-Ο έρωτας είναι κυριολεκτικά χημεία ;
-Βέβαια, χωρίς οξείδιο του αζώτου (ΝΟ), δεν υπάρχει ερωτική ζωή. Πρόκειται για την ίδια ουσία που ανήκει στους ρυπαντές της ατμόσφαιρας. Επειδή πρόκειται για δηλητήριο ο οργανισμός το παράγει στιγμιαία, εκτελεί τον προορισμό του για παράδειγμα τη στύση, και το αδρανοποιεί.
-Ζούμε σ΄ έναν κόσμο χημικό δηλαδή;
-Και βέβαια. Οτιδήποτε αντικρίζουμε στον κόσμο αυτόν έχει άμεση σχέση με τη χημεία. Μια απλή παρατήρηση των καθημερινών αντικειμένων, μας επιβεβαιώνει ότι η χημεία επηρεάζει καθημερινά και περισσότερο τη ζωή μας. Έναν κόσμο από πυρηνικά απόβλητα, κοιτάσματα πετρελαίου, φάρμακα, αναισθητικά, βιταμίνες, ορμόνες, αντισυλληπτικά, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, πρόσθετα των τροφίμων, λιπάσματα, απορρυπαντικά, πλαστικά, ελαστικά, βερνίκια, εκρηκτικά, χρώματα, αρώματα, καλλυντικά, κράματα μετάλλων, αλλά και ρυπαντές. Οι ικανότητες του σημερινού χημικού δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν μ’ αυτές που διαθέτει και ο απλούστερος ακόμα μικροοργανισμός ή, έστω, ένα από τα έξι τρισεκατομμύρια κύτταρα, που συνιστούν τον ίδιο τον οργανισμό του. Ποια χημική βιομηχανία θα μπορούσε κατ’ ελάχιστον να συγκριθεί με το πολύπλοκο εργοστάσιο ενός φυτικού κυττάρου, που αθόρυβα, λιτά, διακριτικά, χωρίς να ρυπαίνει το περιβάλλον, χωρίς απάνθρωπες εγκαταστάσεις και κλιβάνους και καμινάδες, μεταμορφώνει τις ηλιαχτίδες και τα ακατάστατα μόρια του αέρα και του νερού σε ζωογόνο οξυγόνο…
-Τι έχετε να πείτε στους πολέμιους των εφαρμογών της Χημείας στην καθημερινότητά μας;
-Από τα δυσάρεστα επακόλουθα των ανθρώπινων υπερβολών, επωφελήθηκε μια νέα τάξη ανθρώπων: οι «Ηρακλείς», για την προστασία του περιβάλλοντος. Επιστροφή στη φύση λένε. Επιστροφή όμως, απολαμβάνοντας όλα τ’ αγαθά που η τεχνολογία τους χάρισε ή, έστω, κάπως λιγότερα, όπως διακριτικά διατείνονται. Πραγματικά, μένει κανείς πολύ σκεπτικός όταν παρατηρεί τις μαζικές εκδηλώσεις αυτών των ομάδων από νεαρά κυρίως άτομα και των δύο φύλων. Διαδηλώνουν φτάνοντας πάνω στα πολύβοα, ρυπογόνα μηχανάκια τους. Μαζί τους και οι κοπέλες, που μαίνονται ενάντια σ' όλους, αφού έχουν κάνει άφθονη χρήση αεροσόλ και αποσμητικών. Κανείς άραγε απ’ αυτούς δεν γνωρίζει τις συνέπειες από το φαινόμενο του «θερμοκηπίου» ή αν η ζώνη όζοντος, που μας προστατεύει από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες, εξαφανιστεί; Το πιο πιθανό όμως είναι να τσουρουφλιστούμε, οπότε και η ζωή στη Γη θα σβήσει. Τα ίδια αυτά παιδιά περικυκλώνουν κάποτε τα πυρηνικά εργοστάσια που παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να δημιουργούν καυσαέρια. Αυτοί οι καταναλωτές τόσης ενέργειας και τόσων αγαθών, αγνοούν ότι, αν δεν υπήρχε πυρηνική ενέργεια (στον ευρωπαϊκό χώρο ικανοποιεί περισσότερες από τις μισές ενεργειακές ανάγκες), η οποία δεν δημιουργεί καυσαέρια, θα ρυπαίναμε την ατμόσφαιρα πολύ περισσότερο, καίγοντας μαζούτ και κάρβουνο, και η τιμή του πετρελαίου και των φυσικών αερίων διαρκώς θ’ ανέβαινε και θα είχε οδηγήσει σε κρίση και στερήσεις.
-Περικυκλώνουν τα πυρηνικά εργοστάσια γιατί όλοι θυμόμαστε το Τσέρνομπιλ...
-Κοιτάξτε, όλα αυτά τα έντυπα που ασέλγησαν με την ευκαιρία του Τσερνομπίλ, όλοι αυτοί οι κοντυλοφόροι που βγήκαν από την αφάνεια με την ευκαιρία του σκιάχτρου της ραδιενέργειας, γιατί δεν ανέφεραν, αν ξέρουν, το μεγάλο ρίσκο που η κοσμική κληρονομιά του πλανήτη μας κληροδότησε: το ραδιενεργό ραδόνιο, μια από τις λιγότερο στο ευρύ κοινό γνωστές φυσικές καρκινογόνες ουσίες, είναι η λεγόμενη ακτινοβολία που ιονίζει το έδαφος και την ατμόσφαιρα. Προέρχεται από δύο πηγές, από το διάστημα - με την κοσμική ακτινοβολία - και από τα φυσικά ραδιενεργά στοιχεία που βρέθηκαν πάνω στην επιφάνεια της Γης τη στιγμή της δημιουργίας της. Σ’ αυτή περιλαμβάνονται: το ραδιενεργό κάλλιο, το ουράνιο, το θόριο, μαζί με πολλά άλλα, που προέρχονται από τη διάσπαση άλλων ραδιενεργών υλικών.
Από τη συνέντευξη του Α. Σταυρόπουλου, συγγραφέα του βιβλίου «Η ζωή σε επίπεδο μορίων», στη Γεωργία Οικονόμου στο: http://new.e-go.gr/exodos/article.asp?catid=6437&subid=2&tag=4885&pubid=617846