Όπως κάθε Δεκέμβριο οι συντάκτες της επιστημονικής επιθεώρησης Science παρουσιάζουν τα δέκα σημαντικότερα επιτεύγματα και ανακαλύψεις (breakthroughs of the year) στο χώρο της επιστήμης. Σημαντικότερη όλων εφέτος κρίνεται η διαπίστωση ότι τα απολιθώματα της «Άρντι», ενός ανθρωποειδούς ηλικίας 4,4 εκατ. ετών (τα οποία είχαν εντοπιστεί πριν από μερικά χρόνια), ανήκουν σε έναν από τους λεγόμενους «χαμένους κρίκους» στην εξέλιξη του ανθρώπου. Μεταξύ των υπόλοιπων εννέα συμπεριλαμβάνονται η ανακάλυψη του μορίου κατά της ξηρασίας, ήτοι η αποκωδικοποίηση της δομής ενός μορίου (ορμόνης) που βοηθάει τα φυτά να επιβιώσουν στην ξηρασία, η ανακάλυψη, για πρώτη φορά, ότι σε ορισμένα κρυσταλλικά υλικά υπάρχουν μαγνητικά μονοπόλα, η ανακάλυψη ότι υπάρχει πολύ νερό στη Σελήνη, στο υπέδαφός της με τη μορφή πάγου. Περισσότερα εδώ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφ. Αδέσμευτος Τύπος «…Ο (παραιτηθείς) υφυπουργός, που την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία εμφανιζόταν ως υπερασπιστής της κάθαρσης κατηγορώντας με σφοδρότητα την τότε κυβέρνηση μεταξύ άλλων για "ρουσφετολογική πολιτική", αποκαλύφθηκε ότι τους τελευταίους δύο μήνες επιδόθηκε στην προώθηση ρουσφετιών για μεταθέσεις και μετατάξεις αστυνομικών και στρατιωτικών [να υποθέσω σεμνά και ταπεινά, όπως και οι ομότεχνοι της προηγούμενης, προ-προηγούμενης κτλ. μέχρι την εποχή ...κυβέρνησης Ι. Καποδίστρια;].Οι σχετικές αιτήσεις στέλνονταν με φαξ [ ...κι όχι με email ως έπρεπε από ένα υπουργείο και "Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης"] από το γραφείο του προς τα αρμόδια υπουργεία, χωρίς όμως να καταστρέφονται [...delete] τα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά να πετιούνται στα σκουπίδια! Εκεί τα βρήκε [ ...γιατί εγώ έχω την εντύπωση ότι πρόκειται για "φιλικό κάρφωμα";] ο Δ. Γεωργακόπουλος, πρόεδρος της "Πρωτοβουλίας Πολιτών ΣΕΑ", ο οποίος γνωστοποίησε την αποκάλυψη που έκανε με επιστολή του προς τον πρωθυπουργό στις 13/12, ενώ παράλληλα τη διοχέτευσε σε ηλεκτρονική εφημερίδα, από όπου δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα (…)» Να σχολιάσω: δυστυχώς το υπάρχον ελληνικό πολιτικό μόρφωμα (=πελατειακή σχέση μεταξύ πολιτών-ψηφοφόρων και πολιτικών, κόμματος), οι ...παλαιές τεχνολογίες - άκου με φαξ!- και οι ευγενείς πρωθυπουργικοί πόθοι και εξαγγελίες μορφής e-goverment , δε φαίνεται ότι συνάδουν...
Αυτό δεν είναι άσυλο λένε τώρα οι Πρυτάνεις (άντε!), και το σχετικό ψήφισμα, άμα τη λήξει της συνόδου των Πρυτάνεων, αναφέρει μεταξύ των άλλων: « …την εποχή που αυτό θεσπίστηκε υπήρξε μια ιστορική αναγκαιότητα. Αποτέλεσε σημαντική δημοκρατική κατάκτηση της κοινωνίας μας για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, έφερε εξαιρετικής σημασίας συμβολισμούς και έκτοτε θεωρείται ότι συμβάλλει στη συλλογική αυτογνωσία μας και στην κατοχύρωση της πνευματικής ελευθερίας. Διαπιστώνει ομόφωνα ότι η έννοια και η εφαρμογή του ακαδημαϊκού ασύλου έχει από πολλών ετών σε μεγάλο βαθμό στρεβλωθεί και εκφυλισθεί, με αποτέλεσμα το άσυλο να μην εξυπηρετεί πλέον την ελευθερία διακίνησης ιδεών όλων, καθώς και την κατά βούληση συμμετοχή τους στις ακαδημαϊκές δράσεις, αλλά να χρησιμοποιείται ως πρόφαση τελέσεως ποινικών αδικημάτων και ως μέσο βίαιης επιβολής απόψεων και απόπειρας ποδηγετήσεως των ακαδημαϊκών κοινοτήτων. Αυτό που παρουσιάζεται σήμερα ως άσυλο και αυτό που πιστεύεται από την κοινωνία ότι αποτελεί άσυλο δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την ιστορική έννοια του ασύλου και με τη σχετική νομοθετική πρόβλεψη. Διακηρύσσει ότι η κατάσταση αυτή δημιουργεί σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, τα οποία στην ουσία καταργούν τον λόγο θεσμοθέτησής του, αποτελεί απειλή για τη σωματική ακεραιότητα των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και προσβάλλει κάθε έννοια ακαδημαϊκής δεοντολογίας (...)» Για να καταλήξει: «Ζητά από την Πολιτεία και τους λειτουργούς της [δηλαδή την αστυνομία;] την απροσχημάτιστη εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας και ενδεχομένως την προσαρμογή της, ώστε να αποκατασταθεί η πραγματική έννοια του ασύλου και η προστασία όλων στις ακαδημαϊκές τους δράσεις, κάνοντας παράλληλα έκκληση στην πανεπιστημιακή κοινότητα [εαυτούς και αλλήλους…] να μην αφίσταται των ευθυνών της για την ορθή λειτουργία και προσαρμογή [σε τι;] του ακαδημαϊκού ασύλου.» Τι να σχολιάσω, αντί απροσχημάτιστα να ζητηθεί η κατάργησή του, το μπαλάκι και πάλι στην εξέδρα και μπλα, μπλα… Δηλαδή, πρώτα έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο χτυπημένος ο (παραιτηθείς) Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να «αντιληφθούν» το υπαρκτό πρόβλημα οι υπόλοιποι Πρυτάνεις; Πάει γάντι νομίζω προγενέστερο του Πρυτανικού ψηφίσματος σχόλιο του Πάσχου Μανδραβέλη στην εφ. Καθημερινή «…Το "πανεπιστημιακό άσυλο" (είτε επειδή φταίνε οι πανεπιστημιακοί είτε επειδή φταίνε οι κυβερνήσεις είτε επειδή στην κοινωνία υπάρχουν μπαχαλάκηδες) δε δουλεύει. Χειρότερα: λειτουργεί κατά της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και υποβαθμίζει τα πτυχία, αφού ελέω ασύλου διάφορες ομάδες καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια οποτεδήποτε τους καπνίσει. Αυτό το υπαρκτό πρόβλημα δεν λύνεται, διότι σε κάθε λύση που προτείνεται αντιπαρατίθεται ένας ενδεχόμενος κίνδυνος. Οι χουλιγκάνοι αλωνίζουν τώρα κι εμείς συζητάμε ότι μπορεί μεθαύριο να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν στην αστυνομία να παρεμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Είναι σαν να καίγεται το σπίτι και η πυροσβεστική να παραμένει άπραγη, διότι διάφοροι αναπτύσσουν θεωρίες για την ενδεχόμενη βλάβη που θα επιφέρει το νερό…».
Έτος 2035.Ένα πολύτιμο αγαθό - ένα μπουκάλι νερό - φυλάσσεται σε μία βαλίτσα, την οποία διεκδικούν πολλοί. Η μεταφορά της προκαλεί μια σειρά από δολοφονίες αυτών που την μεταφέρουν, πριν φτάσει στον τελικό παραλήπτη της. Η ιδέα αυτή αποτέλεσε την υπόθεση μίας μονόλεπτης κινηματογραφικής προβολής του Στέλιου Αλεξανδράκη και του Μενέλαου Παμπουκίδη, φοιτητών του τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Η ταινία τους «3ος Παγκόσμιος Πόλεμος» απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνή διαγωνισμό για το περιβάλλον «Ένα λεπτό για να σώσεις τον κόσμο», που διοργανώθηκε στο Λονδίνο τον περασμένο Νοέμβριο. Η ταινία θα προβληθεί στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, που πραγματοποιείται στην Κοπεγχάγη, 8 με 18 Δεκεμβρίου 2009, ενώ έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα http://1minutetosavetheworld.com . «Η έλλειψη νερού στο μέλλον θα αποτελέσει αιτία διαμάχης και μαχών μεταξύ των λαών. Το μπουκάλι με το νερό χρησιμοποιείται στην ταινία με μία δόση ειρωνείας για να δείξει την αξία του, ενώ στις δολοφονίες εμπλέκονται άτομα διαφορετικών εθνοτήτων, που αποδεικνύει τη διάσταση του προβλήματος» δήλωσε ο εκ των δημιουργών της ταινίας Στέλιος Αλεξανδράκης.Επ΄ευκαιρία διαβάστε: "Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής" και ¨Ρεκόρ μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας αναμένεται για το 2010".
Από το ομότιτλο άρθρο του Στάθη Καλύβα στην εφ. Το Βήμα: «Επειδή η αναζήτηση του τι ήταν η λεγόμενη «εξέγερση» του περασμένου Δεκεμβρίου είναι σύμφυτη με θεωρητικολογίες που έχουν μεγαλύτερη σχέση με τις επιθυμίες (ή και φαντασιώσεις) του κάθε σχολιαστή και λιγότερη με την πραγματικότητα, είναι ίσως πιο χρήσιμο να αντιστραφεί το ερώτημα: Τι δεν ήταν η «εξέγερση του Δεκέμβρη»; Εδώ είναι απαραίτητη μια προκαταρκτική διευκρίνιση: ο λόγος που αποκαλούμε τα γεγονότα του περυσινού Δεκεμβρίου «εξέγερση» (και που ασχολούμαστε με αυτά) είναι επειδή ήταν βίαια. Αν οι διαμαρτυρίες για τον φόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν ειρηνικές, αν περιορίζονταν στις ρουτινιάρικες και μίζερες καταλήψεις σχολείων και σε αποχές από μαθήματα, δεν θα είχαν προκαλέσει τη διεθνή προσοχή και δεν θα γράφαμε γι΄ αυτές σήμερα. Επομένως, όταν αναφερόμαστε στην «εξέγερση» και στους «εξεγερμένους», αναφερόμαστε πρωταρχικά στα γεγονότα και στα άτομα που συμμετείχαν στα βίαια επεισόδια. Τι δεν ήταν, λοιπόν, η «εξέγερση του Δεκέμβρη»; Δεν ήταν μια «εξέγερση» της νεολαίας. Τo σοκ που προκάλεσε ο φόνος του μαθητή ήταν ισχυρό αλλά η συντριπτική πλειονότητα των νέων δεν συμμετείχε στις διαδηλώσεις ούτε άλλωστε ταυτίστηκε με τις καταστροφές και με την ιδεολογία των ομάδων που πρωτοστάτησαν σε αυτές, όπως προκύπτει από τις σχετικές δημοσκοπήσεις. Η συμμετοχή άλλων ομάδων του πληθυσμού ήταν ακόμη πιο περιορισμένη και οι εύκολες γενικεύσεις περί «ασφυξίας» και «οργής» των Ελλήνων ως αιτίων της «εξέγερσης» είναι το λιγότερο υπερβολικές.» Η συνέχεια εδώ.
Διαβάζω ότι προκηρύχτηκαν 6 θέσεις Προϊσταμένων Διευθύνσεων της Κ.Υ. του Υπουργείου Παιδείας. Μεταξύ αυτών είναι οι Διευθύνσεις Σπουδών Δ.Ε., ΣΕΠΕΔ, Εκπαιδευτικής Ραδιο-τηλεόρασης (δες εδώ). Δε λέω, μου αρέσουν. Και πάνω που σκεπτόμουν για ποια θέση να πρωτοκάνω e-αίτηση, διαβάζω στην εφ. Το Βήμα το άρθρο «Οι άριστοι, οι αρεστοί και τα αστεία» και …έκανα πίσω. Ταράχθηκα (…ντόρος να γίνεται). Πού να πάρει, λες νάχω μεν τα προσόντα, κι όχι την έξωθεν «καλή μαρτυρία»; Μπα, δε νομίζω… Από την άλλη πάλι αυτή η έσχατη συνήθειά μου να γράφω anti-e-government posts στο μπλογκ… E, το αποφάσισα, δε θα κάνω αίτηση, όχι για τίποτε άλλο αλλά να μη με τοιχοκολλήσει καμιά zougla.gr και φέρω σε δύσκολη θέση την κυβερνητική προσπάθεια αξιολόγησης… Έχω και φίλους στο πρώην ΥΠΕΠΘ, μην τους εκθέσω. Α! λέω να ανοίξω και σελίδα στο facebook!
Γράφαμε σε παλαιότερο post, για γάτες με διδακτορικό και «γάτες με πέταλα» στη Θεολογική (δες εδώ) και να που διαβάζω στη στήλη «Ο Τύπος των ήλων» της εφ. Ελευθεροτυπία: «Από ποιο ελληνικό πανεπιστήμιο πήρε πτυχίο η κυρία Θάλεια Δραγώνα, ειδική Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, και καθηγήτρια Πανεπιστημίου; Από κανένα! Απόφοιτος του Κολλεγίου Deree τυγχάνει...» Τι να σχολιάσω; Κακοήθειες… Και για να μη φανώ «αγενής», δες αναγνώστη και κάποια σχόλια φωτιά στο (υφ)υπουργικό μπλογκ, εδώ - τρέξε τα μέχρι το τελευταίο και θα καταλάβεις…
Βοούν τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ για την αυθημερόν τοποθέτηση και εντός ωρών απόλυση (!) του «μέσω βιογραφικού» επιλεγέντος ειδικού γραμματέα του Υπουργείου Οικονομίας (δες λ.χ. εδώ κι εδώ, εδώ). Τι κι αν είχε τα «χαρτιά», όταν δεν είχε κομματική πιστοποίηση; Το ότι ήταν στέλεχος της κομματικής οργάνωσης του τομέα του της αντιπολίτευσης, οι παροικούντες περί την πλατεία Συντάγματος σίγουρα το γνώριζαν -άλλωστε πέρασε κι από συνέντευξη… Τα περί υβριστικών αναρτήσεων για το κυβερνόν κόμμα στο facebook κατά την προεκλογική περίοδο, ως το αίτιο της αποπομπής, καλά ακούγονται, αλλά πες μου τώρα υποβολέα, είναι δυνατόν μέσω βιογραφικού να αντικαταστήσεις λ.χ. τον νυν Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης με τον αρχηγό της Αντιπολίτευσης; Όλο και κάτι θάχει πει εναντίον προεκλογικά… Με άλλα λόγια, για ποια διαδικασία επιλογής γενικών και ειδικών γραμματέων μέσω των βιογραφικών και e-goverment.gr να μιλήσουμε, πλην του κοινώς λεγόμενου: «τώρα πλάκα μας κάνουν;» Και καθώς δήλωσε στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος (δες εδώ κι εδώ): "Ο διασυρμός του κινήματος πρέπει να σταματήσει. Αρκετά με τους πειραματισμούς που εκθέτουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.(…) Το βιογραφικό των 60 πρώτων ημερών της κυβέρνησης δυστυχώς έκλεισε με την περίπτωση Κουτούπη.Πριν κλείσει και το βιογραφικό των 100 ημερών επιβάλλεται να δείξουμε σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και συνέπεια γιατί η ανοχή του κόσμου εξαντλείται" - ο τίτλος/ πρώτη λέξη της δήλωσης, «Έλεος», ως ευκόλως ενοούμενο το…παραλήψαμε κατά την αντιγραφή! Για το «νομικό» αντίλογο στην κυβερνητική ανακοίνωση αποπομπής ή "Η αβάσταχτη υποκρισία μιας κακώς νοούμενης διαφάνειας", δες εδώ. 6-12-2009Οι άριστοι, οι αρεστοί και τα αστεία 6-12-2009«Τρελοί» και φαύλοι 6-12-2009«Πλήρωσα την επιπολαιότητά μου»
Νερό και ζωή στον Αρη; Ναι, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες και τη NASA! Ένας ενιαίος τεράστιος ωκεανός κάλυπτε κάποτε το μεγαλύτερο μέρος από το βόρειο ημισφαίριο του Άρη ή περίπου το ένα τρίτο της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη. Ο γιγάντιος ωκεανός γέμιζε με νερό από ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούνταν από βροχές, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να επιβεβαιώσει το υγρό παρελθόν του «κόκκινου πλανήτη» (δες κι εδώ). Ο νέος πιο αναλυτικός και αποκαλυπτικός χάρτης, που σχεδιάστηκε υπό τον καθηγητή γεωγραφίας Γουέι Λούο του πανεπιστημίου του Βόρειου Ιλινόις των ΗΠΑ, βασίστηκε σε αλγόριθμους υπολογιστών για την αξιοποίηση και αξιολόγηση των νέων δεδομένων, δείχνει ένα εκτεταμένο δίκτυο κοιλάδων με ποταμούς, το οποίο είναι υπερδιπλάσιο σε μήκος από αυτό που είχαν σχεδιάσει μέχρι τώρα οι επιστήμονες και περίπου εξίσου πυκνό με αυτό της Γης σε ορισμένες περιοχές. Οι κοιλάδες αυτές είναι συγκεντρωμένες σε μια ζώνη που κυκλώνει τον Ισημερινό του Άρη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι κοιλάδες αυτές διατρέχονταν από ποτάμια, τα οποία κάποτε έρρεαν από τα νότια υψίπεδα του πλανήτη προς τις χαμηλότερες περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο, δημιουργώντας έτσι και συνεχώς ανατροφοδοτώντας ένα τεράστιο ωκεανό στο Βορρά. Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική εκτίμηση, πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ο «κόκκινος πλανήτης», έχοντας ένα μόνο μεγάλο ωκεανό, θα είχε σε μεγάλο βαθμό στην υπόλοιπη επιφάνειά του ένα ξηρό ηπειρωτικό κλίμα, ανάλογο με αυτό που έχουν οι ξηρές περιοχές της Γης. Βροχές θα έπεφταν σε τακτικά χρονικά διαστήματα, φουσκώνοντας τα ποτάμια και ξεχειλίζοντας τη λεκάνη του ωκεανού. Μια τέτοια υγρή και πιο θερμή περίοδος στην πρώιμη ιστορία του Άρη θα είχε αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής (δες εδώ). Παράλληλα, επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τις πιο πειστικές μέχρι σήμερα ενδείξεις ότι υπάρχει ζωή στον Άρη υπό την μορφή μικροοργανισμών βακτηρίων. Όπως δήλωσαν, η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση αποκάλυψε δομές με μορφή σκουληκιού, σε έναν μετεωρίτη από τον Άρη που έπεσε στη Γη πριν περίπου 13 000 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δομές αυτές είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια. Τα βακτήρια βρίσκονται ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του αρειανού βράχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήδη βρίσκονταν μέσα του όταν αυτός προσέκρουσε στον πλανήτη μας και ότι ο μετεωρίτης δεν μολύνθηκε εκ των υστέρων από γήινα βακτήρια. Τα αρχαία μικρόβια πιθανότατα θα εισέδυσαν στο βράχο, όταν ένα μέρος από την επιφάνεια του Άρη καλυπτόταν από νερά και οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι υπήρχαν μορφές ζωής. Ο αστροβιολόγος Ντένις Μπαζιλίνσκι του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ένας από τους σκεπτικιστές, δήλωσε πλέον ότι, μετά τα νέα στοιχεία, αποδέχεται τη βιολογική εξήγηση των απολιθωμάτων, πρόσθεσε όμως ότι δεν μπορεί ακόμα να απαντηθεί με σιγουριά το ερώτημα της ζωής στον "κόκκινο πλανήτη". Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης αποσπάστηκε από την επιφάνεια του Άρη, μετά την πτώση κάποιου αστεροειδούς στον πλανήτη, και έφθασε στη Γη αφού περιπλανήθηκε στο διάστημα επί 16 εκατ. χρόνια. Οι ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αρειανή προέλευσή του, καθώς η χημική σύνθεσή του ταίριαζε με αυτήν του Άρη (δες εδώ).
Με αισθήματα ευφορίας υποδέχθηκε η διεθνής επιστημονική κοινότητα την πρώτη, επιτυχή δοκιμή του «Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων» (LHC) προς αναζήτηση νέων στοιχείων σχετικά με τη σκοτεινή ύλη, τη σκοτεινή ενέργεια, καθώς και για το αποκαλούμενο «σωματίδιο του Θεού», το μποζόνιο Χιγκς, το οποίο πιστεύεται ότι δίνει την απάντηση σχετικά με το πώς η ύλη αποκτά μάζα (δες εδώ). «Αποτελεί τεράστια επιτυχία το γεγονός ότι καταφέραμε να διασχίσουμε τόσο μεγάλο δρόμο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Ροφλ Χόιερ, γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN), στο οποίο υπάγεται ο υπερεπιταχυντής. Ο LHC τέθηκε εκ νέου σε λειτουργία προ τεσσάρων ημερών, έχοντας υποστεί εργασίες επιδιόρθωσης ύστερα από βλάβη που παρουσιάστηκε προ 14 μηνών, μόλις δέκα ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του.Ήδη, στο μήκους 27 χιλιομέτρων δακτύλιο του επιταχυντή πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η μετωπική σύγκρουση δύο δεσμών πρωτονίων, κινούμενων με αντίθετη φορά κοντά στο όριο της ταχύτητας του φωτός, με αποτέλεσμα να παραχθούν οι πρώτες τυχαίες συγκρούσεις πρωτονίων. Οι συγκρούσεις αυτές ήταν χαμηλής ενέργειας· οι κατευθυνόμενες συγκρούσεις υψηλής ενέργειας αναμένεται να ξεκινήσουν περίπου μέσα σε 10 ημέρες, ενώ από τα τέλη του 2010 θα ξεκινήσουν και οι συγκρούσεις πυρήνων μολύβδου αντί πρωτονίων. Το πρώτο αυτό βήμα χαρακτηρίστηκε σε κάθε περίπτωση «μεγάλο επίτευγμα» από εκείνους οι οποίοι εργάζονται στο μεγαλύτερο πείραμα Φυσικής που έχει διεξαχθεί ως σήμερα. Βέβαια το πραγματικό τεστ για τους επιστήμονες αλλά και για τον Επιταχυντή αναμένεται να λάβει χώρα στις αρχές του 2010, όταν θα επιχειρηθεί η αναπαραγωγή των συνθηκών που επικρατούσαν ελάχιστα τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου πριν από το Βig Βang.
Τα σημερινά vs προχθεσινά…Υπαναχώρηση της υπουργού Παιδείας στο σύστημα πρόσληψης των καθηγητών που την επόμενη σχολική χρονιά 2010-2011 θα παραμείνει κατά 60% από τους επιτυχόντες του φετινού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και κατά 40% από τους πίνακες αναπληρωτών, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, και όπου δεν υπάρχουν επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, θα αξιοποιηθεί ο ενιαίος πίνακας. Σε ό,τι αφορά το νέο σύστημα, ναι μεν θα γίνονται οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, αλλά θα προσμετράται και η προϋπηρεσία. Από την άλλη, όμως, η υπουργός απέφυγε να προσδιορίσει τον τρόπο και το χρόνο μετάβασης στο νέο σύστημα, στο πλαίσιο του οποίου, όπως τουλάχιστον έχει δηλώσει, θα απορροφηθούν οι χιλιάδες αναπληρωτές, κυρίως της μέσης εκπαίδευσης, οι οποίοι και θίγονται περισσότερο από το νέο σύστημα (δες εδώ). Να θυμηθούμε ότι περισσεύει περίπου το 20% των υπηρετούντων εκπαιδευτικών. Αλλαγή πλεύσης – κυβερνητικές «διευκρινήσεις» ως προς το επικοινωνιακό το λένε– και για την πρόθεση να «παγώσουν» οι μισθοί άνω των 2000 ευρώ μικτά στο δημόσιο τομέα. Σκέψου ότι το μέτρο θα έπιανε εκπαιδευτικούς με τρία παιδιά και 12ετή υπηρεσία ή όσους έχουν πάνω από 15 χρόνια, μην πω για μένα τον «πάμπλουτο» με τα διπλάσια και βάλε χρόνια υπηρεσίας… Από σήμερα, τα 2000 ευρώ μικτά γίνανε 2000 ευρώ βασικός μισθός (τη γλύτωσα που λένε)(δες εδώ). Αλλά για το καλό της «σπέκουλας»: "Είμαι σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό για το ζήτημα των αυξήσεων των αποδοχών των δασκάλων και καθηγητών" , είπε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και το ΔΣ της ΔΟΕ η υπουργός Παιδείας κατά τη δικτυακή esos – εμ, πώς θα περάσει κι αυτή η «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση»! Ο υφυπουργός Παιδείας, πάλι, δήλωσε περί της «προεκλογικής δέσμευσης για την κατάργηση της βάσης του 10» ότι τα θέματα αυτά δεν πρέπει να προσεγγίζονται με έναν τρόπο «που είναι επικοινωνιακά ελκυστικός, αλλά δε βοηθά στη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος» (δες εδώ). Μπλέχτηκα από το πολύ είπα-ξείπα. Συγχρονισμένος στο ...κυβερνητικό όπισθεν ολοταχώς λέω να πάω κι εγώ για καμμιά δικτυακή διαβούλεψη (= νάχουμε να κουβεντιάζουμε, και θα δούμε...).
Στην πρώτη συνέντευξη τύπου η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε σειρά μέτρων μεταξύ των οποίων προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ και αποσπάσεις υπό όρους (δες εδώ, εδώ) που αποτελούν επί μέρες επίμαχο σημείο αντιπαράθεσης –δικαίως μια και θίγονται εργασιακά δικαιώματα – με εκπαιδευτικούς (δες λ.χ. εδώ) και με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (δες εδώ). Εγώ θα σταθώ ακροθιγώς σε τρία σημεία που τα κρίνω προς την ορθή κατεύθυνση: - Οι νεοπροσληφθέντες θα δοκιμάζονται για 2 έτη προτού κριθούν οριστικά κατάλληλοι για να διδάξουν. Στο μεταξύ θα είναι «δόκιμοι», θα επιμορφώνονται και θα αξιολογούνται. Αν δεν κριθούν ικανοί για διδασκαλία πιθανώς θα μετατάσσονται σε άλλες υπηρεσίες... - Δεν θα μπορούν όλοι όσοι τελειώνουν μια σχολή να διαγωνιστούν για μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά μόνο όσοι ακολουθούν το παιδαγωγικό κομμάτι της σχολής. - Ο εκπαιδευτικός που θα προσλαμβάνεται στο τάδε σχολείο θα μένει εκεί τρία χρόνια. Ως προς το πρώτο το κρίνω θετικό με την έννοια ότι θα είναι «βοηθοί» καθηγητή/δάσκαλου κοντά σε έμπειρο εκπαιδευτικό-εκπαιδευτή, για να τριφτούν στην τάξη υπό καθοδήγηση. Θέλω να πω ότι η εισαγωγική τύποις επιμόρφωση των δυο βδομάδων στο ΠΕΚ (θεωρητικά μαθήματα και παρακολούθηση δειγματικών διδασκαλιών), ως επί το πλείστον ενημερωτικού χαρακτήρα, λίγο, πολύ λίγο βοηθά τον νεοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό και μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του (και πιθανόν των στόχων της πολιτείας). Με άλλα λόγια οι νέοι εκπαιδευτικοί στου «κασίδη το κεφάλι» θα …αυτό-επιμορφωθούν στη διδακτική και τα παιδαγωγικά της τάξης (κι όχι «αυτά που γράφουν τα βιβλία»), όπως χρόνια τώρα συμβαίνει. Και τούτο επειδή από ανεπαρκής έως ανυπόστατη κρίνεται η παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση που λαμβάνουν οι φοιτητές των λεγόμενων «καθηγητικών» σχολών, ενώ δεν έχει προβλεφθεί πρακτική άσκησή τους σε πραγματικές συνθήκες της διδακτικής πράξης κι έτσι οδηγούνται πολλές φορές σε αυτοδίδακτες πρακτικές και τελικά σε παιδαγωγικά λάθη στην τάξη σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης έρευνας (δες εδώ). Επειδή στην προοπτική της δημιουργίας «καλών επιστημόνων», φαίνεται πως τα πανεπιστήμια αφήνουν στην άκρη την κατάρτιση για τον «καλό» ή «αποτελεσματικό» εκπαιδευτικό...Συνεπώς – πάει και το δεύτερο σημείο– απαιτούνται κατευθύνσεις με ειδίκευση για την εκπαίδευση στις αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα (σχεδόν 30 χρόνια το ακούω, αλλά πού…). Παράδειγμα-μαρτυρία: Αφού "ορκιστήκαμε" σε κάτι που δεν ακούγαμε και δεν βλέπαμε (γύρω στα εκατό άτομα σε μια σκάλα της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. δεν έχει σημασία) πήγα σε ένα ΤΕΕ!-Ο κος Διευθυντής; Καλημέρα… Είναιη πρώτη μου μέρα που μπαίνω σε τάξη. Τι κάνω;-Προσπαθείς να μη σου φύγει κανένας την ώρα μαθήματος. Πάρε ένα μαστίγιο και καλή τύχη.Για τα ΠΕΚ στο μέσον της χρονιάς θα πούμε άλλη φορά… Τέλος, αν πάτε σε γυμνάσιο ή λύκειο μόλις 20 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού, αρχίζετε να διερωτάστε, αν πράγματι όλοι οι μαθητές έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση… Όχι επειδή έχουν ακατάλληλους εκπαιδευτικούς, οι υπάρχοντες διδάσκουν όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν, αλλά με το ένα πόδι βρίσκονται στο σχολείο και με το άλλο …στο σπίτι και την οικογένειά τους, χιλιόμετρα μακριά συν την ελπίδα απόσπασης, επαπειλούμενης κύησης, ματάθεσης τον αμέσως επόμενο χρόνο κτλ. Αλλά με "περαστικούς" εκπαιδευτικούς δε μπορεί να στεριώσει ένα σχολείο, όταν τα ¾ του προσωπικού είναι διερχόμενα, φέτος ο ένας, του χρόνου ο άλλος. Και να θυμίσω ότι πριν 30 και βάλε χρόνια, η υποχρέωση ήταν μια πενταετία στην ίδια περιοχή/σχολείο, για να γίνει διετία στα τέλη του ΄70, για να διοριστείς, αργότερα, και δίπλα στο σπίτι σου, άντε στη Δ. Αττική αντί της Ομόνοιας… Ας αναμένουμε λοιπόν τη ''διαβούλευση" και τη μετά τρίμηνο κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου (δες εδώ), για να δούμε αν στις προσεχείς εκλογές η υπουργός θα έχει την τύχη των προκατόχων της στο υπουργείο Μ. Γιαννάκου και Γερ. Αρσένη...
«H ιστορία του "Πολυτεχνείου" δεν έχει ακόμη γραφτεί» υποστηρίζει ο Τάκης Καμπύλης στην εφ. Καθημερινή. «Για την ακρίβεια», λέει, «τα επόμενα χρόνια έγινε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε να μη χρειαστεί να γραφτεί. Tο "Πολυτεχνείο" και κυρίως όσα προηγήθηκαν τα πρώτα χρόνια της Xούντας δεν έχουν ερευνηθεί ούτε τεκμηριωθεί ιστορικά. O ρόλος του περιορίστηκε -παρά τις δημόσιες διακηρύξεις- περίπου ως "λιπαντικό" στη σύγχρονη Ιστορία μας. Mε τη μυθοποίηση και τις αγιογραφίες. Tο "Πολυτεχνείο" αγκαλιάστηκε μεταπολιτευτικά με υστεροβουλία και από Δεξιά και από Aριστερά. H Δεξιά ξέπλυνε τις ενοχές της, η Aριστερά τα λάθη της. Kαι οι δύο κέρδισαν να μην τους καταλογιστεί, η πρώτη η συμμετοχή της και η δεύτερη η απουσία της από τις εξελίξεις εκείνης της 7ετίας.Δεν είναι περίεργο ότι χρειάστηκαν τριάντα τόσα χρόνια ώστε επιτέλους να καταρτιστεί μία αξιόπιστη λίστα με τους νεκρούς εκείνων των ημερών; (Που αποδεικνύει ότι στην πλειονότητά τους δολοφονήθηκαν το 48ωρο μετά την 17η Nοεμβρίου και σε περιοχές μακριά από το ιστορικό κτίριο-δες εδώ).Tέτοια η βιασύνη της μεταπολιτευτικής Eλλάδας. Tα παιδιά του Πολυτεχνείου και της Nομικής δεν ήταν απλώς μια νέα γενιά. Ηταν η πρώτη γενιά που μεγάλωσε χωρίς βιώματα από τη μετεμφυλιακή και προδικτατορική Eλλάδα. Ηταν η γενιά που δεν κουβαλούσε προσωπικές βεντέτες από το παρελθόν. Παιδιά της αστικής κοινωνίας συναντήθηκαν χωρίς κόμπλεξ με παιδιά καταδιωγμένων αριστερών στα πανεπιστήμια. Eκεί οι ήχοι από τις ερπύστριες στην Πράγα συναντήθηκαν με τους ήχους των Rolling Stones. Mια νέα πολιτισμική πραγματικότητα πιο διεθνιστική και χάρη στον παρισινό Mάη πιο απελευθερωμένη από τα "έπη" της αυταπάρνησης και του επαναστατικού ασκητισμού του παρελθόντος. Aυτή η όσμωση ήταν κάτι πρωτοφανές στην ελληνική κοινωνία»(…) Και συνεχίζει: «Ήδη από τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος φάνηκε πως η Aντίσταση δεν θα είχε πολλά να περιμένει από τον μέχρι τότε φυσικό της χώρο. Aνέτοιμη και αιφνιδιασμένη η ηγεσία της Aριστεράς δεν κατάφερε να εμπνεύσει και να στηρίξει ένα αντιδικτατορικό κίνημα. Oι εκ των υστέρων αποσιωπήσεις αυτής της περιόδου είχαν κι αυτό το νόημα. Tο σκηνικό της αντίστασης ήταν πολύ πιο σύνθετο και καθόλου προφανές, όπως βολικά στήνεται τα χρόνια μετά τη Xούντα. Σαν να φτάσαμε από το 1967 κατευθείαν στο 1973 με μερικές ενδιάμεσες στάσεις, όπως ο Παναγούλης ή η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου. Στο εσωτερικό και μέχρι το 1973 οι μικρές και μεγαλύτερες οργανώσεις δεν κατάφεραν μια κοινή δράση, όπως άλλωστε δεν το κατάφεραν και οι μαζικές παραδοσιακές δυνάμεις (χαρακτηριστική η ασυμφωνία μεταξύ Aριστεράς και Aν. Παπανδρέου το 1970 στη Pώμη).» Κατά τη γνώμη του: «Η Νομική και το Πολυτεχνείο απετέλεσαν τομή και επειδή στις βόμβες και στις ένοπλες ενέργειες (παραδοσιακή μέχρι τότε γραμμή αντίστασης στο εσωτερικό της χώρας) αντιπαρέβαλλαν τις μαζικές δράσεις μέσα από μια πρωτόγνωρη για την εποχή διαδικασία ανοιχτών συνελεύσεων. Άλλωστε μην ξεχνάμε από πού ξεκίνησαν όλα. Οταν, αρχές του 1972, η Χούντα προσπάθησε να αφαιρέσει κεκτημένα δικαιώματα των φοιτητών (3η εξεταστική περίοδος, μεταφορά μαθημάτων και νέο πρόγραμμα σπουδών).Eκ των υστέρων η γενιά του Πολυτεχνείου αποδείχθηκε και μια τυχερή γενιά. H συμμετοχή στο Πολυτεχνείο ήταν (και) διαβατήριο για την κοινωνική ανέλιξη. Όχι για τους περισσότερους από τους 5000 που ήταν μέσα, πάντως για μερικούς απ' όσους ήταν ήδη κομματικά οργανωμένοι. Βλέπετε, η επίσημη Ιστορία στήθηκε πάνω στις μεταπολιτευτικές κομματικές ανάγκες.» Για να καταλήξει πικρόχολα: « Ένας από τους πιο ταπεινούς αγωνιστές, ο Παναγιώτης Kανελλάκης ("έφυγε" πρόσφατα) έγραψε το 1996 ως επίμετρο στη δική του ιστορία στις φυλακές της ΕΣΑ: Αυτή η ιστορία αποτελεί και μια ενθύμηση προς ορισμένους από τους συντρόφους της εποχής, τα πρόσωπα των οποίων άθελά τους αλλοιώθηκαν, σχεδόν παραμορφώθηκαν από την αυταρέσκεια της πολιτικής εξουσίας που επάξια κατέλαβαν, εξαργυρώνοντας βιώματα όπως εκείνα». Δες και "Το Πολυτεχνείο παθαίνει" του Στέφανου Ληναίου.
Σε παλαιότερο post γράφαμε για διδακτορικά μαϊμούδες – προϊόν γερμανικών πανεπιστημίων. Αλλά πλην ημών τε και υμών «διδακτόρων» και μη υπάρχουν και… γάτες που έχουν κατορθώσει όχι μόνο να τελειώσουν το σχολείο, αλλά να πάρουν και διδακτορικό! Έτσι, ο Κόλμπι Νόλαν είναι ο σπιτόγατος που τιμήθηκε με ένα πτυχίο MBA το 2004 από το Πανεπιστήμιο Trinity Southern University, στο Ντάλας του Τέξας, ΗΠΑ, πυροδοτώντας μια μήνυση από το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Πενσυλβάνια. Και ο Ben Goldacre, επιστημονικός δημοσιογράφος, εξασφάλισε ένα δίπλωμα στον τομέα της διατροφής από την American Association of Nutritional Consultants για τη νεκρή γάτα του, τη Χενριέτα, κατά τη διάρκεια έρευνάς του για ψεύτικα πτυχία…(δες εδώ κι εδώ). Από την άλλη, ο υφυπουργός Παιδείας ζητάει να ενημερωθεί για τις καταγγελίες που αφορούν τη λειτουργία του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου κατά πως αποδεικνύει γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οικογένεια της κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής και του συζύγου της, καθηγητή στην ίδια σχολή, κατόρθωνε να αποκαθιστά επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα μέλη της, παρακάμπτοντας τις νόμιμες διαδικασίες (λεπτομέρειες εδώ).Τα σχόλια περιττεύουν- αν και κάποιοι λένε ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί» ... 23-12-2009Ακύρωση του διορισμού καθηγήτριας στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πολλοί πρόσφατοι σεισμοί ίσως είναι μετασεισμοί από μεγάλους σεισμούς που συνέβησαν πριν από εκατοντάδες χρόνια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη έγινε από τον καθηγητή γεωεπιστημών του πανεπιστημίου Northwestern,HΠA, Σεθ Στάιν και τον κινεζικής καταγωγής γεωφυσικό Μίαν Λιού του πανεπιστημίου του Μισούρι, ΗΠΑ.Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο πρότυπο στη συχνότητα των μετασεισμών, το οποίο μπορεί πιθανότατα να ερμηνεύσει μερικούς μεγάλους πρόσφατους σεισμούς, οι οποίοι ίσως αποτελούν τον «απόηχο» παρελθόντων σεισμών προ αιώνων.Μια τέτοια περίπτωση μπορεί να είναι ο καταστροφικός σεισμός μεγέθους 7,9 ρίχτερ του 2008 στην επαρχία Σιτσουάν της Κίνας, ο οποίος είχε ξαφνιάσει τους επιστήμονες, επειδή ποτέ εδώ και αιώνες δεν είχε υπάρξει σεισμός σε αυτή την περιοχή. Επίσης οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι σημερινοί σεισμοί στην κοιλάδα Σεν Λόρενς του Καναδά αποτελούν μετασεισμούς ενός μεγάλου σεισμού στην περιοχή το 1663.Οι δυο ερευνητές πιστεύουν ότι ανακάλυψαν στοιχεία που στηρίζουν την θεωρία τους, στη σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται σε διάφορα ρήγματα ανά τον κόσμο και ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μπορούν να προβλέπουν την τοποθεσία όπου θα συμβούν μεγάλοι σεισμοί.Όπως υποστηρίζουν, όσο πιο αργά κινείται ένα ρήγμα, σε τόσο μεγαλύτερο βάθος χρόνου μπορεί να εμφανιστούν οι μετασεισμοί. Για παράδειγμα, το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα στην Καλιφόρνια, που κινείται με σχετικά γρήγορη μέση ταχύτητα 3,8 εκατοστά τον χρόνο, μετά από ένα μεγάλο σεισμό, θα δίνει μετασεισμούς επί μια δεκαετία περίπου. Από την άλλη, υπάρχουν ρήγματα που κινούνται τουλάχιστον 100 φορές πιο αργά, με συνέπεια οι μετασεισμοί τους να διαρκούν για αιώνες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Δείτε το Γαλαξία μας όπως ποτέ δεν τον έχετε ξαναδεί! Ο Αxel Μellinger, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Κεντρικού Μίσιγκαν, ΗΠΑ, δημιούργησε μια πραγματικά ξεχωριστή φωτογραφία: την πρώτη υψηλής ανάλυσης (658 megapixel) πανοραμική φωτογραφία του Γαλαξία μας. Η πανοραμική εικόνα δείχνει περίπου 25 εκατομμύρια άστρα και νεφελώματα, μερικά 1000 φορές πιο αχνά από αυτά που μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Συνδύασε πάνω από 3000 επιμέρους φωτογραφίες του Γαλαξία μας, τις οποίες τράβηξε από τις πιο διαφορετικές γωνίες στα πιο διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, από το Τέξας ως τη Νότια Αφρική και τη Νότια Αμερική, πάντα μακριά από τις πόλεις με την φωταύγειά τους, που θολώνει το σκοτεινό νυχτερινό ουρανό. Για να το πετύχει, ταξίδεψε περίπου 42 000 χιλιόμετρα σε δύο χρόνια.«Ταξιδέψτε» στο πανόραμα του Γαλαξία μας κάνοντας κλικ εδώ. Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=98910
Αν ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου της φωτό δεν πρόλαβε να το αποσύρει, κέρδισε! Είναι «πράσινο», μια και είναι ηλεκτροκίνητο και …τρίτροχο, αλλά και μουσειακό είδος κακογουστιάς σύμφωνα με την αξιολόγηση για τα 50 ασχημότερα αυτοκίνητα των τελευταίων δεκαετιών από το περιοδικό Βusiness Week (δες εδώ).
Αντιγράφω από το blog του φίλου miltonios: «Στην Πωγωνιανή λειτουργούσε το Γυμνάσιο με 300 περίπου μαθητές και μαθήτριες. Από αυτούς οι 100 ήταν από τα χωριά της Βορείου Ηπείρου που ήταν τώρα ιταλοκρατούμενη, άλλοι 100 από τα χωριά του Πωγωνίου και οι υπόλοιποι 100 από διάφορα μέρη πέραν του Πωγωνίου. Η κήρυξη του πολέμου βρίσκει τους μαθητές σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, αμηχανίας μέχρι του πανικού. Από τη νύχτα είναι στο πόδι και φέρνουν γύρω στο κέντρο του χωριού προσπαθώντας να μάθουν τι γίνεται. Έτσι το πρωϊ γύρω στις πέντε, πολλοί ξύπνησαν με τις πρώτες ομοβροντίες κανονιών που ακούγονταν περισσότερο προς την Κακαβιά και τους Ποντικάτες.Στην αρχή πολλοί νόμισαν ότι είναι μπουμπουναριές, αφού και ο καιρός ήταν βαρύς, υγρός και ψιλόβρεχε. Ο ρυθμικός όμως τρόπος και ο κοφτός ήχος με τον οποίο ακούγονταν οι βροντές διέλυσε γρήγορα την ψευδαίσθηση για μπουμπουναριές. Γρήγορα κυκλοφόρησε η είδηση. «Πόλεμος», άρχισε ο πόλεμος που όλοι σχεδόν τον περίμεναν. Πρωϊ πρωϊ μαζεύτηκαν στο Γυμνάσιο αρκετοί μαθητές. Εκεί και μερικοί καθηγητές. Μαζί και ο Γυμνασιάρχης Ιωάννης Παπαγεωργίου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα ταραχής και ανησυχίας και μέσα σε απόλυτη σιγή όλοι οι μαθητές κρεμάστηκαν από τα χείλη του Γυμνασιάρχη να τους λέει: Άρχισε ο πόλεμος. Τα μαθήματα διακόπτονται μέχρι νεωτέρας. Μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας με όποιο τρόπο νομίζετε»(…) «Πολλοί μαθητές συγχωριανοί ή κοντοχωριανοί είχαν ήδη ετοιμάσει τις ομάδες τους. Πήραν ό,τι πρόχειρο είχαν, λίγο ψωμί κάτι να προφυλαχτούν από τη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα και ξεκίνησαν.Με τη διαίσθηση του πανικόβλητου αγριμιού ξεκίνησαν σε ομάδες προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετρούσαν από εκεί που έπεφταν οι λιγότερες κανονιές, και ο ήχος από τα άλλα όπλα που όλο πύκνωναν. Και διάλεγαν το ασφαλέστερο και συντομότερο μονοπάτι, μέσα και έξω από τα γνωστά τους δρομολόγια, στα ρουμάνια και στους καλυμμένους με βλάστηση κατσικόδρομους, για να μην τους επισημαίνουν οι Ιταλοί από τα παρατηρητήρια και τα αεροπλάνα.Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες και ο καθηγητής Γυμναστικής Θεοφάνης Δούμας από τη Βήσσανη γύρω από τον οποίο είχε συσπειρωθεί μια ομάδα μαθητών.Γλούπ, γλούπ ακούγονταν τα βλήματα που έπεφταν γύρω μας μέσα στις λάσπες θυμάται κάποιος μαθητής.Μια ομάδα με λίγα παιδιά από Δολιανά και Τσερβάρι (Ελαφότοπο) έφυγαν πρωϊ και πέρασαν γρήγορα από το Χάνι Δελβινάκι με κατεύθυνση προς Γέφυρα Αγίων – Δολιανά – Καλπάκι. Στη θέση «Κορακότρυπα» απέναντι ακριβώς από την γραμμή άμυνας Καλπακίου, δέχτηκαν μια βόμβα από ιταλικό αεροπλάνο. Θύμα ο μαθητής της Στ’ τάξεως του Γυμνασίου Πωγωνιανής Απόστολος Βλαστός (ο πρώτος μαθητής θύμα του πολέμου που μόλις είχε αρχίσει) που βλήθηκε βαριά στην κοιλιά και ξεψύχησε στην αγκαλιά του μικρότερου αδελφού του Ηλία, μαθητή και αυτού του Γυμνασίου Πωγωνιανής.Μία μεγάλη ομάδα από άλλα μακρινά μέρη (και Βορειοηπειρωτόπουλα που δεν μπορούσαν να πάνε στα χωριά τους) ξεκίνησαν κοντά στο μεσημέρι, πεζοπορώντας, με τον καθηγητή της Φυσικής Σπύρο Τσακαλώτο, ο οποίος καταγόταν από την Πρέβεζα (εξάδελφος του μετέπειτα στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου) με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα. Μέσα από παρακάμψεις και ατραπούς για να αποφύγουν τα αεροπλάνα που πετούσαν στην περιοχή, με το σκοτείνιασμα φτάνουν προς τη γέφυρα Αγιούς. Η πορεία ήταν κουραστική αφού μεταξύ των μαθητών ήταν και αρκετοί μικρών τάξεων και η πορεία ήταν μεγάλη και βασανιστική και πολλοί ήταν ξυπόλυτοι ή με ένα παπούτσι. Μερικούς από τους μικρότερους μαθητές που κουράζονταν τους έπαιρναν στη πλάτη οι μεγαλύτεροι. Είχε σκοτεινιάσει πλέον όταν κατέβαιναν προς το χωριό Λίμνη με κατεύθυνση προς τη γέφυρα των Αγίων. Η πορεία γινόταν με προσοχή. Δεξιά τους είχαν εμφανισθεί ήδη κάποια τμήματα του Ιταλικού στρατού που προχωρούσαν προς το Καλπάκι. Ο Σπύρος Τσακαλώτος, ο καθηγητής τους της Φυσικής, τους συνιστούσε απόλυτη σιωπή. Σε κάποια απόσταση από το Χάνι Ζαραβίνας είχαν φτάσει οι Ιταλοί και είχαν στρατοπεδεύσει.Νύχτα πλέον έφθασαν κοντά στη γέφυρα των Αγίων. Και εκεί μέσα στη σιωπή της νυχτας και το φόβο των παιδιών, ακούστηκε η φωνή του σκοπού:- Αλτ, τις εί;Και τότε, ο καθηγητής Σπύρος Τσακαλώτος μέσα στη νεκρική σιγή που πάγωνε τις ψυχές των ακινητοποιημένων και βουβών μαθητών, απαντά με αγωνιώδη και τρεμάμενη φωνή του:- Μαθηταί του Γυμνασίου Πωγωνιανής μετά των καθηγητών τους. Παρακαλώ μην πυροβολείτε, μην πυροβολείτε.Σε λίγο με την παρουσία αξιωματικού και με έλεγχο όλων από στρατιώτες και με τον φακό στο χέρι, πέρασαν οι μαθητές τη γέφυρα των Αγιων ένας – ένας και συνέχισαν την πορεία τους προς το Χάνι Δολιανών.(Η γέφυρα των Αγίων που είχε κατασκευασθεί το 1874, ανετινάχθη το βράδυ της 28ης προς την 29η Οκτωβρίου 1940, καταστραφείσα σχεδόν ολοκληρωτικώς)» (…)«Εκεί στο εγκαταλειμένο Χάνι των Δολιανών οι πεζοπόροι μαθητές του Γυμνασίου Πωγωνιανής, βρήκαν ένα κουτί λουκούμια, ξεγέλασαν την πείνα τους και ξεδίψασαν στα βροχόνερα στα χαντάκια του δρόμου. Οι μαθητές αυτοί συνέχισαν την πορεία τους προς Καλπάκι όπου, άλλοι μεν επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητα του στρατού και άλλοι συνέχισαν πεζοπορούντες μέσα στη νύχτα για να φτάσουν στα Γιάννενα (διαδρομή από Πωγωνιανή μεγαλύτερη από 70 χιλιόμετρα), τα ξημερώματα (...)» [Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κ. Κωστούλα, Γεγονότα στο Πωγώνι και το Χρονικό του Ανεξάρτητου Τάγματος Δελβινακίου.] Επετειακό αφιέρωμα του διαχειριστή (εμού του ιδίου) για την εγρήγορση της εθνικής μνήμης της νέας γενιάς «που δε θέλουν κάποιοι να παρελαύνει» και την απόδοση ελάχιστου φόρου τιμής στον πρώτο μαθητή -θύμα του Πολέμου του 40-41 και στους γονείς αυτών που επιμένουν να παρελαύνουν τα παιδιά τους κόντρα στο πνεύμα της «καλά να περνάμε» αντίληψης και στην αυθάδεια της απουσίας ιδεών ή/και στην "προοδευτική" προπαγάνδα ενίων νεοελλήνων του καιρού μας…
Πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης η μαθητική παρέλαση στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου. Μαθητές δημοτικών και γυμνασίων, δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων παρέλασαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων στην οδό Τσιμισκή, υπό τους ήχους της δημοτικής μπάντας (σχετικό βίντεο εδώ). Έλα όμως «που πληθαίνουν οι φωνές από εκπαιδευτικούς αλλά και άλλους πολίτες, που βλέπουν ότι [οι μαθητικές παρελάσεις] δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό και αποτελούν κατάλοιπο άλλων εποχών» σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφ. Ελευθεροτυπία. Πώς και γιατί; Από τη μια « Η συμμετοχή των μαθητών στις εθνικές εκδηλώσεις και επετείους είναι υποχρεωτική, για να δίδεται σ` αυτούς η ευκαιρία να παραδειγματίζονται και να διδάσκονται την Ιστορία της Φυλής μας και έξω από τις αίθουσες και τους κλειστούς χώρους του Σχολείου που καθημερινά διδάσκονται» (απόφαση Φ200/21/16/139240/26-11-1977/ ΥΠΕΠΘ) με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υπερθεματίζει (δες εδώ) λέγοντας μεταξύ των άλλων στις 24 Μαρτίου 2006: «Είναι πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά στην ιστορία Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρίσταται στη Μαθητική Παρέλαση. Η παρουσία του αποτελεί έναν ισχυρότατο συμβολισμό ενότητας του Έθνους και ταυτόχρονα ενατένισης του μέλλοντος με αισιοδοξία μέσα από τα μάτια των παιδιών που παρέλασαν σήμερα και θέλω να τα συγχαρώ.»Και από την άλλη, ο σύλλογος διδασκόντων πειραματικού σχολείου της Θεσσαλονίκης να διαμαρτύρεται έντονα «με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά» και επ΄ ευκαιρία να επιχειρηματολογεί κατά των μαθητικών παρελάσεων «θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δεν βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση…» (περισσότερα εδώ). Με κυριότερο αναμάσημα/ επιχειρηματολογία ότι «Η διοργάνωση μαθητικών παρελάσεων στη χώρα μας αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία», ότι είναι «αντιπαιδαγωγικό και εθνικιστικό κατάλοιπο μιας άλλης εποχής», «κατάλοιπο της δικτατορίας Μεταξά», αν και: «Στη χώρα μας οι ρίζες των μαθητικών παρελάσεων είναι ακόμη πιο βαθιές, αναγόμενες στο 19ο αιώνα. Στην εφημερίδα ''Εμπρός'' της 26ης Μαρτίου του 1899 βρίσκουμε αποσπάσματα που περιγράφουν την ''παρέλασιν των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδες βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός''. Τα σχολεία εμφανίζονται παραταγμένα στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1924, ημέρα που συνέπιπτε με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Το 1932 στην Αθήνα τα σχολεία συμμετέχουν μαζί με τους προσκόπους, τη ''φρουρά της πόλης'' και τις ''εθνικιστικές οργανώσεις'' σε παρέλαση ενώπιον επισήμων στον Άγνωστο Στρατιώτη»( δες εδώ). Κοντά και τα ...«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;» της όψιμης αντι-πατριωτικής, διεθνιστικής κλπ. (υπο)κουλτούρας και των σταυροφόρων της (δες λ.χ. εδώ, εδώ κι εδώ). Σε αυτή την "αντιπαράθεση" νομίζω ότι καλά με εκπροσωπεί και μου ξυπνά μνήμες το παρακάτω κείμενο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνηπου λέει (δες εδώ): «Βαριόμουνα, από μικρός, να συμμετέχω σε παρελάσεις, αλλά και με γοήτευαν -εξάλλου ήταν μια ευκαιρία να φλερτάρουμε με τα κορίτσια των Θηλέων, που ανέβαζαν τη φούστα πάνω απ' το γόνατο και μας τρέλαινε η μοβ κλείδωση, τα κοντά λευκά καλτσάκια, η απαρχή των μηρών. Δεν ξέρω, πια, αν είναι χρήσιμες ή όχι, και με ποια έννοια άραγε; Πάντως, πέρα από τις πολιτικές εμμονές και ιδιοτέλειες, ένθεν και ένθεν (οι πιο φοβερές ήταν οι παρελάσεις στη Σοβιετία, με τους στρατηγούς να έχουνε καπλαντισμένα τα στήθη από γαλόνια), το να βλέπω τόσους νέους μαζί είναι κάτι που ακόμα με γοητεύει, μέσα στη γεροντοκρατία. Και, παρ' ότι δεν έχω παιδιά [εγώ έχω], κατανοώ τη συγκίνηση, ίσως και την περηφάνια των γονιών. Ανθρώπινο. Εξάλλου και η επαναστατική γυμναστική άλλων ομάδων, με λάβαρα και σημαίες, είναι μια μορφή παρέλασης, που επίσης μου αρέσει. Το πράγμα, σε κάθε περίπτωση, περιέχει κάτι από πασαρέλα, συντρο-φικότητα, συν ολίγον φρόνημα. Ιδίως αν η μέρα είναι φαντασμαγορική και η σημαιοφόρος γιορτάζει του Αγίου Διμετρίου». Αυτά. Υστερόγραφο 1: Το ΟΧΙ το είπε Ι. Μεταξάς (δες εδώ και εδώ), για όσους δεν το θυμούνται ...Επίσης, στα "κατάλοιπα της δικτατορίας Μεταξά" συγκαταλέγεται και η ουσιαστική λειτουργία του ΙΚΑ ... Υστερόγραφο 2: Μη και η πομπή των Παναθηναίων, η Περιφορά του Επιταφίου ή η πορεία του Πολυτεχνείου δεν είναι παρελάσεις; Ζήτησε κάποιος να καταργηθούν;Έχω την απορία... Υστερόγραφο 3: Δες και "Γιατί να καταργηθούν οι παρελάσεις;", Συνηγορία υπέρ των μαθητικών παρελάσεων
Σχολιάζαμε αλλού (δες εδώ) την δια του Διαδικτύου πρόσκληση της πλήρωσης 88 θέσεων Γενικών και Ειδικών Γραμματέων των υπουργείων της νεοπαγούς μας κυβέρνησης σαν «για "θεαθήναι" υλοποίηση προεκλογικής υπόσχεσης», και να που μας …έκατσε! Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. Ελευθεροτυπία ο νέος Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων φέρεται σαν «συνεργάτης της συζύγου του υπουργού Δικαιοσύνης»!Ήτοι έχουν γράψει μαζί βιβλίο (δες εδώ).Εντωμεταξύ στην Ιπποκράτους κομματικοί παράγοντες (δες εδώ) «θεωρούν ότι ήταν λάθος η προκήρυξη των θέσεων των γενικών γραμματέων, διότι τα πρόσωπα που επιλέγονται αποτελούν μαζί με τον υπουργό την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και χαράσσουν τη γραμμή, «άρα θα έπρεπε να είναι πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του υπουργού». Και όπως σχολιάζει, μεταξύ των άλλων, ο Α. Καρκαγιάννης στην εφ. Καθημερινή: «Καλή και άγια η διαφάνεια. Όταν, όμως, καταντάει "στυλάκι", μετατρέπεται στο αντίθετό της». Χυδαϊστί προπαγάνδα θα έλεγα εγώ, ιδιαίτερα όταν έχεις να αξιολογήσεις σχεδόν 40 000 αιτήσεις! Τόσοι και τόσες συμπολίτες, άνδρες και γυναίκες, θεωρούν εαυτούς ικανούς για τις συγκεκριμένες 88 θέσεις…Ήμαρτον.
Το χρυσό μετάλλιο στον παγκόσμιο διαγωνισμό Μαθηματικών, απέσπασε ο τριτοετής φοιτητής του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Σακελλάρης. Ο Γιώργος Σακελλάρης, εραστής των μαθηματικών από τα μαθητικά του χρόνια, είχε να συναγωνιστεί με 480 αριστούχους υποψηφίους των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου, όπως του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και τελικά κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη στις 25-30 Ιουλίου 2009. Για την επιτυχία του αυτή τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών σε ειδική εκδήλωση στις 14 Οκτωβρίου. Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν ο ίδιος που ενδιαφέρθηκε, όταν πληροφορήθηκε για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου διαγωνισμού, ενημερώνοντας τον πρόεδρο του Τμήματος, ο οποίος και ενέκρινε τη συμμετοχή του ως εκπροσώπου του πανεπιστημίου και ενήργησε για τη χρηματοδότησή του από το Τμήμα Μαθηματικών (δες κι εδώ). Τον περασμένο Μάρτιο ο Γιώργος Σακελλάρης συμμετείχε σε πανευρωπαϊκό πανεπιστημιακό διαγωνισμό Μαθηματικών, που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο, όπου κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο.
Με το Νόμπελ Ειρήνης για το 2009 τιμήθηκε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα για τις προσπάθειές του με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς διπλωματίας και της συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της νορβηγικής επιτροπής Τούρμπιον Γιόγκλαντ: «Η επιτροπή αποδίδει μεγάλη σημασία στο όραμα και στις προσπάθειες του Ομπάμα για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα». Έχω την εντύπωση ότι πιθανόν η επιτροπή ξέχασε να εντάξει στο «όραμα Ομπάμα» και την αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων σε Αφγανιστάν και την μη αποχώρησή τους από το Ιράκ …Πάντως μεταξύ αυτών που πρώτοι τον συνεχάρησαν ήταν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, που δήλωσε σχετικά ότι: «Η απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον πρόεδρο Ομπάμα, ηγέτη της πιο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο, στην αρχή της θητείας του, αποτυπώνει τις ελπίδες που έχει δημιουργήσει σε παγκόσμιο επίπεδο με το όραμά του ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα». Αντίθετα, ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας και βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 1983 Λεχ Βαλέσα δεν έκρυψε την έκπληξή του, δηλώνοντας:«Ποιος, ο Ομπάμα; Τόσο γρήγορα; Πολύ γρήγορα! Δεν είχε τον χρόνο να κάνει κάτι. Προς το παρόν το μόνο που κάνει είναι προτάσεις».Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Μπαράκ Ομπάμα ανέλαβε καθήκοντα μόλις δύο εβδομάδες πριν τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων! Αλλά πώς να το κάνουμε, το να είσαι πλανητάρχης, όσο νάναι, μετράει…ιδιαίτερα όταν, όπως κάποιος κακεντρεχώς σχολιάζει , «πήρε Νόμπελ γιατί δεν έκανε αμέσως πόλεμο, όπως έκαναν οι δυο τελευταίοι προκάτοχοί του!» Αλλά και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες δε χαρίστηκε στον νομπελίστα πρόεδρο των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι ο Μπαράκ Ομπάμα «δεν έχει κάνει τίποτα για να το αξίζει». «Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι ποια κριτήρια επικράτησαν ώστε αυτός που επελέγη να είναι ο Αμερικανός πρόεδρος και όχι ένας από τους άλλους 205 υποψηφίους που είχαν προταθεί» «Τι έκανε λοιπόν ο Ομπάμα για να αξίζει αυτή τη διάκριση;» διερωτάται ο Τσάβες και δηλώνει ότι το σώμα των κριτών για την απονομή του Βραβείου Νόμπελ «θεώρησε ως αποφασιστικό στοιχείο την ευχή του να υπάρξει ένας κόσμος χωρίς πυρηνικά όπλα, ξεχνώντας τη δέσμευση του να διατηρηθούν οι στρατιωτικές του δυνάμεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την απόφαση του να εγκαταστήσει νέες στρατιωτικές βάσεις στην Κολομβία». Πάντως, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στη συγχαρητήρια επιστολή του προς τον Μπαράκ Ομπάμα χαρακτηρίζει την απόφαση της νορβηγικής επιτροπής «δίκαιη αναγνώριση της συμβολής του Αμερικανού προέδρου στον ιερό σκοπό της ειρήνης», συμπληρώνοντας ότι «είμαι βέβαιος ότι όλος ο κόσμος θα ανταποκριθεί στην πρόσκλησή σας για δράση».
Στα δύο μοιράζεται το φετινό Βραβείο Νόμπελ Φυσικής: το ήμισυ θα απονεμηθεί στον Αμερικανο-βρετανό πρωτοπόρο των οπτικών ινών Τσάρλς Κουέν Κάο (Charles K. Kao), ενώ το υπόλοιπο μισό μοιράζεται στους Αμερικανούς Ουίλαρντ Στέρλινγκ Μπόιλ (Willard S. Boyle) και Τζορτζ Έλγουντ Σμιθ (George E. Smith) για την ανακάλυψη των αισθητήρων CCD που αντικατέστησαν το φιλμ σε κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Ο Τσαρλς Κάο, σήμερα 76 ετών, βραβεύεται «για πρωτοποριακά επιτεύγματα που αφορούν τη μετάδοση του φωτός σε ίνες για οπτικές επικοινωνίες» αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσε το μεσημέρι της Τρίτης η επιτροπή των βραβείων στη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Το 1966, ο Τσαρλς Κάο υπολόγισε για πρώτη φορά πως το φως θα μπορούσε να μεταδοθεί σε μεγάλες αποστάσεις μέσα από τέτοιες γυάλινες ίνες. Με τη σταδιακή αύξηση της καθαρότητας του γυαλιού η απόσταση που μπορούσε να διανύσει το φως αυξήθηκε από τα 20 μέτρα το 1969 στα 100 χιλιόμετρα τέσσερα χρόνια αργότερα. Σήμερα, οι οπτικές ίνες που αναλαμβάνουν σχεδόν το σύνολο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, αντικαθιστώντας τα χάλκινα καλώδια. Αυτές οι ίνες από γυαλί χαμηλής απώλειας έχουν διευκολύνει τα μέγιστα για μια παγκόσμια ευρυζωνική επικοινωνία, όπως το Διαδίκτυο. Το φως ρέει σε λεπτές ίνες από γυαλί, και μεταφέρει σχεδόν το σύνολο της τηλεφωνίας και της κίνησης των δεδομένων προς κάθε κατεύθυνση. Κείμενα, μουσική, εικόνες και βίντεο μπορεί να μεταφερθούν σε όλο τον κόσμο μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.Εκτιμάται ότι έχουν συνολικό μήκος 1 δισ. χιλιόμετρα, αρκετό για να τυλίξει τη Γη 25 000 φορές. Και το μήκος τους συνεχίζει να αυξάνεται κατά 1000 χιλιόμετρα την ώρα. Ο Ουίλαρντ Μπόιλ, 85 ετών, και ο παλιός συνεργάτης του Τζορτζ Σμιθ, 79 ετών, θα μοιραστούν το άλλο ήμισυ του βραβείου «για την εφεύρεση του απεικονιστικού κυκλώματος πυριτίου -του αισθητήρα CCD». Eπινόησαν την πρώτη επιτυχημένη τεχνολογία απεικόνισης, χρησιμοποιώντας ψηφιακό αισθητήρα, δηλαδή ένα CCD (διάταξη συζευγμένου φορτίου ή Charge-Coupled Device) το 1969 στα εργαστήρια Bell. Η τεχνολογία CCD κάνει χρήση του φωτοηλεκτρικού, ήτοι: το φως που πέφτει πάνω στην επιφάνεια του αισθητήρα δημιουργεί ένα ηλεκτρικό σήμα σε καθένα από τα πολυάριθμα εικονοστοιχεία (pixel) από τα οποία αποτελείται η εικόνα.Η πρόκληση κατά τον σχεδιασμό ενός CCD ήταν να συγκεντρωθούν και να διαβαστούν τα μηνύματα σε ένα μεγάλο αριθμό πίξελ, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η διάταξη CCD χρησιμοποιείται σήμερα στις ψηφιακές κάμερeς φέρνοντας επανάσταση στην φωτογραφία, όπου το φως συλλαμβάνεται πάνω σε ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα αντί για το φιλμ. Η ψηφιακή μορφή διευκολύνει την επεξεργασία και τη διανομή αυτών των εικόνων παντού. Η τεχνολογία CCD χρησιμοποιείται επίσης σε πολλές ιατρικές εφαρμογές, λ.χ. για την απεικόνιση του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος, τόσο για την διάγνωση όσο και για τη μικροχειρουργική.
Σταχυολογώ από τη στήλη του Χρ. Γιανναρά στην εφ. Καθημερινή: «Μετά τη μεταπολίτευση του 1974 καλλιεργείται στην Ελλάδα μεθοδικά το δόλιο μύθευμα ότι "η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα". Το μύθευμα ενισχύει την υποβολιμαία ψευδαίσθη-ση ότι στη χώρα λειτουργεί Δημοκρατία. Και μάλιστα, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, υποδειγματικά!(…) Από καταγωγής του ελλαδικού κρατιδίου και κατ’ εξοχήν μετά τη μεταπολίτευση του 1974, πηγή παρανομίας, φαυλότητας και διαφθοράς, αιτία κοινωνικής υπανάπτυξης, ευτελισμού και διαστροφής των θεσμών της Δημοκρατίας, είναι στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα (…) Δεν υπάρχει τρόπος ή δυνατότητα στην Ελλάδα να ελεγχθεί ρεαλιστικά και να τιμωρηθεί έμπρακτα η κλοπή κοινωνικού χρήματος από τους διαχειριστές του κρατικού κορβανά. Να ελεγχθεί και τιμωρηθεί η ραδιοτηλεοπτική ασυδοσία: η πλύση εγκεφάλου των πολιτών από την ιδιοτέλεια κομμάτων και μεγαλεμπόρων, η σκόπιμη παραπλάνηση, η μεθοδική υποβάθμιση της νοημοσύνης, της αισθητικής, της ηθικής ευαισθησίας, του πατριωτισμού. Δεν υπάρχει δυνατότητα στην ελλαδική «Δημοκρατία» να οδηγήσουν οι πολίτες στη Δικαιοσύνη ένα κόμμα που προπαγανδίζει και οργανώνει την κατάλυση της έννομης τάξης, την προγραμματισμένη βία, τις απόπειρες δολοφονίας από πρόθεση ένστολων κοινωνικών λειτουργών (…) Εξόφθαλμη πραγματικότητα, αδιόρατη από τα ευνουχισμένα παράγωγα της υποβαθμισμένης παιδείας και του ραδιοτηλεοπτικού κρετινισμού: το πολίτευμα στην Ελλάδα είναι ολοκληρωτικού χαρακτήρα φεουδαρχία, τα δήθεν "κόμματα" είναι φέουδα που μεταβιβάζονται κληρονομικά, ο εκάστοτε φεουδάρχης είναι απόλυτος μονάρχης, οικογένειες "βαρόνων" ραδιουργούν στην "αυλή" του και ελέγχονται με παροχές. Κάθε αξίωμα πηγάζει από τον φεουδάρχη, την ανεξέλεγκτη βούλησή του – κάθε θώκος υπουργού, βουλευτή, δήμαρχου, νομάρχη, κρατικού τιμαριούχου. Πιόνια οι βουλευτές, points στο προσωποπαγές παιχνίδι του φεουδάρχη, και το παιχνίδι "στημένο" από έμπειρους μαγείρους εκλογικών νόμων, με τον λαό κομπάρσο.» Να δούμε αν η κυβέρνηση (μία από τα ίδια) που θα προκύψει από το αποψινό εκλογικό αποτέλεσμα (ήδη έχει προαγγελθεί η σύνθεσή της από τα φίλια ΜΜΕ) θα «δικαιώσει» ή όχι τον αρθρογράφο…
Ολοκληρώνεται η παράδοση των κουπονιών των 450 € στους μαθητές που φέτος φοιτούν στην Α΄ τάξη γυμνασίου στο πλαίσιο του έργου «Ψηφι-ακή Τάξη». Και να που άρχισε η αναθέρμανση της «ψηφιακής» αγοράς, με όλα τα παρεπόμενα του μάρκετινγκ …Προσφορές από όλους (δες λ.χ. εδώ, εδώ , εδώκαι εδώ). Μέχρι που (δες εδώ) «διατίθενται αποκλειστικά για τους φίλους του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού το netbook με το σήμα και τα χρώματα της ομάδας τους – μέσα και έξω!». Η αποθέωση της ευρηματικότητας...Άντε και laptop με το λογότυπο της Barbie, της Hannah Montana και του Βοb Σφουγγαράκη! Στην πράξη τίποτε το ιδιαίτερο όταν από χρόνια κυκλοφορούν laptops με τα χρώματα της Ferrari! Εμφανίστηκαν και κάποια παρατράγουδα (θες παραπληροφόρηση;) από καταγγελία στο troktiko που γρήγορα πήρε έκταση στα blogs, ότι δηλαδή γνωστή αλυσίδα του χώρου βάφτισε μαθητικό netbook των 349€. Δημοσίευμα στο οποίο δόθηκε επαρκώς αιτιολογημένη απάντηση από τους θιγόμενους (δες εδώ). Από την άλλη, η έρευνα του Παρατηρητηρίου για την ΚτΠ καταγράφει ότι όλο και πιο εξοικειωμένοι εμφανίζονται με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του Διαδικτύου οι μαθητές, όταν τα 3/5 των εκπαιδευτικών δεν έχουν λογαριασμό e-mail και το 56% των γονιών εξακολουθεί να κάνει παράπονα τόσο για τον χρόνο που περνούν οι μαθητές μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή όσο και για τους ενδεχόμενους κινδύνους από την πλοήγηση (περισσότερα εδώ). Μια απάντηση για τους ποικίλους μεμψίμοιρους αυτής της ομάδας- συμπεριλαμβανόμενων και των εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας, εμού συμπεριλαμβανόμενου, με αιτιάσεις δικαιολογημένες και μη (δες εδώ)- δίνει ίσως σημερινό άρθρο στην εφ. Καθημερινή που μεταξύ των άλλων υποστηρίζει: «Σ’ αυτόν τον υπαρκτό εκδημοκρατισμό της γνώσης ορθώνονται τρεις γκρίνιες. Η μία είναι η άρνηση της τεχνολογίας, εξαιτίας των πιθανών κινδύνων που έχει η ανάπτυξή της. Ο Πολ Βιρίλιο, για παράδειγμα, (…) είναι σίγουρος ότι η κοινωνία της γνώσης ενέχει κινδύνους, αλλά άγνωστους. Δεν τους ξέρει, αλλά... υπάρχουν. Η δεύτερη γκρίνια έχει να κάνει με "τα παιδάκια της Αφρικής". Το ακούμε για κάθε νέα τεχνολογία: "Τι να το κάνω εγώ το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, όταν τα παιδιά της Αφρικής δεν έχουν ούτε ασπιρίνη για τον πυρετό;". Το επιχείρημα έχει εν μέρει λογική. Πραγματικά "τι να το κάνεις το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, αν δεν έχεις Αλτσχάιμερ;". Αν όμως αποκτήσεις, το πρώτο που ξεχνάς είναι τα "παιδάκια της Αφρικής".Η τρίτη γκρίνια έχει να κάνει με το διαβόητο "ψηφιακό χάσμα". Βέβαια, καμιά τεχνολογία, καμιά επιστημονική επανάσταση δεν διαχέεται αμέσως σε όλη την υφήλιο. Ο Γουτεμβέργιος τύπωσε την πρώτη Βίβλο το 1455, στην Ελλάδα η τυπογραφία ήρθε στις αρχές του 19ου αιώνα. Όσο για το τυπωμένο βιβλίο, ακόμη πασχίζουμε να γίνει κτήμα του ελληνικού λαού. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι η επανάσταση έγινε και ακόμη προχωρεί. Εξάλλου, αυτοί που μιλούν για ψηφιακό χάσμα στην Αφρική πρέπει να αναλογιστούν ποιο είναι το τυπογραφικό χάσμα του δυτικού κόσμου με την Αφρική.» Από τον Οκτώβριο και μετά που οι φορητοί μαθητικοί υπολογιστές θα μπουν στις τάξεις, θα δούμε τα συν και τα πλην της καινοτομίας «ψηφιακή α΄τάξη γυμνασίου»…Τώρα, απλά, ας το συζητάμε, κάτι σαν το αναμενόμενο θετικό για την ομάδα μας αποτέλεσμα ενός προσεχούς αγώνα Παναθηναϊκός vs Ολυμπιακός!
Τα τραγικά πρωτεία στον αριθμό νεκρών σε τροχαία δυστυχήματα κατέχει η χώρα μας στην Ε.Ε., με 1612 νεκρούς το 2007 και αύξηση 8,6% των θανατηφόρων τροχαίων το πρώτο οκτάμηνο του 2008, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι. Η Ελλάδα εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό, σε σχέση με τον πληθυσμό, θανάτων από τροχαία ατυχήματα στην Ε.Ε., σύμφωνα με τα στοιχεία του «Ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για την οδική ασφάλεια για την περίοδο 2003 – 2010», που υιοθετήθηκε πέρσι από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η χώρα μας διατήρησε το 2006 την πρωτιά σε θύματα της ασφάλτου μεταξύ των 15 μελών. Το 2006 ο αριθμός των θυμάτων τροχαίων ανήλθε σε 1612, αριθμός που αντιστοιχεί σε 149 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους. Το 2001 η χώρα μας είχε επίσης την πρωτιά με 180 θανάτους το χρόνο ανά εκατομμύριο κατοίκους, ενώ ακολουθούσαν η Πορτογαλία με 163, το Λουξεμβούργο με 156 και το Βέλγιο με 145. Ο αριθμός των νεκρών φαίνεται παγιωμένος τα τελευταία χρόνια γύρω στα 1600 άτομα και παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία να μειωθεί κάτω από το όριο αυτό.Σύμφωνα με το Β’ εθνικό στρατηγικό σχέδιο « καθ’ οδόν 2006 -2010» που εκπονήθηκε για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα ο αριθμός των νεκρών για το 2008 θα έπρεπε να ήταν 1222 ενώ είναι 1559 άρα υπάρχει απόκλιση 337 ατόμων ή 21%. Για το 2009 ο στόχος είναι 1120 άτομα για να καταλήξει το 2010 στους 1010 νεκρούς (φευ) και να πετύχουμε το στόχο, που έχει τεθεί από την Ε.Ε. με τη Λευκή Βίβλο για τις μεταφορές και τη συνθήκη της Βερόνα. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Ε.Ε. που δεν έχει κάνει ουσιαστική προσπάθεια για την επίτευξη αυτού του στόχου (δες εδώ). Περίπου 1,3 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν παγκόσμια ετησίως από τροχαία και περίπου 20-50 εκατομμύρια τραυματίζονται αλλά όχι θανάσιμα. Η χώρα μας που συγκαταλέγεται στις χώρες με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα εμφανίζει μέτριο έως και χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας από τροχαία, το οποίο είναι 149 άνθρωποι ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ποσοστό που μεταφράζεται σε περίπου 1657 θανάτους ετησίως σε πληθυσμό 11 146 918 κατοίκων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η Ελλάδα σε κλίμακα από το 0 μέχρι το 10 βαθμολογείται λίγο πάνω από τον μέσο όρο όσον αφορά την εφαρμογή των νόμων για τα όρια ταχύτητας (6), για την οδήγηση υπό επήρεια αλκοόλ (7), για το κράνος (7) και για τις ζώνες ασφαλείας (7). Τα στοιχεία αυτά, συγκριτικά με τα στοιχεία άλλων χωρών, κατατάσσουν την Ελλάδα (χωρίς να υπάρχει επίσημη κατάταξη από τον ΠΟΥ) σε λίγο καλύτερη θέση από αρκετές χώρες εκτός Ευρώπης, αλλά και σε πολύ χειρότερη θέση από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Βρετανία με 54 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους, η Γαλλία με 75 θανάτους και η Γερμανία με 0,6 θανάτους επίσης στον ίδιο πληθυσμό αναφοράς. Τους περισσότερους σε απόλυτο αριθμό θανάτους ετησίως παρουσιάζει η Ινδία, όπου περίπου 105 725 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους τον χρόνο από τροχαία! Φυσικά ο αριθμός των θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους στην Ινδία, η οποία κατατάσσεται στις χώρες με χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, ανέρχεται σε 168 και δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της Ελλάδας, καθώς ο πληθυσμός της Ινδίας ανέρχεται σε 1 169 015 509 - περίπου 1,2 δισεκατομμύρια - κατοίκους! Από την άλλη η Ερυθραία είναι η χώρα με τους περισσότερους θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους, καθώς σε αυτό το ποσοστό πληθυσμού σημειώνονται 480 θάνατοι. Στην αρνητική κατάταξη αυτή ακολουθούν τα Νησιά Κουκ, όπου σημειώνονται 4,5 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκους, η Αίγυπτος με 416 θανάτους και η Λιβύη με 405 νεκρούς στο ίδιο ποσοστό πληθυσμού.Ειδική θέση στην έρευνα του ΠΟΥ καταλαμβάνει το Αφγανιστάν, όπου, παρά τον πόλεμο που μαίνεται, φαίνεται ότι οι νόμοι για το όριο ταχύτητας (50 χλμ. την ώρα) και για τον περιορισμό της οδήγησης υπό επήρεια αλκοόλ εφαρμόζεται από όλους, καθώς η χώρα έλαβε καθαρό 10 στις εν λόγω βαθμολογήσεις! Παρά ταύτα όμως υπολογίζεται ότι στο Αφγανιστάν σημειώνονται 390 θάνατοι από τροχαία ανά εκατομμύριο κατοίκους. Εντύπωση προκαλεί τέλος το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, η χώρα με τα περισσότερα αυτοκίνητα εμφανίζει σχετικά μικρό αριθμό απωλειών, μόλις 139 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκους (δες εδώ). Το ίδιο ποσοστό εμφανίζεται και στην Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Σρι Λάνκα.
Όπως κάθε Δεκέμβριο οι συντάκτες της επιστημονικής επιθεώρησης Science παρουσιάζουν τα δέκα σημαντικότερα επιτεύγματα και ανακαλύψεις (breakthroughs of the year) στο χώρο της επιστήμης. Σημαντικότερη όλων εφέτος κρίνεται η διαπίστωση ότι τα απολιθώματα της «Άρντι», ενός ανθρωποειδούς ηλικίας 4,4 εκατ. ετών (τα οποία είχαν εντοπιστεί πριν από μερικά χρόνια), ανήκουν σε έναν από τους λεγόμενους «χαμένους κρίκους» στην εξέλιξη του ανθρώπου. Μεταξύ των υπόλοιπων εννέα συμπεριλαμβάνονται η ανακάλυψη του μορίου κατά της ξηρασίας, ήτοι η αποκωδικοποίηση της δομής ενός μορίου (ορμόνης) που βοηθάει τα φυτά να επιβιώσουν στην ξηρασία, η ανακάλυψη, για πρώτη φορά, ότι σε ορισμένα κρυσταλλικά υλικά υπάρχουν μαγνητικά μονοπόλα, η ανακάλυψη ότι υπάρχει πολύ νερό στη Σελήνη, στο υπέδαφός της με τη μορφή πάγου. Περισσότερα εδώ.
