Το 1942, στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, οι παίκτες της Δυναμό Κιέβου τόλμησαν να κερδίσουν την ομάδα του Χίτλερ. Καθώς είχαν προειδοποιηθεί ότι αν νικούσαν θα εκτελούνταν αμέσως, ξεκίνησαν αποφασισμένοι να χάσουν. Δεν ήταν δύσκολο: φοβόντουσαν και πεινούσαν. Στο τέλος, όμως, νίκησε η ανάγκη τους για αξιοπρέπεια. Μόλις τελείωσε ο αγώνας, μεταφέρθηκαν στην άκρη μιας πλαγιάς και τουφεκίστηκαν, φορώντας ακόμα τις φανέλες της ομάδας τους. Ο Αμπντόν Πόρτε, που έπαιξε περισσότερα από 200 παιχνίδια με τη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο σε διάστημα τεσσάρων χρόνων, αποθεωνόταν πάντα από τους φιλάθλους. Κάποια στιγμή, όμως, το άστρο του άρχισε να ξεθωριάζει. Στην άμυνα σερνόταν, στην επίθεση δεν μπορούσε να βάλει ούτε ένα γκολ. Έπαψε να είναι βασικός. Αλλά στον αγώνα με την Τσάρλεϊ, τον Μάρτιο του 1918, έβγαλε όλο το παιχνίδι και βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει 3-1. Αφού γιόρτασε τη νίκη με τους συμπαίκτες του, τους χαιρέτησε, επέστρεψε στο γήπεδο, κατευθύνθηκε στη σέντρα και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Κανείς δεν θα τον απέκλειε πια από τη βασική ενδεκάδα. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, η Ιταλία αντιμετωπίζει τη Βραζιλία. Κάποια στιγμή ο Ιταλός επιθετικός Σίλβιο Πιόλα σωριάζεται φαρδύς πλατύς, δείχνοντας με το δάκτυλο τον Βραζιλιάνο αμυντικό Ντομίνγκος ντα Γκία. Ο διαιτητής δίνει αμέσως πέναλτι και ο Τζουζέπε Μεάτσα τοποθετεί την μπάλα στη γραμμή. Κοντός, όμορφος, ένας Λατίνος εραστής, ο Μεάτσα ανασηκώνει το πιγούνι του προς τη μεριά του τερματοφύλακα σαν τον ταυρομάχο πριν από την τελική επίθεση. Δεν έχει χάσει πέναλτι ποτέ- αλλά κι ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας είναι σπεσιαλίστας. Παίρνει φόρα, και την ώρα που αρχίζει να τρέχει, του πέφτει το σορτσάκι. Οι θεατές μένουν άναυδοι, ο διαιτητής παρά λίγο να καταπιεί τη σφυρίχτρα του, αλλά ο Μεάτσα δεν σταματά: σηκώνει το σορτσάκι με το ένα χέρι και κατατροπώνει τον ξεκαρδισμένο στα γέλια τερματοφύλακα. Η Ιταλία είναι στον τελικό. Ήταν το 1961 και η Ρεάλ έπαιζε στην έδρα της εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης. Δεν είχε καλά καλά αρχίσει ο αγώνας, όταν ο Φέρεντς Πούσκας έβαλε ένα διπλό γκολ. Κτύπησε ένα φάουλ από τη γραμμή της περιοχής, η μπάλα μπήκε γκολ, ο Πούσκας άρχισε να πανηγυρίζει, αλλά ο διαιτητής το ακύρωσε γιατί δεν είχε σφυρίξει. Ο θρυλικός «Πάντσο» έστησε τότε την μπάλα στο ίδιο σημείο, σούταρε ξανά με το αριστερό και έστειλε την μπάλα να ακολουθήσει ακριβώς την ίδια πορεία, περνώντας πάνω από το τείχος και καταλήγοντας στο αριστερό γάμα, όπου έπεσε ο Μαντιναμπέιτια όπως και πριν, χωρίς να καταφέρει όπως και πριν να την αποκρούσει. (Με αφορμή την έναρξη του Εuro, μερικές ιστορίες από το βιβλίο του Εδουάρδο Γκαλεάνο με τίτλο «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου», εκδ. Ελληνικά Γράμματα).
Tου ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ , εφ. ΤΑ ΝΕΑ, 7-6-2008
http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20080607&nid=8774078
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου