Σχολεία χαβαλέ;

Το στριγκάκι της συμμαθήτριας, τα παιδιά στην …κρεμάστρα, ο μ@λ@κ@ς καθηγητής: τρία τυχαία βιντεοκλίπ. Έστω και σημειακά δίνουν μια εικόνα απαξίωσης του δημόσιου σχολείου μας – τι κι αν συμβαίνουν τα ίδια και χειρότερα και αλλού. Τις πταίει; «Τα παιδιά αναπαράγουν την ενδοοικογενειακή βία, τα κοινωνικά αδιέξοδα και τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος μέσα στο ίδιο το σχολικό περιβάλλον (…) η βία των μαθητών και των νέων έχει πολλές αιτίες πέραν της μονοδιάστατης σχολικής φίμωσης/ ντρεσαρίσματος που υφίστανται.» διαβάζω. Παρακάτω στο ίδιο άρθρο (δες εδώ) βρίσκω τον ισχυρισμό: «Η σχολική βία ως βία ''που εκφράζει αίτημα'' χρειάζεται πάνω απ’ όλα μία απάντηση ανοχής, διαλόγου, στήριξης και διαθεσιμότητας και όχι εύκολες ακυρωτικές λύσεις τύπου αποδιοπομπαίου τράγου». Μα, νομίζω, η λογική της ανοχής και του political correct (= συμπεριφορά που μπορεί να προκαλέσει συνθήκες διακρίσεων, δυσφορίας, προσβολής κλπ.) οδηγούν στο σχολείο του χαβαλέ με συμμέτοχους την πολιτεία, τους διδάσκοντες, τους γονείς αλλά ...«πολιτικά ορθούς» τους μαθητές (τα ''παιδιά'' των ΜΜΕ…) Και μια και αλλού το πράμα έχει από πολύ καιρό ξεφύγει, η βρετανική κυβέρνηση για την καταπολέμηση της βίαιης συμπεριφοράς των μαθητών στα σχολεία ενισχύει τις πειθαρχικές εξουσίες των καθηγητών και θέτει τους γονείς προ των ευθυνών τους, ακόμη και με επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Έτσι, τα σχολεία καλούνται να κάνουν χρήση των εξουσιών που τους δίνει ο νόμος και να εφαρμόσουν παραδοσιακές μεθόδους, όπως κράτηση μετά το μάθημα, αποβολές, αίθουσες χωριστής διδασκαλίας των απείθαρχων μαθητών και στέρηση εξόδου στο διάλειμμα ή στέρηση του μεσημεριανού γεύματος. Να επιβάλουν αυστηρές τιμωρίες σε περιπτώσεις επιθετικής συμπεριφοράς, εκφοβισμού μαθητών από συμμαθητές τους και καβγάδων μέσα ή έξω από το σχολικό κτίριο, συμπεριλαμβανομένων των μέσων μαζικής μεταφοράς, ώστε να αποφευχθεί η μεταφορά της βίας στους δρόμους. Οι διευθυντές έχουν δικαίωμα να κάνουν ελέγχους για όπλα, ζητώντας και τη συνδρομή της αστυνομίας, αν κρίνεται απαραίτητο, και να κατάσχουν κινητά τηλέφωνα. Και το κυριότερο, μπορούν να καταστήσουν τους γονείς υπεύθυνους για την κακή συμπεριφορά των παιδιών τους. Κι αν οι γονείς δεν συνεργάζονται στην αντιμετώπιση του προβλήματος, το σχολείο μπορεί να τους επιβάλει πρόστιμο 50 λιρών, που αυξάνεται σε 100 αν δεν πληρωθεί εντός 28 ημερών! Μετά τη λήξη της προθεσμίας υπάρχει μάλιστα η δυνατότητα ποινικής δίωξης (περισσότερα εδώ).
…Δε λέω κι εγώ ζωηρός μαθητής ήμουν και παραήμουν. Όμως, τότε, η πλάκα πλάκα αλλά τα σκαμπίλια μου τα έτρωγα αδιαμαρτύρητα (στο σχολείο και το σπίτι) μαζί και τις αποβολές - που τις έβγαζα πού αλλού, στη μπάλα και στο «Ροζικλέρ»- κι ουδείς ψόγος. Ταυτόχρονα γούσταρα και σεβόμουν και το σχολείο και τα γράμματα και δε θεωρούσα την κατάληψη μέρος της διδακτέας ύλης!