηκε στο διάστημα επί 16 εκατ. χρόνια. Οι ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αρειανή προέλευσή του, καθώς η χημική σύνθεσή του ταίριαζε με αυτήν του Άρη (δες εδώ).
Με αισθήματα ευφορίας υποδέχθηκε η διεθνής επιστημονική κοινότητα την πρώτη, επιτυχή δοκιμή του «Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων» (LHC) προς αναζήτηση νέων στοιχείων σχετικά με τη σκοτεινή ύλη, τη σκοτεινή ενέργεια, καθώς και για το αποκαλούμενο «σωματίδιο του Θεού», το μποζόνιο Χιγκς, το οποίο πιστεύεται ότι δίνει την απάντηση σχετικά με το πώς η ύλη αποκτά μάζα (δες εδώ). «Αποτελεί τεράστια επιτυχία το γεγονός ότι καταφέραμε να διασχίσουμε τόσο μεγάλο δρόμο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Ροφλ Χόιερ, γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN), στο οποίο υπάγεται ο υπερεπιταχυντής. Ο LHC τέθηκε εκ νέου σε λειτουργία προ τεσσάρων ημερών, έχοντας υποστεί εργασίες επιδιόρθωσης ύστερα από βλάβη που παρουσιάστηκε προ 14 μηνών, μόλις δέκα ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του.Ήδη, στο μήκους 27 χιλιομέτρων δακτύλιο του επιταχυντή πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η μετωπική σύγκρουση δύο δεσμών πρωτονίων, κινούμενων με αντίθετη φορά κοντά στο όριο της ταχύτητας του φωτός, με αποτέλεσμα να παραχθούν οι πρώτες τυχαίες συγκρούσεις πρωτονίων. Οι συγκρούσεις αυτές ήταν χαμηλής ενέργειας· οι κατευθυνόμενες συγκρούσεις υψηλής ενέργειας αναμένεται να ξεκινήσουν περίπου μέσα σε 10 ημέρες, ενώ από τα τέλη του 2010 θα ξεκινήσουν και οι συγκρούσεις πυρήνων μολύβδου αντί πρωτονίων. Το πρώτο αυτό βήμα χαρακτηρίστηκε σε κάθε περίπτωση «μεγάλο επίτευγμα» από εκείνους οι οποίοι εργάζονται στο μεγαλύτερο πείραμα Φυσικής που έχει διεξαχθεί ως σήμερα. Βέβαια το πραγματικό τεστ για τους επιστήμονες αλλά και για τον Επιταχυντή αναμένεται να λάβει χώρα στις αρχές του 2010, όταν θα επιχειρηθεί η αναπαραγωγή των συνθηκών που επικρατούσαν ελάχιστα τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου πριν από το Βig Βang.
Τα σημερινά vs προχθεσινά…Υπαναχώρηση της υπουργού Παιδείας στο σύστημα πρόσληψης των καθηγητών που την επόμενη σχολική χρονιά 2010-2011 θα παραμείνει κατά 60% από τους επιτυχόντες του φετινού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και κατά 40% από τους πίνακες αναπληρωτών, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, και όπου δεν υπάρχουν επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, θα αξιοποιηθεί ο ενιαίος πίνακας. Σε ό,τι αφορά το νέο σύστημα, ναι μεν θα γίνονται οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, αλλά θα προσμετράται και η προϋπηρεσία. Από την άλλη, όμως, η υπουργός απέφυγε να προσδιορίσει τον τρόπο και το χρόνο μετάβασης στο νέο σύστημα, στο πλαίσιο του οποίου, όπως τουλάχιστον έχει δηλώσει, θα απορροφηθούν οι χιλιάδες αναπληρωτές, κυρίως της μέσης εκπαίδευσης, οι οποίοι και θίγονται περισσότερο από το νέο σύστημα (δες εδώ). Να θυμηθούμε ότι περισσεύει περίπου το 20% των υπηρετούντων εκπαιδευτικών. Αλλαγή πλεύσης – κυβερνητικές «διευκρινήσεις» ως προς το επικοινωνιακό το λένε– και για την πρόθεση να «παγώσουν» οι μισθοί άνω των 2000 ευρώ μικτά στο δημόσιο τομέα. Σκέψου ότι το μέτρο θα έπιανε εκπαιδευτικούς με τρία παιδιά και 12ετή υπηρεσία ή όσους έχουν πάνω από 15 χρόνια, μην πω για μένα τον «πάμπλουτο» με τα διπλάσια και βάλε χρόνια υπηρεσίας… Από σήμερα, τα 2000 ευρώ μικτά γίνανε 2000 ευρώ βασικός μισθός (τη γλύτωσα που λένε)(δες εδώ). Αλλά για το καλό της «σπέκουλας»: "Είμαι σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό για το ζήτημα των αυξήσεων των αποδοχών των δασκάλων και καθηγητών" , είπε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και το ΔΣ της ΔΟΕ η υπουργός Παιδείας κατά τη δικτυακή esos – εμ, πώς θα περάσει κι αυτή η «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση»! Ο υφυπουργός Παιδείας, πάλι, δήλωσε περί της «προεκλογικής δέσμευσης για την κατάργηση της βάσης του 10» ότι τα θέματα αυτά δεν πρέπει να προσεγγίζονται με έναν τρόπο «που είναι επικοινωνιακά ελκυστικός, αλλά δε βοηθά στη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος» (δες εδώ). Μπλέχτηκα από το πολύ είπα-ξείπα. Συγχρονισμένος στο ...κυβερνητικό όπισθεν ολοταχώς λέω να πάω κι εγώ για καμμιά δικτυακή διαβούλεψη (= νάχουμε να κουβεντιάζουμε, και θα δούμε...).
Στην πρώτη συνέντευξη τύπου η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε σειρά μέτρων μεταξύ των οποίων προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ και αποσπάσεις υπό όρους (δες εδώ, εδώ) που αποτελούν επί μέρες επίμαχο σημείο αντιπαράθεσης –δικαίως μια και θίγονται εργασιακά δικαιώματα – με εκπαιδευτικούς (δες λ.χ. εδώ) και με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (δες εδώ). Εγώ θα σταθώ ακροθιγώς σε τρία σημεία που τα κρίνω προς την ορθή κατεύθυνση: - Οι νεοπροσληφθέντες θα δοκιμάζονται για 2 έτη προτού κριθούν οριστικά κατάλληλοι για να διδάξουν. Στο μεταξύ θα είναι «δόκιμοι», θα επιμορφώνονται και θα αξιολογούνται. Αν δεν κριθούν ικανοί για διδασκαλία πιθανώς θα μετατάσσονται σε άλλες υπηρεσίες... - Δεν θα μπορούν όλοι όσοι τελειώνουν μια σχολή να διαγωνιστούν για μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά μόνο όσοι ακολουθούν το παιδαγωγικό κομμάτι της σχολής. - Ο εκπαιδευτικός που θα προσλαμβάνεται στο τάδε σχολείο θα μένει εκεί τρία χρόνια. Ως προς το πρώτο το κρίνω θετικό με την έννοια ότι θα είναι «βοηθοί» καθηγητή/δάσκαλου κοντά σε έμπειρο εκπαιδευτικό-εκπαιδευτή, για να τριφτούν στην τάξη υπό καθοδήγηση. Θέλω να πω ότι η εισαγωγική τύποις επιμόρφωση των δυο βδομάδων στο ΠΕΚ (θεωρητικά μαθήματα και παρακολούθηση δειγματικών διδασκαλιών), ως επί το πλείστον ενημερωτικού χαρακτήρα, λίγο, πολύ λίγο βοηθά τον νεοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό και μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του (και πιθανόν των στόχων της πολιτείας). Με άλλα λόγια οι νέοι εκπαιδευτικοί στου «κασίδη το κεφάλι» θα …αυτό-επιμορφωθούν στη διδακτική και τα παιδαγωγικά της τάξης (κι όχι «αυτά που γράφουν τα βιβλία»), όπως χρόνια τώρα συμβαίνει. Και τούτο επειδή από ανεπαρκής έως ανυπόστατη κρίνεται η παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση που λαμβάνουν οι φοιτητές των λεγόμενων «καθηγητικών» σχολών, ενώ δεν έχει προβλεφθεί πρακτική άσκησή τους σε πραγματικές συνθήκες της διδακτικής πράξης κι έτσι οδηγούνται πολλές φορές σε αυτοδίδακτες πρακτικές και τελικά σε παιδαγωγικά λάθη στην τάξη σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης έρευνας (δες εδώ). Επειδή στην προοπτική της δημιουργίας «καλών επιστημόνων», φαίνεται πως τα πανεπιστήμια αφήνουν στην άκρη την κατάρτιση για τον «καλό» ή «αποτελεσματικό» εκπαιδευτικό...Συνεπώς – πάει και το δεύτερο σημείο– απαιτούνται κατευθύνσεις με ειδίκευση για την εκπαίδευση στις αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα (σχεδόν 30 χρόνια το ακούω, αλλά πού…). Παράδειγμα-μαρτυρία: Αφού "ορκιστήκαμε" σε κάτι που δεν ακούγαμε και δεν βλέπαμε (γύρω στα εκατό άτομα σε μια σκάλα της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. δεν έχει σημασία) πήγα σε ένα ΤΕΕ!-Ο κος Διευθυντής; Καλημέρα… Είναιη πρώτη μου μέρα που μπαίνω σε τάξη. Τι κάνω;-Προσπαθείς να μη σου φύγει κανένας την ώρα μαθήματος. Πάρε ένα μαστίγιο και καλή τύχη.Για τα ΠΕΚ στο μέσον της χρονιάς θα πούμε άλλη φορά… Τέλος, αν πάτε σε γυμνάσιο ή λύκειο μόλις 20 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού, αρχίζετε να διερωτάστε, αν πράγματι όλοι οι μαθητές έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση… Όχι επειδή έχουν ακατάλληλους εκπαιδευτικούς, οι υπάρχοντες διδάσκουν όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν, αλλά με το ένα πόδι βρίσκονται στο σχολείο και με το άλλο …στο σπίτι και την οικογένειά τους, χιλιόμετρα μακριά συν την ελπίδα απόσπασης, επαπειλούμενης κύησης, ματάθεσης τον αμέσως επόμενο χρόνο κτλ. Αλλά με "περαστικούς" εκπαιδευτικούς δε μπορεί να στεριώσει ένα σχολείο, όταν τα ¾ του προσωπικού είναι διερχόμενα, φέτος ο ένας, του χρόνου ο άλλος. Και να θυμίσω ότι πριν 30 και βάλε χρόνια, η υποχρέωση ήταν μια πενταετία στην ίδια περιοχή/σχολείο, για να γίνει διετία στα τέλη του ΄70, για να διοριστείς, αργότερα, και δίπλα στο σπίτι σου, άντε στη Δ. Αττική αντί της Ομόνοιας… Ας αναμένουμε λοιπόν τη ''διαβούλευση" και τη μετά τρίμηνο κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου (δες εδώ), για να δούμε αν στις προσεχείς εκλογές η υπουργός θα έχει την τύχη των προκατόχων της στο υπουργείο Μ. Γιαννάκου και Γερ. Αρσένη...
«H ιστορία του "Πολυτεχνείου" δεν έχει ακόμη γραφτεί» υποστηρίζει ο Τάκης Καμπύλης στην εφ. Καθημερινή. «Για την ακρίβεια», λέει, «τα επόμενα χρόνια έγινε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε να μη χρειαστεί να γραφτεί. Tο "Πολυτεχνείο" και κυρίως όσα προηγήθηκαν τα πρώτα χρόνια της Xούντας δεν έχουν ερευνηθεί ούτε τεκμηριωθεί ιστορικά. O ρόλος του περιορίστηκε -παρά τις δημόσιες διακηρύξεις- περίπου ως "λιπαντικό" στη σύγχρονη Ιστορία μας. Mε τη μυθοποίηση και τις αγιογραφίες. Tο "Πολυτεχνείο" αγκαλιάστηκε μεταπολιτευτικά με υστεροβουλία και από Δεξιά και από Aριστερά. H Δεξιά ξέπλυνε τις ενοχές της, η Aριστερά τα λάθη της. Kαι οι δύο κέρδισαν να μην τους καταλογιστεί, η πρώτη η συμμετοχή της και η δεύτερη η απουσία της από τις εξελίξεις εκείνης της 7ετίας.Δεν είναι περίεργο ότι χρειάστηκαν τριάντα τόσα χρόνια ώστε επιτέλους να καταρτιστεί μία αξιόπιστη λίστα με τους νεκρούς εκείνων των ημερών; (Που αποδεικνύει ότι στην πλειονότητά τους δολοφονήθηκαν το 48ωρο μετά την 17η Nοεμβρίου και σε περιοχές μακριά από το ιστορικό κτίριο-δες εδώ).Tέτοια η βιασύνη της μεταπολιτευτικής Eλλάδας. Tα παιδιά του Πολυτεχνείου και της Nομικής δεν ήταν απλώς μια νέα γενιά. Ηταν η πρώτη γενιά που μεγάλωσε χωρίς βιώματα από τη μετεμφυλιακή και προδικτατορική Eλλάδα. Ηταν η γενιά που δεν κουβαλούσε προσωπικές βεντέτες από το παρελθόν. Παιδιά της αστικής κοινωνίας συναντήθηκαν χωρίς κόμπλεξ με παιδιά καταδιωγμένων αριστερών στα πανεπιστήμια. Eκεί οι ήχοι από τις ερπύστριες στην Πράγα συναντήθηκαν με τους ήχους των Rolling Stones. Mια νέα πολιτισμική πραγματικότητα πιο διεθνιστική και χάρη στον παρισινό Mάη πιο απελευθερωμένη από τα "έπη" της αυταπάρνησης και του επαναστατικού ασκητισμού του παρελθόντος. Aυτή η όσμωση ήταν κάτι πρωτοφανές στην ελληνική κοινωνία»(…) Και συνεχίζει: «Ήδη από τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος φάνηκε πως η Aντίσταση δεν θα είχε πολλά να περιμένει από τον μέχρι τότε φυσικό της χώρο. Aνέτοιμη και αιφνιδιασμένη η ηγεσία της Aριστεράς δεν κατάφερε να εμπνεύσει και να στηρίξει ένα αντιδικτατορικό κίνημα. Oι εκ των υστέρων αποσιωπήσεις αυτής της περιόδου είχαν κι αυτό το νόημα. Tο σκηνικό της αντίστασης ήταν πολύ πιο σύνθετο και καθόλου προφανές, όπως βολικά στήνεται τα χρόνια μετά τη Xούντα. Σαν να φτάσαμε από το 1967 κατευθείαν στο 1973 με μερικές ενδιάμεσες στάσεις, όπως ο Παναγούλης ή η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου. Στο εσωτερικό και μέχρι το 1973 οι μικρές και μεγαλύτερες οργανώσεις δεν κατάφεραν μια κοινή δράση, όπως άλλωστε δεν το κατάφεραν και οι μαζικές παραδοσιακές δυνάμεις (χαρακτηριστική η ασυμφωνία μεταξύ Aριστεράς και Aν. Παπανδρέου το 1970 στη Pώμη).» Κατά τη γνώμη του: «Η Νομική και το Πολυτεχνείο απετέλεσαν τομή και επειδή στις βόμβες και στις ένοπλες ενέργειες (παραδοσιακή μέχρι τότε γραμμή αντίστασης στο εσωτερικό της χώρας) αντιπαρέβαλλαν τις μαζικές δράσεις μέσα από μια πρωτόγνωρη για την εποχή διαδικασία ανοιχτών συνελεύσεων. Άλλωστε μην ξεχνάμε από πού ξεκίνησαν όλα. Οταν, αρχές του 1972, η Χούντα προσπάθησε να αφαιρέσει κεκτημένα δικαιώματα των φοιτητών (3η εξεταστική περίοδος, μεταφορά μαθημάτων και νέο πρόγραμμα σπουδών).Eκ των υστέρων η γενιά του Πολυτεχνείου αποδείχθηκε και μια τυχερή γενιά. H συμμετοχή στο Πολυτεχνείο ήταν (και) διαβατήριο για την κοινωνική ανέλιξη. Όχι για τους περισσότερους από τους 5000 που ήταν μέσα, πάντως για μερικούς απ' όσους ήταν ήδη κομματικά οργανωμένοι. Βλέπετε, η επίσημη Ιστορία στήθηκε πάνω στις μεταπολιτευτικές κομματικές ανάγκες.» Για να καταλήξει πικρόχολα: « Ένας από τους πιο ταπεινούς αγωνιστές, ο Παναγιώτης Kανελλάκης ("έφυγε" πρόσφατα) έγραψε το 1996 ως επίμετρο στη δική του ιστορία στις φυλακές της ΕΣΑ: Αυτή η ιστορία αποτελεί και μια ενθύμηση προς ορισμένους από τους συντρόφους της εποχής, τα πρόσωπα των οποίων άθελά τους αλλοιώθηκαν, σχεδόν παραμορφώθηκαν από την αυταρέσκεια της πολιτικής εξουσίας που επάξια κατέλαβαν, εξαργυρώνοντας βιώματα όπως εκείνα». Δες και "Το Πολυτεχνείο παθαίνει" του Στέφανου Ληναίου.
Σε παλαιότερο post γράφαμε για διδακτορικά μαϊμούδες – προϊόν γερμανικών πανεπιστημίων. Αλλά πλην ημών τε και υμών «διδακτόρων» και μη υπάρχουν και… γάτες που έχουν κατορθώσει όχι μόνο να τελειώσουν το σχολείο, αλλά να πάρουν και διδακτορικό! Έτσι, ο Κόλμπι Νόλαν είναι ο σπιτόγατος που τιμήθηκε με ένα πτυχίο MBA το 2004 από το Πανεπιστήμιο Trinity Southern University, στο Ντάλας του Τέξας, ΗΠΑ, πυροδοτώντας μια μήνυση από το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Πενσυλβάνια. Και ο Ben Goldacre, επιστημονικός δημοσιογράφος, εξασφάλισε ένα δίπλωμα στον τομέα της διατροφής από την American Association of Nutritional Consultants για τη νεκρή γάτα του, τη Χενριέτα, κατά τη διάρκεια έρευνάς του για ψεύτικα πτυχία…(δες εδώ κι εδώ). Από την άλλη, ο υφυπουργός Παιδείας ζητάει να ενημερωθεί για τις καταγγελίες που αφορούν τη λειτουργία του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου κατά πως αποδεικνύει γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οικογένεια της κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής και του συζύγου της, καθηγητή στην ίδια σχολή, κατόρθωνε να αποκαθιστά επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα μέλη της, παρακάμπτοντας τις νόμιμες διαδικασίες (λεπτομέρειες εδώ).Τα σχόλια περιττεύουν- αν και κάποιοι λένε ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί» ... 23-12-2009Ακύρωση του διορισμού καθηγήτριας στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πολλοί πρόσφατοι σεισμοί ίσως είναι μετασεισμοί από μεγάλους σεισμούς που συνέβησαν πριν από εκατοντάδες χρόνια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη έγινε από τον καθηγητή γεωεπιστημών του πανεπιστημίου Northwestern,HΠA, Σεθ Στάιν και τον κινεζικής καταγωγής γεωφυσικό Μίαν Λιού του πανεπιστημίου του Μισούρι, ΗΠΑ.Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο πρότυπο στη συχνότητα των μετασεισμών, το οποίο μπορεί πιθανότατα να ερμηνεύσει μερικούς μεγάλους πρόσφατους σεισμούς, οι οποίοι ίσως αποτελούν τον «απόηχο» παρελθόντων σεισμών προ αιώνων.Μια τέτοια περίπτωση μπορεί να είναι ο καταστροφικός σεισμός μεγέθους 7,9 ρίχτερ του 2008 στην επαρχία Σιτσουάν της Κίνας, ο οποίος είχε ξαφνιάσει τους επιστήμονες, επειδή ποτέ εδώ και αιώνες δεν είχε υπάρξει σεισμός σε αυτή την περιοχή. Επίσης οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι σημερινοί σεισμοί στην κοιλάδα Σεν Λόρενς του Καναδά αποτελούν μετασεισμούς ενός μεγάλου σεισμού στην περιοχή το 1663.Οι δυο ερευνητές πιστεύουν ότι ανακάλυψαν στοιχεία που στηρίζουν την θεωρία τους, στη σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται σε διάφορα ρήγματα ανά τον κόσμο και ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μπορούν να προβλέπουν την τοποθεσία όπου θα συμβούν μεγάλοι σεισμοί.Όπως υποστηρίζουν, όσο πιο αργά κινείται ένα ρήγμα, σε τόσο μεγαλύτερο βάθος χρόνου μπορεί να εμφανιστούν οι μετασεισμοί. Για παράδειγμα, το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα στην Καλιφόρνια, που κινείται με σχετικά γρήγορη μέση ταχύτητα 3,8 εκατοστά τον χρόνο, μετά από ένα μεγάλο σεισμό, θα δίνει μετασεισμούς επί μια δεκαετία περίπου. Από την άλλη, υπάρχουν ρήγματα που κινούνται τουλάχιστον 100 φορές πιο αργά, με συνέπεια οι μετασεισμοί τους να διαρκούν για αιώνες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Δείτε το Γαλαξία μας όπως ποτέ δεν τον έχετε ξαναδεί! Ο Αxel Μellinger, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Κεντρικού Μίσιγκαν, ΗΠΑ, δημιούργησε μια πραγματικά ξεχωριστή φωτογραφία: την πρώτη υψηλής ανάλυσης (658 megapixel) πανοραμική φωτογραφία του Γαλαξία μας. Η πανοραμική εικόνα δείχνει περίπου 25 εκατομμύρια άστρα και νεφελώματα, μερικά 1000 φορές πιο αχνά από αυτά που μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Συνδύασε πάνω από 3000 επιμέρους φωτογραφίες του Γαλαξία μας, τις οποίες τράβηξε από τις πιο διαφορετικές γωνίες στα πιο διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, από το Τέξας ως τη Νότια Αφρική και τη Νότια Αμερική, πάντα μακριά από τις πόλεις με την φωταύγειά τους, που θολώνει το σκοτεινό νυχτερινό ουρανό. Για να το πετύχει, ταξίδεψε περίπου 42 000 χιλιόμετρα σε δύο χρόνια.«Ταξιδέψτε» στο πανόραμα του Γαλαξία μας κάνοντας κλικ εδώ. Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=98910
Αν ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου της φωτό δεν πρόλαβε να το αποσύρει, κέρδισε! Είναι «πράσινο», μια και είναι ηλεκτροκίνητο και …τρίτροχο, αλλά και μουσειακό είδος κακογουστιάς σύμφωνα με την αξιολόγηση για τα 50 ασχημότερα αυτοκίνητα των τελευταίων δεκαετιών από το περιοδικό Βusiness Week (δες εδώ).
Νερό και ζωή στον Αρη; Ναι, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες και τη NASA! Ένας ενιαίος τεράστιος ωκεανός κάλυπτε κάποτε το μεγαλύτερο μέρος από το βόρειο ημισφαίριο του Άρη ή περίπου το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη. Ο γιγάντιος ωκεανός γέμιζε με νερό από ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούνταν από βροχές, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει το υγρό παρελθόν του «κόκκινου πλανήτη» (δες κι εδώ). Ο νέος πιο αναλυτικός και αποκαλυπτικός χάρτης, που σχεδιάστηκε υπό τον καθηγητή γεωγραφίας Γουέι Λούο του πανεπιστημίου του Βόρειου Ιλινόις των ΗΠΑ, βασίστηκε σε αλγόριθμους υπολογιστών για την αξιοποίηση και αξιολόγηση των νέων δεδομένων, δείχνει ένα εκτεταμένο δίκτυο κοιλάδων με ποταμούς, το οποίο είναι υπερδιπλάσιο σε μήκος από αυτό που είχαν σχεδιάσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες και περίπου εξίσου πυκνό με αυτό της Γης σε ορισμένες περιοχές. Οι κοιλάδες αυτές είναι συγκεντρωμένες σε μια ζώνη που κυκλώνει τον Ισημερινό του Άρη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι κοιλάδες αυτές διατρέχονταν από ποτάμια, τα οποία κάποτε έρρεαν από τα νότια υψίπεδα του πλανήτη προς τις χαμηλότερες περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο, δημιουργώντας έτσι και συνεχώς ανατροφοδοτώντας ένα τεράστιο ωκεανό στο Βορρά. Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική εκτίμηση, πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ο «κόκκινος πλανήτης», έχοντας ένα μόνο μεγάλο ωκεανό, θα είχε σε μεγάλο βαθμό στην υπόλοιπη επιφάνειά του ένα ξηρό ηπειρωτικό κλίμα, ανάλογο με αυτό που έχουν οι ξηρές περιοχές της Γης. Βροχές θα έπεφταν σε τακτικά χρονικά διαστήματα, φουσκώνοντας τα ποτάμια και ξεχειλίζοντας τη λεκάνη του ωκεανού. Μια τέτοια υγρή και πιο θερμή περίοδος στην πρώιμη ιστορία του Άρη θα είχε αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής (δες εδώ). Παράλληλα, επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τις πιο πειστικές μέχρι σήμερα ενδείξεις ότι υπάρχει ζωή στον Άρη υπό την μορφή μικροοργανισμών βακτηρίων. Όπως δήλωσαν, η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση αποκάλυψε δομές με μ
ορφή σκουληκιού, σε έναν μετεωρίτη από τον Άρη που έπεσε στη Γη πριν περίπου 13 000 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δομές αυτές είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια. Τα βακτήρια βρίσκονται ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του αρειανού βράχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήδη βρίσκονταν μέσα του όταν αυτός προσέκρουσε στον πλανήτη μας και ότι ο μετεωρίτης δεν μολύνθηκε εκ των υστέρων από γήινα βακτήρια. Τα αρχαία μικρόβια πιθανότατα θα εισέδυσαν στο βράχο, όταν ένα μέρος από την επιφάνεια του Άρη καλυπτόταν από νερά και οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι υπήρχαν μορφές ζωής. Ο αστροβιολόγος Ντένις Μπαζιλίνσκι του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ένας από τους σκεπτικιστές, δήλωσε πλέον ότι, μετά τα νέα στοιχεία, αποδέχεται τη βιολογική εξήγηση των απολιθωμάτων, πρόσθεσε όμως ότι δεν μπορεί ακόμα να απαντηθεί με σιγουριά το ερώτημα της ζωής στον "κόκκινο πλανήτη". Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης αποσπάστηκε από την επιφάνεια του Άρη, μετά την πτώση κάποιου αστεροειδούς στον πλανήτη, και έφθασε στη Γη αφού περιπλανήθηκε στο διάστημα επί 16 εκατ. χρόνια. Οι ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αρειανή προέλευσή του, καθώς η χημική σύνθεσή του ταίριαζε με αυτήν του Άρη (δες εδώ).
