Το βραχυ-κύκλωμα των πανεπιστημίων...

Πολιτικά κόμματα, καθηγητές, φοιτητές, γονείς, συμμέτοχοι σε μια «ομερτά» που υποβαθμίζει το κύρος των δημόσιων πανεπιστημίων. Φοιτητές και κυρίως γονείς ενδιαφέρονται για το «χαρτί» και μια θέση στην αγορά εργασίας και δευτερευόντως για τις γνώσεις. Μεγαλόσχημοι καθηγητές κάνουν «εκπτώσεις» στο έργο τους, ρίχνοντας το βάρος σε προγράμματα και εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες, που προσφέρουν και χρήματα και κοινωνική καταξίωση. Και η πολιτεία, αξιοποιώντας έντεχνα την εικόνα απαξίωσης των δημόσιων πανεπιστημίων, επιτείνει την κατάσταση μηδενίζοντας τα κονδύλια για διδασκαλία και έρευνα και προτάσσοντας ως διέξοδο από την κρίση τα... ιδιωτικά ΑΕΙ. Τα δημόσια πανεπιστήμια είναι εγκλωβισμένα, με όλες τις πλευρές να έχουν κατ ουσίαν υπογράψει μια άτυπη σύμβαση «ήσσονος προσπάθειας»: Φοιτητές αποκτούν διδακτορικά ή προσλαμβάνονται σε θέσεις πανεπιστημίου και ερευνητικά προγράμματα εξαργυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο είτε την ανοχή τους απέναντι σε ασυνεπείς καθηγητές είτε την ψήφο τους σε υποψήφιους πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις. Καθηγητές κυρίως σε σχολές πρώτης γραμμής σταδιοδρομούν εκτός πανεπιστημίου και δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης με πολιτικά κόμματα και φοιτητικές παρατάξεις για να έχουν... επιχειρήματα σε περίπτωση που βρεθούν υπόλογοι.

Από την εφ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 31-5-2008 Περισσότερα ►
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&PubID=2057114&word=%F0%E1%ED%E5%F0%E9%F3%F4%E7%EC%DF%F9%ED+