Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Περί αυτοαξιολόγησης μύδροι και …τα «δικά μας» Κολεγιόπαιδα

Διαβάζω σωρηδόν αρνητικές αποφάσεις Συλλόγων διδασκόντων (ενδεικτικά εδώ, εδώ,…), ΕΛΜΕ (ενδει-κτικά εδώ, εδώ,…) και Συλλόγων Δασκά-λων -Νηπιαγωγών (ενδεικτικά εδώ, εδώ,…), μεμονωμένων εκπαιδευτικών (ενδεικτικά εδώ, …) και εκπαιδευτικών(!) αναλυτών (εδώ, εδώ) κατά του πιλοτικού προγράμματος αυτοαξιόγησης 1500 Δημοτικών και Γυμνασίων που έχει εξαγγείλει το Υπουργείο Παιδείας ΔΒΜΘ&Θ (εδώ και εδώ, εδώ).
Έχουμε και λέμε λοιπόν, σύμφωνα με το υπουργείο η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας έχει ως στόχο να αναδείξει τη σχολική μονάδα ως βασικό φορέα προγραμματισμού και υλοποίησης του εκπαιδευτικού έργου και να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, με βασική επιδίωξη την ενδυνάμωση της σχολικής μονάδας και των παραγόντων που την συναποτελούν (εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς), οι οποίοι με τις δράσεις τους να οδηγηθούν σε μια αποτελεσματικότερη οργάνωση, διοίκηση και διαχείριση της σχολικής μονάδας. Σύμφωνα με τους εναντιούμενους, η ΔΟΕ υποστηρίζει, μεταξύ των άλλων, ότι πρόκειται για «μια διαδικασία που η φιλοσοφία και η πρακτική της μπορεί να αποτελέσει το δούρειο ίππο για την αξιολόγηση-χειραγώγηση των εκπαιδευτικών» και καλεί τους τους συλλόγους διδασκόντων να αρνηθούν να συμμετέχουν(δες εδώ). Το ίδιο και η ΟΛΜΕ (δες εδώ).
Χωρίς να υπεισέρχομαι στον «καυγά για το πάπλωμα», επειδή, έχω τη γνώμη, ότι το ΥΠΔΒΜ&Θ μάλλον ενδιαφέρεται να απορροφήσει τα αναλογούντα για τη δράση κονδύλια από το ΕΣΠΑ που ανέρχονται σε 7,2 εκατομ. ευρώ για το 2010 (δες εδώ) και κατόπιν βλέπουμε αν η "αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου" γίνει θεσμική: ήτοι "αξιολόγηση του έργου του εκπαιδευτικού" (εξ άλλου προβλέπεται από …25ετίας και βάλε: νόμος 1566/1985,νόμος 2043/1992, Π.Δ. 320/ 1993, νόμος 2525/1997 & Π.Δ. 140/1998, νόμος 2986/2002). Από την άλλη οι εναντιωμένοι εκπαιδευτικοί και συνδικαλιστές, με την προτροπή της ΟΛΜΕ και ΔΟΕ , μάλλον αντιδρούν για να …αντιδρούν, με κορωνίδα το «είμαστε ενάντια στο ξεπούλημα του δημόσιου σχολείου» και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα, στο πλαίσιο του καταγγελτισμού για καθετί που δεν μας πάει , μια και η άρνηση της αξιολόγησης αποτελεί «πάγια θέση του κλάδου» τα τελευταία 30 χρόνια …
Υπάρχει, όμως, και ένα θετικό δημοσίευμα στην εφ.
Καθημερινή, απ΄ όπου αντιγράφω (και εν πολλοίς υιοθετώ) :«Στα 31 χρόνια μου στην εκπαίδευση, κανείς δεν μου έχει πει εάν αυτό το κάνω καλά ή το άλλο άσχημα. Δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό. Θέλω να αντισταθώ σε αυτή τη νοοτροπία. Γι’ αυτό και υποστηρίζω την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων». Και εν συνεχεία υποστηρίζεται ότι οι συνδικαλιστικές παρατάξεις είναι ομόθυμα εναντίον της αξιολόγησης επειδή «η λυσσώδης υπεράσπιση του εξισωτισμού προς τα κάτω, η διατήρηση του συστήματος της αναξιοκρατίας και τα πελατειακά δίκτυα των κομμάτων, στη διαχείριση των οποίων οι συνδικαλιστικές ηγεσίες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο (...)», συντηρούν το σκηνικό που λέει ναι «στον ισοπεδωτισμό και στον λαϊκισμό της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας και του κομματικού συστήματος που την υποβαστάζει(…)». Να συνηγορήσω στο τελευταίο, μια και διαβάζω πρωτοσέλιδα στη σημερινή έκδοση της εφ. VETO «Υπουργοί και βουλευτές στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία των πλουσίων. Ακόμη και η κόρη της Aλέκας Παπαρήγα (ΚΚΕ) αποφοίτησε από το Κολλέγιο [για να συνεχίσει τις σπουδές της στο - φτου κακά- αμερικανικό Deree], ακόμη και ο γιος της Διαμαντοπούλου πηγαίνει σε ιδιωτικό [σε τμήμα International Baccalaureate]». Και ύστερα μου λες να γραφτώ στο ΠΑΜΕ…Τέλος πάντων.
Και να μην το ξεχάσω, κυκλοφόρησε εμπιστευτικά η πληροφορία ότι οι συμμετέχοντες στο πιλοτικό πράγραμμα εκπαιδευτικοί κάθε αυτοαξιολογούμενου σχολείου θα αμοιφθούν με 20 και βάλε ευρώ την ώρα για 2-3 ώρες τη βδομάδα...Μην και είναι αληθινή η πληροφορία, γιατί τότε, «Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου»...
Περισσότερα για το σύστημα αξιολόγηση σχολικής μονάδας, εδώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails