Στόχος της εκπαίδευσης είναι η ποσότητα;

Σταχυολογώ από την επιφυλλίδα του Ρούσσου Βρανά στη εφ. Τα Νέα: Η γνώση είναι άραγε ζήτημα ποσότητας; Αυτό αναρωτήθηκε ο Τζόρτζιο Ίσραελ, καθηγητής των μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης, όταν μια μέρα μια «αυθεντία» τού υπέδειξε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Did you know 3.0».Το θέμα του ντοκιμαντέρ είναι η κοινωνία της γνώσης. Το ντοκιμαντέρ (δείτε το), μεταξύ άλλων, δείχνει ότι, μέσα σε μία εβδομάδα, οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» προσφέρουν περισσότερες πληροφορίες από όσες μπορούσε να συσσωρεύσει ο άνθρωπος του δέκατου αιώνα σε ολόκληρη τη ζωή του. Μάλιστα, μόνο φέτος, παρήχθησαν 40x10^19 bytes πληροφοριών (40x10 στη δέκατη ένατη δύναμη), δηλαδή περισσότερες από όσες παρήχθησαν συνολικά τα τελευταία 5000 χρόνια. «Σημαίνει άραγε αυτό πως ο όγκος των πληροφοριών μάς κάνει πιο μορφωμένους;» συλλογίζεται ο καθηγητής Ίσραελ. Και λέει: «Το αγγλικό λεξιλόγιο διαθέτει σήμερα περίπου 540 000 λέξεις, δηλαδή πέντε φορές περισσότερες από όσες είχε την εποχή του Σαίξπηρ. Όταν πέθανε ο φιλόσοφος Σπινόζα κι έψαξαν στο σπίτι του, βρήκαν δεν βρήκαν τριακόσια βιβλία. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο διαπρύσιοι υποστηρικτές της μεταμοντέρνας τεχνολογικής κοινωνίας δεν παύουν να ανατρέχουν ακόμη σε αυτόν. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σίγουρα, η αύξηση της ποσότητας είναι πολύ χρήσιμη, αλλά η γνώση δεν μπορεί να περιοριστεί στις πληροφορίες. Η «αυθεντία» συμβουλεύει τους «laudatores tempore acti», τους υμνητές των παλιών καιρών, να δουν οπωσδήποτε αυτό το ντοκιμαντέρ. «Όσο για μένα», λέει ο καθηγητής Ίσραελ, «ζω μια χαρά με τους τεχνολογικούς νεωτερισμούς και πιστεύω πως ξέρω να τους χρησιμοποιώ καλύτερα από πολλούς υμνητές του παρόντος. Όπως ξέρω και να γράφω σωστά τη φράση «laudatores temporis acti», χωρίς να χρειάζεται να καταφύγω στη βοήθεια του Google».
Και να σχολιάσω εγώ, μια κι είναι των ημερών. Ρίχτε μια ματιά στα χθεσινά θέματα Βιολογίας Θετικής Κατεύθυνσης των Πανελλαδικών (δες εδώ), βγάζετε νόημα, αν δεν είστε σχετικός ή "εξεταζόμενος''; Υπάρχει κάτι που θα ενδιέφερε άμεσα τον αυριανό πολίτη-εργαζόμενο; Κι αν είναι κάποιος να σπουδάσει ιατρική ή βιολογία, ε! γι αυτό υπάρχουν τα πανεπιστήμια, μην ταλανίζουμε στο λύκειο με «επιστήμη» και λεπτομέρειες και μαθητές που θάθελαν να γίνουν μηχανικοί, μαθηματικοί, λογιστές ή έστω, νοικοκυρές. Στον αντίποδα βρίσκονται, για σύγκριση, τα αντίστοιχα φετινά θέματα Βιολογίας Γενικής Παιδείας (δες εδώ).Τώρα καταλαβαίνω και για ποιο λόγο η πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την αναμόρφωση του λυκείου δεν έτυχε «θερμής υποδοχής» από το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς χαρακτηρίστηκε συντηρητική. «Για μας το ζητούμενο είναι γενναίες αλλαγές και όχι προσθαφαιρέσεις», σχολίασε ο πρόεδρος του Συμβουλίου Γ. Μπαμπινιώτης, ο οποίος εμφανίστηκε αρνητικός στο ενδεχόμενο να ωθούνται οι μαθητές από νωρίς στην εξειδίκευση. Με την άποψη ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κατευθύνσεις στα σχολεία τάχθηκε και ο εκπρόσωπος της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) Χρ. Τρικαλινός, ο οποίος και τόνισε ότι η πρόταση που κατατέθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ήταν «μια από τα ίδια» (δες εδώ ). Και ο Χρ. Γιανναράς σε άρθρο του για την αλλαγή στόχων του εκπαιδευτικού μας συστήματος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι «Παραιτούμαστε σε σημαντικό ποσοστό από τον πληροφοριακό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, πετάμε τη μισή από τη διδακτέα σήμερα ύλη στα άχρηστα» (δες εδώ).