Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Ο «καλός» καθηγητής της Γ΄ Λυκείου…

Αντιγράφω από την εφ. Το Βήμα τη διαμαρτυρία καλής συναδέλφου: «Αναρωτιέμαι πόσοι γνωρίζουν πώς γίνεται το μάθημα στη Γ΄ Λυκείου και ποιος είναι, κατά την κρίση των πολλών- και όχι των ολίγων και επαϊόντων- ο καλός καθηγητής, αυτός που κάνει σωστά τη δουλειά του; Είναι αυτός που θα δεχθεί να αξιολογηθεί, αυτός που θα επιμορφωθεί, αυτός που θα γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, θα έχει προγραμματίσει σωστά την ύλη του και θα την ολοκληρώσει μέσα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες; Δυστυχώς, όχι! Γιατί, για τις ελληνικές ποσοτικές νόρμες, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι, πρώτα πρώτα, αυτός που θα βαθμολογήσει όλους τους μαθητές του, αδιακρίτως, με είκοσι (20), χωρίς να τον ενδιαφέρει η ιεράρχηση της βαθμολογίας στην τάξη του, αλλά μόνο η εξισορρόπηση των επιδόσεων των μαθητών του· αυτός που θα φροντίσει να κλείσει το άνοιγμα της βαθμολογικής ψαλίδας όχι στα συγκεκριμένα όρια του τμήματος στο οποίο διδάσκει, αλλά στο πλαίσιο των βαθμολογιών που οι μαθητές εικάζουν ότι θα επιτύχουν στις πανελλήνιες (...) Συνεχίζοντας, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι αυτός που διδάσκει το αντικείμενό του γνωρίζοντας ότι ο μαθητής ενδιαφέρεται μόνο και αυστηρά για ό,τι του είναι χρήσιμο στις πανελλήνιες και πως ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης αυτού του αντικειμένου, κατά την κρίση του μαθητή του πάντα, δεν είναι αυτός που θα προτείνει ο ίδιος, αλλά ο εκάστοτε φροντιστής. Καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι επίσης αυτός που δεν ζητάει από τα παιδιά τίποτα, αλλά κι αυτός που δεν τα κουράζει, ειδικά αν έχει την ατυχία να διδάσκει τα «άχρηστα» μαθήματα Γενικής Παιδείας ή καλύτερα «γενικής αδιαφορίας». Επομένως, είναι σαφές ότι όταν τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου λένε «οι καθηγητές μας δεν μας κατανοούν» συνήθως δεν εννοούν ότι αυτοί δεν τους συμπαραστέκονται, αλλά κυρίως ότι οι καθηγητές τους δεν περνούν αθόρυβα από τη ζωή τους, ότι αυτοί δεν αποδέχονται να παίξουν αυτό τον ρόλο του καλού καθηγητή που περιγράψαμε παραπάνω κι έτσι, με την «ατίθαση» στάση τους, διαταράσσουν τον κανόνα «εξασφαλισμένης» επιτυχίας(;) που έχει υψωθεί μπρος στα παιδικά τους μάτια» (. ..) Και τώρα, λέω εγώ, εμπρός για μια νέα, και πάλι, από-μετα-ρύθμιση της ελληνική μας α-παιδείας (ανακάτεμα της σούπας) με ή και με χωρίς τους «καλούς καθηγητές» της ΟΛΜΕ. Σκέψου και να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το «Εθνικό μας απολυτήριο»… γλέντι που έχει να γίνει!

6 σχόλια:

Miltos είπε...

Σε πολλά βρήκε στόχο το άρθρο.
Πριν χρόνια μαθητής - υποψήφιος (που νόμιζε γνώριζε πολλά - και γνώριζε πράγματι να λύνει ασκήσεις στυλ γενικών εξετάσεων, αφού είχε καλούς οικοδιδασκάλους και ο ίδιος ήταν έξυπνος και στη δουλειά γαϊδούρι) έλεγε για την νεαρά Χημικό καθηγήτρια του Σχολείου Του - αφού εμμέσως αμφισβητούσε το επιατημονικό κύρος της- της αρνείτο το δικαίωμα να τον ρωτά αυτόν και την υπόλοιπη τάξη - Σαν να ήθελε να μας εξετάσει μου είπε μια μέρα!
Χώρια που τον φυσικό του σχολείου τον έλεγε σε γνήσια γιαννιώτικα ΟΥ ΤΖΕΣ!
Εγώ πάλι θυμάμαι καλή άριστη μαθήτρια που είχε αρχίσει νωρίς τις καθιερωμένες απουσίες στο τέλος της Γ Λυκείου για διάβασμα. Έτσι όταν έφθασε στο όριο των απουσιών και άρχισαν να κάνουν και οι άλλοι τις δικές τους απουσίες δυσανασχετούσε τα μέγιστα και πίεζε να μην σημειώνουμε τις απουσίες, χώρια που ελλείψει Α,Β,Γ,Δ ... απουσιολόγου χρειάζοταν έλεγχος από την ΕΟΚ να βρει τα διπλά τριπλά απουσιολόγια.
Ετσι τον τελευταίο μήνα πριν τις γενικές εξετάσεις είχαμε σήμερα στο μάθημα τον Κώστα και τον Γιώργο, αύριο την Αθηνά και τον Λάμπρο, μεθαύριο τον Νίκο τον Γιάννη την Τζένη κ.ο.κ.
Υποθέτω οι αρχικά αναφερθέντες μαθητής και μαθήτρια σήμερα θάναι η μεν μαθήτρια γιατρός ο δε μαθητής ειδικευόμενος γιατρός.
ΑΥΤΑ, κατά τα άλλα, άλλη τόση Ελλάδα σπουδαζει στην αλλοδαπή ενώ μαστόροι και τεχνίτες Αλβανοί φτιαχτηκαν με τη δουλειά και την οικονομία τους σε 15, 20 χρόνια

N. είπε...

Miltonios, τι να σου απαντήσω;Έτσι κατάντησαν τα πράμματα, απότοκα απανωτών "εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων" αλλά και περίσσειας...πλούτου και άκρατου μιμητισμού!Απ΄ ό,τι θυμάμαι, τον καιρό που πήγαινα στο 6τάξιο γυμνάσιο θεωρούνταν ξεφτίλα το φροντιστήριο-πλην του "ακαδημαϊκού" που ήταν επιτρεπτό μόνο στην τελευταία τάξη...Κι οι κοπάνες, τότε, φαινόταν αντριλίκι, ποτέ, όμως, για διάβασμα, αλλά για σινεμά (από Τζεημς Μποντ μέχρι Χέλντα), για μπάλα, άντε και καμιά ...μπουρδελότσαρκα!Και να φανταστείς ότι τότε η ύλη για τις εισαγωγικές ήταν αγνώστου όγκου (κι όχι οι σημερινές 50-100σελίδες ανά μάθημα...), ο ανταγωνισμός μεγάλος, μια και οι σχολές αντιπροσώπευαν ίσως και το 1/4 των σημερινών, και ποσοστιαία οι υποψήφιοι όσοι και σήμερα.Ως προς την απαξίωση του καθηγητή, ε! ρε τρέμουλο που έπεφτε όταν ο καθηγητής ξεφύλλιζε τον κατάλογο, είτε ήταν ...ΟΥ ΤΖΕΣ είτε όχι!Εις υγείαν μας...

Eliatis Veriensis είπε...

Το διάβασα δυο φορές και σκέφτηκα: Όπα τι έγινε ρε παιδιά χάσαμε τον προσανατολισμό μας; Δεν είναι δηλαδή "καλός καθηγητής" αυτός που κάνει καλά ιδαίτερα; Αυτός που τα πιάνει από τον γονέα; (Προσοχή επειδή ο ίδιος ο γονέας θέλει να του το πιάνουν το πουγκί). Δεν αναφέρεται πουθενά από την αγαπητή καθηγήτρια αυτός ο παράγοντας. Δεν τον έχει εντοπίσει ακόμη; Ή μήπως ... Μια πονηρή σκέψη περνάει από το μυαλό μου, αλλά την αποδιώχνω και συνεχίζω.
Τι είναι αυτό που καθορίζει την εκπαιδευτική κατάσταση; Η σε καλή τιμή (πόση είναι ρε παιδιά τώρα;) υποστήριξη των παιδιών! Αν το κάνεις είσαι μέσα στο πλαίσιο. Να και ο νομιμοποιητικός παράγοντας: Κάνω αυτό που θέλουν οι γονείς (και οι μαθητές για να μην τους αφήνουμε απ' έξω). Τι θέλουν οι καλοί μας οι γονείς; Να αφήνουν τα παιδιά τους στους "ειδικούς" για να τους περάσουν στο πανεπιστήμιο! Άρα όποιος υποκλίνεται εκπορνεύοντας τη γνώση και το δασκαλίκι κάνει αυτό που θέλουν οι γονείς, κατά συνέπεια "καλως ήλθατε στο club"!
Τι και αν τους πεις "ρε κορόϊδα, γιατί δουλεύετε σαν δούλοι (τρίσδουλοι, που λέει και ο ποιητής) για να μπορείτε να πληρώνετε για να γίνει κάτι που θα μπορούσατε να το κάνετε μόνοι σας και εσείς;" Τι σου απαντάνε; Έτσι μας μάθανε, έτσι γίνεται, δε θα μας πεις εσύ τι θα κάνουμε, έτσι κάνουν όλοι (Σεξ-Πυρ). Είμαστε ελεύθεροι να διαλέξουμε τη σκλαβιά μας.
Και μετά θα αρχίσουν οι αναζητήσεις των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων για τη διόρθωση συμπεριφορών των παιδιών που πλέον δεν θα είναι παιδιά, αλλά ευνουχισμένα νευρόσπαστα.
Κανένας δεν σκέφτεται ότι από τα 470 εκατομμύρια ευρώ το 170 πετιούνται, αφού σύμφωνα με την έρευνα της ΓΣΕΕ δεν έχουν αντίκρυσμα στους μαθητές, δεν θα βρεθούν ποτέ σε τριτοβάθμιο ίδρυμα. Κανείς δεν θα σκεφθεί ότι ο ΜΟ των επιδόσεων των υποψηφίων στις πανελλαδικές (για τις οποίες τάχα όλοι πληρώνουν) είναι κάτω από 11!
Και λοιπόν; Τι θέλεις να μας πείς; Ξέρεις, θα μου αντιπαραθέσετε, πόσοι ψήφοι κρύβονται για τους κηφήνες (πείτε τους και βουλευτές εσείς). Ξέρεις θα μου πείτε και πάλι τι ποσοστό ανεργίας θα καλύψουν τα σανια της κυβέρνησης, αλλά και πόσο χρήμα στηρίζει την πολιτική σκηνή; Και θα έχετε δίκαιο.
Έτσι λοιπόν ας το παραδεχθούμε: Το σχολείο είναι πλέον νεκρό. Ο καθηγητής βιώνει μια κατάσταση σήψης. Όσοι αντιστέκονται βλέπουν τη λάσπη να κατακλύζει τους χώρους όλο και περισσότερο και ξέρουν ότι τίποτε δεν μπορούν να κάνουν, απλά γνωρίζουν. Όλοι οι άλλοι γεύονται τα υλικά του βούρκου και είναι καλά. Είναι οι "καλοί καθηγητές".
Έτσι για να χαιρετίσουμε το μέλλον που έρχεται: Καληνύχτα και καλή τύχη!
Veris Veriensis

N. είπε...

Δεν αντιλέγω αγαπητέ Eliatis Veriensis σε όσα γράφεις…Ξεχωρίζω:
«Κάνω αυτό που θέλουν οι γονείς (και οι μαθητές για να μην τους αφήνουμε απ' έξω). Τι θέλουν οι καλοί μας οι γονείς; Να αφήνουν τα παιδιά τους στους "ειδικούς" για να τους περάσουν στο πανεπιστήμιο!» και «Το σχολείο είναι πλέον νεκρό. Ο καθηγητής βιώνει μια κατάσταση σήψης. Όσοι αντιστέκονται βλέπουν τη λάσπη να κατακλύζει τους χώρους όλο και περισσότερο και ξέρουν ότι τίποτε δεν μπορούν να κάνουν, απλά γνωρίζουν. Όλοι οι άλλοι γεύονται τα υλικά του βούρκου και είναι καλά. Είναι οι "καλοί καθηγητές".»,
με τη διαφορά ότι και κάποιοι διαμαρτύρονται για ένα καθεστώς, αυτό των ιδιαιτέρων μαθημάτων των «καλών καθηγητών», ένα …σπορ που κρατά από παλιά. Δες σχετικά στο παλαιότερο post μου http://nikosblogout.blogspot.com/2009/02/blog-post_08.html...
Νομίζω, πάντως, ότι μια συζήτηση χωρίς αφορισμούς για αυτό το θέμα δε θα έβλαπτε.

Miltos είπε...

Είχαμε νεώτερα επεισόδια (συνέχειες) από τη Ζούγκλα του μαυροπίνακα - ο μα...και τα ...παιδα-
ΔΕΣ ΕΔΩ - όσοι προλάβετε πριν αποσυρθεί-
http://spyros-tagas.blogspot.com/2009/04/blog-post_9480.html

N. είπε...

...το είδα κι εγώ χθες και σκέφτομαι να το αναρτήσω.Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.Δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο εγώ, εσύ, όποιος διδάσκει στο δημόσιο σχολείο να είναι ο "μ@κ@κ@ς" της υπόθεσης, όπως τιτλοφορείται το κλιπάκι, ή να ακούω/διαβάζω τα κακοηθέστατα εναντίον μου/μας "παιδαγωγικά" σχόλια όσων το ανάρτησαν...Πού είναι ο άνθρωπος να καταθέσω υπέρ του στην (επικείμενη) ΕΔΕ καιξέρω εγώ τι άλλο, μια και η υπομονή των νυν "παιδοφυλάκων" έχει τα όριά της...Για να λέμε και του στραβού το δίκηο, θυμάμαι και τα δικά μου κι άλλων συμμαθητών ανάλογα κατορθώματα, μόνο που τρώγαμε τα σκαμπίλια μας από τον λυκειάρχη-κι άλλα μας αναλογούσαν-χωρίς να βγάζουμε κουβέντα.Χώρια τα 8άρια που μοιράζονταν στα τρίμηνα, πού, τότε, το εύκολο-σικέ διαγώνισμα. Κι ούτε ψυχικό τραύμα απέκτησα ούτε άλλο τίποτα, μόνο τη βέργα του κατόρθωσε να σπάσει στη πλάτη μας, εν δικαίω, ο μακαρίτης ο φιλόλογός μας...

Related Posts with Thumbnails