Περί α-προγραμμάτιστου «προγραμματισμού» #3 ή τα νέα βιβλία γυμνασίου

Κακός είναι ο σχεδιασμός του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, σύμφωνα με έρευνα της εφ. Καθημερινή για τα νέα βιβλία του Γυμνασίου.«Τα σημερινά βιβλία [του γυμνασίου] σε συνδυασμό με την αποστήθιση που συνεχίζει να υπάρχει λειτουργούν περιοριστικά για το σχολείο, δεν αναπτύσσουν την κριτική σκέψη και την ανάπτυξη της δημιουργικότητας των μαθητών, με αποτέλεσμα να συμβάλλουν στο λειτουργικό αναλφαβητισμό», κατά τον Π. Χαραμή, πρόεδρο του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ (ΚΕΜΕΤΕ).Παράλληλα, μια βασική αδυναμία των νέων εγχειριδίων του γυμνασίου είναι ότι με στόχο την παροχή πληροφοριών εκτοπίζεται η αφήγηση και κυριαρχεί ο βομβαρδισμός με πληροφορίες. Όπως όλο το εκπαιδευτικό μας σύστημα, έτσι και τα σχολικά εγχειρίδια και η διδακτική που προτείνουν, ασφυκτιούν από το άγχος της αξιολόγησης των μαθητών. Αυτό είναι τελικά που απονευρώνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Με τον τελικό σχολιασμό ότι ''οι μαθητές μας ενδιαφέρονται μόνο για την επίδοση, χάνοντας κάθε ενδιαφέρον για αυτή καθεαυτή τη μάθηση''. Γνωστά τα παραπάνω, τα ίδια και τα ίδια και με τα παλαιότερα βιβλία της περιόδου 1996-2004, με τη μόνη διαφορά ότι υπεύθυνη για τα σημερινά βιβλία είναι η προηγούμενη ηγεσία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που συνέταξε τα αντίστοιχα αναλυτικά προγράμματα σπουδών (γνωστά ως ΑΠΣ-ΔΕΠΠΣ, που αντικατέστησαν τα ΑΠΣ-ΕΠΠΣ του 1996-98, που είχαν αντικαταστήσει τα -σκέτα- ΑΠ από 1976 και μετά). Η ευθύνη της νυν ηγεσίας περιορίζεται στην αποδοχή τους (μη μπορώντας να κάνει κι αλλιώς λόγω συγχρηματοδότησης από την ΕΕ, ΕΠΕΑΚ/Γ’ ΚΠΣ ) και τη μη, εισέτι, αξιολόγησή τους. Αλλά, μήπως, το πρόβλημα είναι αυτή καθεαυτή η διαχρονική λειτουργία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου σε όλες τις παραμέτρους της και οι γνωστές αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος;