Η αξιολόγηση των δασκάλων

Ο καλός δάσκαλος δεν είναι κατ΄ ανάγκη αυτός που έχει διδακτορικό και οι ικανότητές του δεν μπορεί να αξιολογηθούν πριν να μπει στην τάξη. Το αποφασιστικό κριτήριο για το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν είναι ούτε το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων ούτε ο αριθμός των μαθητών στην τάξη, αλλά η ποιότητα των δασκάλων [βλέπε το παράδειγμα της Φινλανδίας], σημειώνει ο Μ. Μητσός στη στήλη του στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ. Σύμφωνα με μια έρευνα του Έρικ Χάνουσεκ, ενός οικονομολόγου του πανεπιστημίου Στάνφορντ, οι μαθητές ενός πολύ κακού δασκάλου μαθαίνουν κατά μέσο όρο σε έναν χρόνο τη μισή από την ύλη που πρέπει να διδαχθούν. Και οι μαθητές ενός πολύ καλού δασκάλου μιάμιση φορά αυτή την ύλη. Η διαφορά που τους χωρίζει είναι εντυπωσιακή: η διδασκαλία ενός ολόκληρου σχολικού έτους! Υπολόγισε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να «πιάσουν» τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον τομέα της παιδείας (όπως είναι ο Καναδάς και το Βέλγιο) αντικαθιστώντας απλώς το χειρότερο 6-10% των δασκάλων των δημοσίων σχολείων με μέτριους δασκάλους. Πώς μπορεί να γίνει όμως μια αποτελεσματική αξιολόγηση; Ο μόνος τρόπος, γράφει ο Μάλκολμ Γκλάντγουελ στον Νιου Γιόρκερ, είναι να δοκιμάζονται οι δάσκαλοι στην τάξη στη διάρκεια μιας περιόδου «μαθητείας». Με δεδομένο το χάσμα που χωρίζει τους άριστους από τους χείριστους, υπολογίζεται ότι θα πρέπει να δοκιμάζονται τέσσερις υποψήφιοι για να εντοπίζεται ένας καλός δάσκαλος. Κι αυτός ο δάσκαλος θα πρέπει να αμείβεται πολύ καλά. Η μέθοδος αυτή είναι ενδεχομένως αντιπαραγωγική. Κι αν για τα αμερικανικά δεδομένα είναι προωθημένη, για τα ελληνικά είναι ασφαλώς εξωπραγματική. Και ο λόγος, μα ο ΑΣΕΠ, η ΔΟΕ, η ΟΛΜΕ, το… ΥΠΕΠΘ, σχολιάζω εγώ! Έτσι, σε μια συζήτηση που είχα κάποτε με τον νυν πρόεδρο του ΑΣΕΠ του είπα ότι δεν είναι δυνατό οι εκπαιδευτικοί να προσλαμβάνονται μόνο με γραπτό διαγωνισμό, ίσως απαιτείται και συνέντευξη ή ό,τι άλλο…Η απάντησή του μού έδειξε ότι είμαι βαθιά νυχτωμένος! Με άλλα λόγια μου δήλωσε ότι τα ίδια υποστηρίζει σε γραπτές προτάσεις του στον εκάστοτε υπουργό Παιδείας από τότε που ανέλαβε (πάει μια 10ετία...), αλλά πού…να εισακουστεί! Φωνή βοώντος…και ξανά μανά (νέος) διάλογος για την παιδεία, ήτοι άλλα λόγια να αγαπιώμαστε διακομματικά (:ο καθένας τα δικά του μικρο-κομματικο-πολιτικά) …