Προχθές το πρωί 50 και πλέον κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο Πολιτιστικό Kέντρο «K. Παλαμάς» του Παν. Aθηνών, επιτέθηκαν κατά των παρισταμένων και με βιαιότητα χτύπησαν και τραυμάτισαν τον καθηγητή Γιάννη Πανούση στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο. Κι όλως αιφνιδίως ο πνευματικός κόσμος της χώρας, σύμφωνα με δημοσίευμα των εφημερίδων, άρχισε να εκδηλώνει τη συμπαράστασή του και την εναντίωσή του στα συνεχή κρούσματα! Μπα, σαν χιόνια και ο λεγόμενος «πνευματικός κόσμος» που μόλις ξύπνησε (της ΠΟΣΔΕΠ συμπεριλαμβανόμενης)…μια και καμία παρόμοια δήλωση δεν έκανε, απ΄ ό,τι θυμάμαι, για το αντίστοιχο συμβάν του προπηλακισμού και τραυματισμού του καθηγητή και Προέδρου του ΠΤΔΕ του Παν. Αθηνών Ι. Παπαδάτου και της καθηγήτριας Μαρίας Τζάνη προ καιρού, αλλά κι σ΄ άλλα παρόμοια παλαιότερα και νεότερα τέτοια επεισόδια (το άσυλο, το άσυλο, φευ!)… Αλλά τώρα, βλέπεις, ο Γιάννης Πανούσης είναι δηλωμένος αριστερός (υποψήφιος νομάρχης του ΣΥΝ για την Υπερνομαρχία Αθήνας- Πειραιά το 2006). Και εικάζω ότι οι όποιοι καλοθελητές με την κοντή κι όπου μας συμφέρει μνήμη δεν είχαν ακούσει το σχόλιό του στο ραδιόφωνο ANT1 97,2 το πρωινό της ίδιας ημέρας! Γιατί αν το είχαν ακούσει, μάλλον ορισμένοι, πρόσωπα του «πνεύματος και της τέχνης», μίντια, δημοσιογράφοι και πολιτικοί και άλλοι θα ντρέπονταν (πού τέτοια τύχη)…Μια και Γιάννης Πανούσης (στο γραφείο του οποίου προ ημερών είχε τοποθετηθεί εκρηκτικός μηχανισμός…) σε αυτό το σχόλιό του παίρνει ξεκάθαρη και θαρραλέα θέση ως προς τις πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις και τρομοκρατικά χτυπήματα και τη διφορούμενη και συμφεροντολόγα στάση των ΜΜΕ, των δημοσιογράφων, των πολιτικών και λοιπών υμών τε και ημών, λέγοντας μεταξύ των άλλων : «…Ξέρετε κάτι, γιατί δεν καταδικάζεται αυτό το πράγμα, δηλαδή θέλω να πω ότι τα μίντια παίζανε έναν περίεργο ρόλο δυο μήνες με την ιστορία του …Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου, και ξαφνικά άκουσα χθες τους πολιτικούς να λένε πού είναι η αστυνομία να βοηθήσει, να βοηθήσουμε όλοι την αστυνομία (…) Μα πριν ένα μήνα τους λέγατε δολοφόνους και μπάτσους, ένα το κρατούμενο. Δύο το κρατούμενο, εγώ είμαι εναντίον οποιαδήποτε βόμβας και βίας γενικώς, δεν πιστεύω ότι διορθώνεται τίποτα με αυτό τον τρόπο, δε θεωρώ όμως ότι όταν εκδηλώνεται βία απέναντι από ένα δημοσιογράφο ή σε ένα σταθμό καταλύεται η ελευθερία της έκφρασης, ενώ όταν γίνεται απέναντι σ΄ ένα δικαστικό, σ΄ έναν πολιτικό, σ΄ έναν πανεπιστημιακό δεν καταλύεται τίποτα…Πού ήταν η ευαισθησία όλου αυτού του συστήματος, όταν επί δυο, τρία, πέντε χρόνια ή επί δυο, τρεις, πέντε μήνες γινόντουσαν τέτοιες ενέργειες εναντίον των άλλων …Αυτό ήταν 28η είδηση, μετά την Πετρούλα… Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή, ξαφνικά (…) εμφανίστηκε…και δεν είναι μόνο αυτό, πολλοί έχουν φοβηθεί στα κανάλια κι αρχίζουν να δοξολογούνε και λίγο (…) φοβούμενοι μη και στραφούν εναντίον τους …Κοίτα τώρα τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας…και των επί μέρους ομάδων. Εγώ είμαι εναντίον και το έχω πει δεκάδες φορές (…) στήριξη, αλληλεγγύη, κοινό όχι, δε θα πάμε έτσι…Όμως δεν τους ενδιέφερε (…) δεν τους ενδιέφερε όταν χτυπάγανε αστυνομικούς, δεν τους ενδιέφερε όταν χτυπήσανε προχθές την κόρη του Πάγκαλου (…) Τώρα ξαφνικά να μαζευτούμε όλοι να σώσουμε την ελευθερία της έκφρασης, η οποία …κινδύνευσε …Έχω πολλές επιφυλάξεις, αν έτσι λειτουργεί το σύστημα… Ας καταλάβουν όλοι και τη δικιά τους ευθύνη σε αυτά που κάνουν…. έτσι δεν είναι; Τώρα έχει σπάσει ο κοινωνικός ιστός, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον πλαϊνό του (…) Αλλά αυτή η υποκρισία όλο το Δεκέμβρη και το Γενάρη να κραυγάζουν από τις τηλεοράσεις και τώρα όλοι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι να καλούν την αστυνομία να κάνει το έργο της και να στηρίξουμε όλοι την αστυνομία κτλ…ε! με συγχωρείτε, τι μήνυμα ακριβώς στέλνουν…».. (Άκουσε ολόκληρο το σχόλιο εδώ http://proinesdiadromes.blogspot.com/2009/02/blog-post_3167.html, σχόλιο 18-2).Και από τη χθεσινή, μετά το γεγονός δήλωσή του: «Είμαι υπερήφανος για το δημόσιο Πανεπιστήμιο και τους συναδέλφους μου, που μαζί υπηρετούμε την επιστήμη και διδάσκουμε ελευθερία σκέψης και ευθύνη πράξεων. Είμαι υπερήφανος για το δημόσιο Νοσοκομείο και τους γιατρούς που μου πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες με ιδιαίτερη φροντίδα. Είμαι υπερήφανος για την οικογένειά μου, τους φίλους και τους συναγωνιστές που μου συμπαρίστανται και με εμψυχώνουν. Είμαι υπερήφανος για τους εγκληματολόγους που - χρόνια τώρα σε αντίξοες συχνά συνθήκες - οραματιζόμαστε και προωθούμε ένα περισσότερο φιλελεύθερο ποινικό σύστημα με λιγότερες και πιο ανθρώπινες συνθήκες κράτησης και με σεβασμό των δικαιωμάτων του κρατούμενου ανθρώπου. Δεν είμαι όμως υπερήφανος για όσους πιστεύουν ότι με την άκριτη, άμετρη τυφλή βία έναντι παντός - χωρίς στοιχειώδη γνώση της ζωής, των αγώνων και των ιδεών καθενός - θα κάνουν τον κόσμο και τον εαυτό τους καλύτερο. Υ.Γ. Είμαι υπερήφανος για όσους παίρνουν καθαρή θέση στις δύσκολες στιγμές και όχι για όσους κρύβονται πίσω από φοβίες, ενοχές και αοριστίες.»
Προς γνώση και συμμόρφωση, αλλά πού τσίπα…προ καιρού εξέλιπε. Όσο γιατί χτύπησαν τον Γιάννη Πανούση, μμμ…ιδού η απορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου