Εφευρέτης με έμνευση ...από τη γιαγιά του!

Ο 17χρονος Χαράλαμπος Ιωάννου κατέκτησε την πρώτη θέση στον τομέα της Μηχανικής στον 24ο Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων της ΕΕ (EUCYS) με την εφεύρεσή του «Μηχανή ενίσχυσης δύναμης και υποβοήθησης κινήσεων παλάμης». Με αυτή την συσκευή άτομα με σοβαρό βαθμό αναπηρίας μπορούν φορώντας την στο χέρι να σηκώσουν αντικείμενα που πριν δεν μπορούσαν! Εμπνευστής της εφεύρεσής του: H γιαγιά του. Ο Διαγωνισμός έλαβε χώρα στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας 21 με 26 Σεπτεμβρίου 2012. Ο Διαγωνισμού είναι μια πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 1989 με στόχο να προωθήσει και να φέρει κοντά νέους επιστήμονες προσανατολίζοντάς τους στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η εκδήλωση είναι ένας ετήσιος διαγωνισμός και έκθεση από τα καλύτερα εργασία αναπτύσσεται σε πολλά επιστημονικά πεδία. Τα καλύτερα νεαρά μυαλά από τις χώρες της ΕΕ μπορούν να συγκρίνουν τις ιδέες τους και να θαυμάσουν ο ένας το έργο του άλλου.Συγχαρητήρια Χαράλαμπε και εις άλλα σπουδαία!
21-11-2012 Βραβείο και από τη UNICEF

Προφητείες!...

Μια και οι ...προφητείες είναι της τρέχουσας επικαιρότητας - ιστορίες, διδαχές και προφητικά Γέροντος Παϊσιου (δες εδώ κι εδώ) αλλά και ευτράπελα χλευαστικά ή μη περί τούτου κ.λπ. διαδικτυακά (δες ενδεικτικά εδώ, εδώ, αλλά και εδώ) -  μου ήλθε με μέιλ (α ρε Ηλία!) και μια  "προφητεία" του σατυρικού Χάρρυ Κλύνν περί πτώχευσης, Μνημονίου και τα τοιαύτα, για τα οποία προ 30ετίας "προφήτευσε": «Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πώς ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες. Tι να πεις για τους Έλληνες. Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες, για να πιουν στιγμιαίο καφέ! Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία. O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο κατοστάρικα στην τσέπη του. Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πώς θα χάσει δέκα κιλά και πού θα βρει πάρκινγκ.Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφορούμε όλοι, για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι. Εδώ και δύο χρόνια (εννοεί το 1981 που το ΠΑΣΟΚ έγινε Κυβέρνηση) έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης» (δες κι εδώ). Προφητικό ή σατυρικό, αληθές ή ψευδές, ό,τι θέλετε πιστεύετε, μια και πλέον "ο Θεός δεν έχει"...

Προς μια μουσουλμανική Ευρώπη;

Τις τελευταίες ημέρες «θρησκευτικές» ταραχές στη Βεγγάζη, το Κάιρο, στην Υεμένη, στην Κωνσταντινούπολη και αλλού (δες κι εδώ) με αφορμή μια ταινία που «χλευάζει» τον Μωάμεθ (δες εδώ) και κάποια σκίτσα που τον διακωμωδούν (δες εδώ κι εδώ). Προχθές 500 πακιστανοί δικηγόροι φώναζαν «Είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για τον προφήτη» μέσα από την πύλη του διπλωματικού θύλακα του Ισλαμαμπάντ , μια αυστηρά φρουρούμενη περιοχή στην οποία βρίσκονται πολλές ξένες διπλωματικές αποστολές, όπως και η πρεσβεία των ΗΠΑ, υπό το βλέμμα 2000 αστυνομικών των δυνάμεων καταστολής, για να διαμαρτυρηθούν για την αντι-ισλαμική ταινία (δες εδώ). Διαδηλώσεις και σε πολλές πόλεις της Γερμανίας και στη Γαλλία (δες εδώ). Χθες Κυριακή διαδήλωση μουσουλμάνων αλλοδαπών μεταναστών στην Ομόνοια (δες εδώ). Σαν δεν πάμε καλά… Μεγάλος φανατισμός, επίφοβος. Κι όπως πάνε τα πράματα η υπογεννητικότητα των (χριστιανών) Ευρωπαίων συν ο προσηλυτισμός μήπως και οδηγούν σε μια μουσουλμανική Ευρώπη; Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε τα «αριστερά» (τρομάρα τους…) περί ανεξιθρησκίας, ουδετεροποίησης της θρησκείας και τα τοιαύτα πολιτικώς ορθά – μη ξεχνάμε τις εγχώριες πομφόλυγες περί μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, στα σχολικά απολυτήρια κι άλλα τέτοια ανθρωπιστικά…, όταν οι γυναίκες πρέπει να φορούν μαντήλα(!) όταν επισκέπτονται, κάνουν τουρισμό, στο Ιράν (δες κι εδώ)… Τα δυο αναρτημένα βιντεάκια πιστεύω ότι δίνουν μια δυσοίωνη ιδέα προς τα πού οδεύει ο ευρωπαϊκός πολιτισμός λόγω της μουσουλμανικής μισαλλοδοξίας ... (Βέβαια κάτι ανάλογο συνέβη με τους πολιτισμούς των Ίνκα και των Μάγια με την επέλαση των Ισπανών κονκισταδόρων και των καθολικών ιεραπόστολων.) Καλό είναι να φυλαγόμαστε, παρεκτός κι αν κάποιοι και κάποιες γουστάρουν μαντήλα και σαρία  ή/και πιστεύουν ότι "Ο νόμος του Αλλάχ είναι σημαντικότερος από τη δημοκρατία", φευ...
26-9-2012 Χίλιες "ασυνόδευτες" γυναίκες κρατούνται στο αεροδρόμιο της Τζέντα 
28-9-2012 Ισλαμιστής σφάζει μπροστά στο πλήθος τη γυναίκα του (βίντεο)

Συνδικαλιστική σύνταξη

Με απόφαση του υπουργού Εργασίας καταργείται η καταβολή ειδικής σύνταξης λόγω συνδικαλιστικής ιδιότητας από την 1η Νοεμβρίου 2012.Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η παραπάνω απόφαση κρίθηκε επιβεβλημένη στο πλαίσιο του αναγκαίου εξορθολογισμού του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (δες εδώ)- είδες το Μνημόνιο! Η καταβολή ειδικής σύνταξης λόγω συνδικαλιστικής ιδιότητας θεσμοθήτηκε το 1937 επί (του "κακού" ή "Πρώτου Εργάτη") Ιωάννη Μεταξά με τον αναγκαστικό νόμο 971/1937 και αφορά τους πρόεδρους και γενικούς γραμματείς πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων συνδικαλιστών οργανώσεων καθώς και τα μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ με 12ετή θητεία, οι οποίοι είχαν αποκτήσει μία από τις παραπάνω ιδιότητες μέχρι και το 1999. Χορηγείται από το επικουρικό ταμείο του ΙΚΑ και κυμαίνεται από 200 έως 600 ευρώ. Να σημειώσω ότι δεν υπήρχε για τους συνδικαλιστές του Δημοσίου τομέα (ΑΔΕΔΥ κτλ.).Και διερωτώμαι, μα, τόσα χρόνια δε βρέθηκε ούτε ένας από τους "αριστερούς" υπέρμαχους της εργατιάς να ζητήσει την άρση του - καλά για τη δεξιά δε λέω...Ούτε ένας υπουργός ή έστω Γενικός Γραμματέας να το αναφέρει; Ούτε ένας ΑΔΕΔΥς (sic) να ζητήσει ...εξομοίωση; Και διαβάζω σήμερα στην εφ. Καθημερινή τον αρθρογράφο να σχολιάζει μεταξύ των άλλων: (...) "Η υποκρισία των αγωνιζόμενων (εντός και εκτός Βουλής) συνδικαλιστών είναι το ένα στοιχείο. Υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να μας προβληματίσει. Πόσα ακόμη τέτοια κρυφά κονδύλια υπάρχουν στο δαιδαλώδες κρατικο-ασφαλιστικό σύστημα; Οι εισφορές στην Εργατική Εστία ήταν μια ακόμη χοάνη από την οποία αντλούσαν (για το καλό του συνδικαλισμού, βεβαίως, βεβαίως) διάφορα οι επαγγελματίες του συνδικαλισμού. Μόνο το 2011, δηλαδή τον πρώτο χρόνο που είχαμε στον λαιμό το μαχαίρι της χρεοκοπίας, είχε «εγγραφεί πίστωση στον προϋπολογισμό του ΟΕΕ στον ΚΑΕ 2522Α “Επιχορήγηση εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων” ύψους 19 200 000,00 ευρώ».Τι έγιναν ή τι γίνονται αυτά τα λεφτά; Μόνο μια έκθεση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης μπορεί να μας διαφωτίσει. Αν θέλουμε να έχουμε μια κατά προσέγγιση εικόνα μπορούμε να δούμε τι απέγιναν τα 11,3 εκατομμύρια του Οργανισμού Κοινωνικών Εκδηλώσεων (ΟΚΔΕ) ΔΕΗ την τριετία 2008 - 2010. Ανάμεσα στις δαπάνες υπήρχαν πολυτελή ταξίδια συνδικαλιστών με τις οικογένειές τους, δώρα με άγνωστους παραλήπτες κ.λπ.Πόσα λοιπόν τέτοια σκάνδαλα υπάρχουν στα (τύποις) λογιστικά βιβλία των σχέσεων του κράτους με τους συνδικαλιστές; Κανείς δεν ξέρει. Απλώς, ελέω Μνημονίου, κάθε λίγο και λιγάκι μας περιμένει και μια έκπληξη." Α, σήμερα απεργούν μετρό, τραμ, ηλεκτρικός...και οι δικαστές-εισαγγελείς που δικάζουν (δες εδώ) μόνο 9 με 10 το πρωί!
21-92012 Δες εδώ και εδώ τις προτάσεις Φωτόπουλου (ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ) και Λυμπερόπουλου (ταξί ΠΟΕΙΑΤΑ) για απεργία διαρκείας και τα "μπινελίκια" με τα οποία τους στολίζουν όσοι σχολιάζουν τα δυο δημοσιεύματα.

Εκπαίδευση, δημιουργικότητα και πλάγια σκέψη

Μια παρουσίαση της ομιλίας του Sir Ken Robinson στο Royal Society of Arts με τίτλο "Changing Education Paradigms" με αναφορές στο τι είναι εκπαίδευση, σε ποιους πυλώνες στήθηκε και τι εξυπηρετεί η γραμμικότητα του σημερινού ξεπερασμένου μοντέλου της με τα "βαρετά" μαθήματα, σε ένα κόσμο που κατακλύζεται παντοιοτρόπως με πληροφορία από ποικίλες πλατφόρμες, αναισθητοποιώντας στα παιδιά αυτό που έχουν μέσα τους... Και εν τέλει για ποιο λόγο πρέπει να γίνει αλλαγή στα πρότυπα προς την καλιέργεια της δημιουργικότητας και της αποκλίνουσας σκέψης...Παράλληλα διαβάστε: Κεν Ρόμπινσον, Άλλη λογική, για μια επανάσταση δημιουργικότητας, εκδόσεις Εν Πλω, 2011 (δες κι εδώ). Δείτε και "Τα σχολεία σκοτώνουν τη δημιουργικότητα;" "Δηµιουργική γνώση"

via Manos Matsaganis

Τι είναι το PISA

Ακούτε για το PISA – δεν πρόκειται για τον Πύργο της Πίζας…- τις συζητήσεις που προκαλεί σε σχέση με τις (χαμηλές) επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών, την αναδιάρθρωση των σχολικών προγραμμάτων σύμφωνα με τα αποτελέσματα PISA, κλπ.,  και ίσως αναρωτιέστε το πώς και γιατί. Ας το δούμε συνοπτικά πέραν του αναρτημένου βίντεο. Λοιπόν το πρόγραμμα PISA είναι ένα πρόγραμμα αξιολόγησης των 15χρονων μαθητών των χωρών μελών (και όχι μόνο) του ΟΟΣΑ, το οποίο διενεργείται κάθε τρία χρόνια. Ξεκίνησε το έτος 2000 και αξιολόγησε τους μαθητές, με την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης, στην Ανάγνωση, τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες. Η φιλοσοφία του PISA αποτυπώνεται στο εξής ερώτημα: «Είναι σε θέση οι μαθητές να εφαρμόζουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που απέκτησαν στο σχολείο και να επιλύουν προβλήματα παρόμοια μ' αυτά που αντιμετωπίζουν και θα αντιμετωπίσουν στην καθημερινή ζωή;». Για παράδειγμα στο πρόγραμμα αξιολόγησης PISA στις Φυσικές Επιστήμες (…) αναδεικνύεται η πνευματική ικανότητα των μαθητών να αναγνωρίσουν επιστημονικές ερωτήσεις και να διατυπώσουν συμπεράσματα, τα οποία βασίζονται σε ολοκληρωμένες αποδείξεις. Επίσης, με την αξιολόγηση αυτή ερευνάται και αναδεικνύεται η άποψη και η προδιάθεση των μαθητών για την επιστήμη υπό την έννοια της θεώρησης ότι η επιστήμη είναι ένας ανοικτός δρόμος ζωής και ευκαιριών σταδιοδρομίας. Η ανάδειξη της θεώρησης αυτής χαρακτηρίζεται ως ισοδυνάμως σημαντική των γνωστικών αποτελεσμάτων (δες περισσότερα για το πρόγραμμα στις ιστοσελίδες του πρώην ΚΕΕ  εδώ, εδώ και του ΙΕΠ εδώ και παραδείγματα θεμάτων PISA εδώ). Βέβαια υπάρχουν και οι (εγχώριες) αρνητικές κριτικές για το πρόγραμμα PISA, κι αυτές με αφορμή τις τελευταίες θέσεις που καταλαμβάνουν οι Έλληνες μαθητές (δες κι εδώ), ότι δηλαδή δεν είναι σχεδιασμένο για τις ανάγκες του ελληνικού σχολείου, δε συνάδει με το αναλυτικά μας προγράμματα κτλ. (δες ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, και ..."αγωνιστικής πνοής" εδώ, εδώ). Αλλά, « Η αποτυχία των Ελλήνων μαθητών σε διεθνή προγράμματα αξιολόγησης, παρά το ότι οι Έλληνες μαθητές εργάζονται περισσότερο από τους  συνομήλικους τους άλλων χωρών, οφείλεται στο ότι τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών, τα βιβλία  και το είδος των ερωτημάτων που δίδονται στις σχολικές εξετάσεις στη χώρα μας δεν προωθούν  και δεν αξιολογούν  γνώσεις και ικανότητες που επιτρέπουν την επιστημονική κατανόηση και επίλυση προβλημάτων της καθημερινής ζωής, όπως γίνεται σε άλλες χώρες.» (δες Άγγελου Ελεφάντη, «Τα τεστ της αμάθειας», εφ. ΑΥΓΗ,  9-12-2001).Έκθεση αποτελεσμάτων  για την Ελλάδα το 2006 & 2009 στο πρόγραμμα αξιολόγησης PISA εδώ κι εδώ, αντίστοιχα.

Δες και «Πολύ Αποτελεσματικοί και Επιτυχείς Μεταρρυθμιστές στην Εκπαίδευση» Μέρος 1^ο και Μέρος2ο,  "Στον αστερισμό του PISA"

12 μετάλλια η Ελλάδα στους Παραολυμπιακούς

Δώδεκα μετάλλια κέρδισαν οι Ελληνες αθλητές στους 14ους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου που έληξαν χθες, και η  Ελλάδα με ένα χρυσό, τρία ασημένια και οκτώ χάλκινα βρέθηκε στην 44η θέση (στην πρώτη θέση η Κίνα). Το μοναδικό χρυσό μετάλλιο μετάλλιο κατέκτησαν, οι Γρηγόρης Πολυχρονίδης, Νίκος Πανανός και Μαρία-Ελένη Κορδαλή στο ομαδικό του μπότσια, στην κατηγορία BC3. Τα τρία αργυρά κέρδισαν ο Σταθελάκος στη δισκολοβία, ο Μακροδημήτρης στα 50μ. ύπτιο, ο Ταμπαξής στα 50μ. ύπτιο και τα οκτώ χάλκινα οι Σταθελάκος στη σφαιροβολία, Στεφανουδάκης στον ακοντισμό, Καραγιάννη στο μήκος, Δημόγλου στα 400μ., Μάμαλος στην άρση βαρών, Μακροδημήτρης στα 50μ. και 100μ. ελεύθερο και Ταϊγανίδης στα 100μ.ύπτιο.Σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στην τελετή λήξης ήταν ο κολυμβητής Αριστείδης Μακροδημήτρης, ο οποίος κατέκτησε τρία μετάλλια. Μπράβο στα παιδιά, αθλητές και αθλήτριες!

Πηγή:http://www.i-diadromi.com/2012/09/2012_10.html

Άνθρωπος ο Τρομερός!

 
Τι σου είναι ο άνθρωπος!

via ΧρΓκοτζαρ

Περί φοροδιαφυγής, ΣΥΡΙΖΑ και άλλα

Αντιγράφω από την εφ. Καθημερινή περί φοροδιαφυγής (φοροκλοπής), αριστεράς αντιπολίτευσης κι άλλα τέτοια: «Εσείς τι θα κάνατε για να πετύχετε τους στόχους στους οποίους λέτε ότι αποτυγχάνει η κυβέρνηση;» Είναι η ερώτηση που ευλόγως ακολουθεί το στερεότυπο, μακρόσυρτο κήρυγμα κατά της πολιτικής του Μνημονίου από τον μονίμως περιοδεύοντα στα ραδιοφωνικά μικρόφωνα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου το όνομα δεν έχει σημασία (...λ.χ. δες εδώ). Εκείνος τότε παίρνει το σύνηθες, γλοιώδες, δασκαλίστικο ύφος του -αυτό που υποτίθεται ότι ταιριάζει με την ηθική και πνευματική ανωτερότητα της Αριστεράς- και, χαμηλώνοντας λίγο την ένταση της φωνής, σαν να πρόκειται να μας αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό, αρχίζει να εξηγεί στα «παιδάκια» του ραδιοφωνικού ακροατηρίου ότι θα πατάξουν τη φοροδιαφυγή με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, θα κόψουν στο Δημόσιο τις «περιττές σπατάλες» (λες και υπάρχουν... αναγκαίες σπατάλες) και άλλα ηχηρά παρόμοια.Είναι τα συνήθη φούμαρα αυτά· τα ακούμε χρόνια τώρα από κυβερνήσεις είτε της Κεντροαριστεράς είτε της Κεντροδεξιάς. Είτε με τη μορφή του «άλλου δρόμου» (τρίτου, τέταρτου, πέμπτου; - έχω χάσει πια το μέτρημα...) είτε στην εκδοχή της ηθικής προσταγής για «σεμνότητα και ταπεινότητα», η ουσία τους συμπυκνώνεται πάντα στον βλακώδη ισχυρισμό ότι υπάρχει κάποιος δήθεν μαγικός τρόπος -ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ποτέ δεν εξηγείται σαφώς και πουθενά αλλού δεν έχει εφαρμοσθεί- να φτιάξουμε καλύτερους ανθρώπους. Αυτό ήταν πάντοτε η απάντηση των κυβερνήσεων της πασοκαρίας, πράσινης και γαλάζιας, μπροστά στα προβλήματα. Ως στάση είχε την εξήγησή της: ούτε οι μεν ούτε οι δε ήθελαν να αλλάξει τίποτε, διότι πολύ απλά δεν ήθελαν να πάψουν να νέμονται τα οφέλη από τη σχέση κράτους, κόμματος και οικονομίας, που με τα χρόνια είχε εξελιχθεί σε ένα σύμπλεγμα σχεδόν αξιεδάλυτο. Σχεδόν, όπως είπα - διότι έπειτα ήλθε η κρίση και ο μύθος που ζούσαμε στην Ελλάδα τελείωσε.» Και καταλήγει ο αρθρογράφος: «Ωστόσο, από όλη την εύκολη κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ένα σημείο είναι το κλειδί για τις μελλοντικές εξελίξεις: η πάταξη της φοροδιαφυγής. Ο ΣΥΡΙΖΑ την υπόσχεται γενικώς και αορίστως εφόσον γίνει κυβέρνηση, τώρα όμως είναι στο χέρι της σημερινής κυβέρνησης να την επιχειρήσει. Στο πεδίο αυτό θα κριθεί τελικά η αναμέτρηση μεταξύ πραγματικότητας και μύθου. Θα είναι ευκολότερη για τον καθένα η προσαρμογή στη νέα κατάσταση, αν τουλάχιστον γνωρίζει ότι η κατανομή των φορολογικών βαρών είναι δίκαιη. Αν η κυβέρνηση αυτή θέλει να αποδείξει στον κόσμο ότι δεν είναι μία ακόμη κυβέρνηση πολιτικών από τους πολιτικούς και για τους πολιτικούς, η εισαγωγή ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, που δεν θα φορτώνει μόνο στους μισθωτούς και τους μικροϊδιοκτήτες το κόστος της φοροδιαφυγής και της συντήρησης του περιττού κράτους, είναι ο μοναδικός τρόπος.»
Ρίξτε μια ματιά και στα σχόλια...Έχουν ενδιαφέρον.
27-9-2012 H παρακμιακή αριστερά του Α. Τσίπρα 
28-9-2012 Προς κύριο Τσίπρα 
8-12-2012 O ριζοσπαστικός συντηρητισμός του ΣΥΡΙΖΑ