Στα Ίμια...

Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η Σφήνα», Γ. Χριστοδούλου, με εντολή του εκδότη, Σπύρου Καρατζαφέρη, ανέβηκε στα Ίμια χθες το μεσημέρι 29 του μηνός και σήκωσε την ελληνική σημαία. Και εγένετο… θέμα (δες εδώ) προκαλώντας τάσεις ....λυποθυμίας στο ΥΠΕΞ και αμφισβήτιση του γεγονότος (αν δηλαδή η ''απόβαση'' του δημοσιογράφου έγινε πράγματι στα Ίμια...) από το ΥΕΝ. Προς τι άραγε; Τα Ίμια είναι ή δεν είναι ελληνικό έδαφος;
Και για να μην ξεχνάμε τις ευχαριστίες Σημίτη προς τους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής, τότε, 13 χρόνια πριν, όπως έχουν καταγραφεί, προς γνώση και συμμόρφωση… Η ιστορία και καταγράφει και δεν ξεχνά (σε αντίθεση με τους ψηφοφόρους). Βλέπε σχετικά τη μελέτη (και σχόλια) του Σήφη Μανουσογιαννάκη, Αντιναύαρχου ΠΝ ε.α.''Διαχείριση Κρίσης/ Ιμια'', από
http://pitylos.blogspot.com/search/label/%CE%99%CE%9C%CE%99%CE%91

Η ομολογία Αττίλα Ολγκάτς και η δύναμη του ''μέσου''…

Τούρκοι εισαγγελείς ξεκίνησαν ανακρίσεις σχετικά με τις δηλώσεις δημοφιλούς Τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς σε πρωινή εκπομπή του Kanal Turk στις 23 του μηνός ότι πυροβόλησε και σκότωσε εν ψυχρώ έναν αιχμάλωτο πολέμου κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 κι αργότερα ακόμα άλλους εννέα Έλληνες και Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους, αν και μετά από λίγο ανασκεύασε τα λεγόμενά του (περισσότερα εδώ).


Νέα διάσταση στην υπόθεση δίνει και η αποκάλυψη του Δημάρχου Νευροκοπίου Δράμας Βασίλη Γιαννόπουλου που δήλωσε στον ΑΝΤ1 Radio 97.2 ότι, πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν εργαζόταν στο ελληνικό προξενείο στην Τουρκία, ο Ολγκάτς τον είχε επισκεφθεί και είχε ομολογήσει και σε εκείνον τις δολοφονίες που διέπραξε ως στρατιώτης των δυνάμεων εισβολής (δες εδώ). Παράλληλα, ο Κύπριος ευρωβουλευτής Γιαννάκης Μάτσης έστειλε το βίντεο με τον Ολγκάτς σε όλους τους αρμόδιους επιτρόπους της ΕΕ για να ενημερωθούν και τόνισε ότι είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται από μέλος των ενόπλων δυνάμεων η αλήθεια για την συμπεριφορά των Τούρκων. Η δήλωση Ολγάτς σχολιάστηκε από την αρμόδια επίτροπο ως μια τραγική ιστορία ντροπής και καταπάτηση της Συνθήκης της Γενεύης. Αξιοσημείωτο είναι ότι εκπρόσωποι του τουρκικού Συνδέσμου Καθαρής Κοινωνίας, είχαν ζητήσει τη δίωξη του εν λόγω ηθοποιού, την οποία ζητούν εδώ και μέρες σχολιαστές του τουρκικού Τύπου!
Για δες τι μπορεί να κάνει ένα πρωινάδικο…Τζάμπα μάγκες οι πολιτικοί, το ελληνικό ΥΠΕΞ, o ''Φάκελος Κύπρου'', ο ΟΗΕ και οι λοιπές δυνάμεις μπροστά στη δύναμη του ''μέσου'' (=τηλεόραση). Για φαντάσου!

Τι δασκάλους έχουμε;

Εδώ και πολλά χρόνια ήθελα να διατυπώσω μερικές σκέψεις για την κατάσταση της παιδείας στη χώρα μας αλλά το ανέβαλα συνεχώς. Έχουν ειπωθεί τόσα πολλά ώστε αναρωτιέται κανείς αν μπορεί να προσθέσει κάτι σημαντικό. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να αυξηθούν ο δαπάνες για την παιδεία με στόχο το 5 % του ΑΕΠ, να βελτιωθεί η περιβόητη υλικοτεχνική υποδομή, να υπάρχει επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, να υπάρχουν καλά βιβλία κλπ. Τελικά το αποφάσισα όταν ένας συνάδελφος του Πολυτεχνείου μας κοινοποίησε τα αποτελέσματα της τελευταίας έκθεσης αξιολόγησης των μαθητών που διενεργείται από το διεθνές πρόγραμμα PISA. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτά η δημοκρατία της Τσεχίας, που ξοδεύει ανά μαθητή μόνο το 1/3 των χρημάτων που ξοδεύουν οι ΗΠΑ, παρουσιάζει μια από τις δέκα καλλίτερες επιδόσεις στον κόσμο. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ποιότητα των δασκάλων. Αλλά τι σημαίνει καλός δάσκαλος σε όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης; Καλός δάσκαλος είναι αυτός που έχει μεράκι γι αυτό που κάνει, γνωρίζει καλά το αντικείμενο του μαθήματος, αγαπάει και σέβεται του μαθητές του, διδάσκει με παραδείγματα και επιζητεί τον διάλογο, δέχεται τις ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αντέχει την αμφισβήτηση ακόμη και την επιθετικότητα του μαθητή, δεν τον ενοχλούν οι παλιές αίθουσες και τα συνθήματα στους τοίχους, δεν κάνει επίδειξη γνώσεων, δεν ειρωνεύεται τους μαθητές, δεν προσπαθεί να καλύψει την ανεπάρκεια του με υπερβολική αυστηρότητα, δηλώνει με ειλικρίνεια την αδυναμία του να απαντήσει σε κάποια ερώτηση, δημιουργεί οικειότητα και φιλία με τους μαθητές, είναι έτοιμος να ασχοληθεί με τα προσωπικά τους προβλήματα, μεταδίδει γνώσεις αλλά και την αγάπη για τη γνώση και καλλιεργεί και οξύνει την κρίση των μαθητών του. Με την αποφοίτηση η επικοινωνία του δασκάλου με τον μαθητή λήγει και ο μαθητής ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Καλός δάσκαλος είναι αυτός που επιβιώνει με θετικά συναισθήματα στη μνήμη των μαθητών του. Πόσοι από μας δεν οφείλουμε άραγε την ύπαρξη και την προκοπή μας σε έναν καλό λόγο, σε μια ενέργεια ή στην έντονη επιρροή ενός καλού δασκάλου στη ζωή μας; Και πόσοι από αυτούς τους δασκάλους, που επηρέασαν θετικά τη ζωή μας, δεν έζησαν και έδρασαν σε αντίξοες συνθήκες; Τα λεφτά για την παιδεία και η περίφημη υλικοτεχνική υποδομή ασφαλώς και είναι απαραίτητα αλλά σημαντικότερο από όλα είναι, κατά τη γνώμη μου, η ποιότητα των δασκάλων. Χρέος της πολιτείας είναι να διορίζει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης δασκάλους ικανούς και με μεράκι για τη δουλειά τους. Πιστεύω ακράδαντα ότι η παιδεία μας θα βελτιωθεί σημαντικά χωρίς να περιμένουμε «αιώνια» τη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής.Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα χαμογελάσουν και ενδεχομένως «ειρωνικά» με την άποψη αυτή αλλά η πίστη μου στηρίζεται στη μακροχρόνια ενασχόλησή μου με τη διδασκαλία. Πρόσφατα σε δημοτικό σχολείο της περιοχής άλλαξε ο διευθυντής. Τη θέση του παλιού βαριεστημένου διευθυντή ανέλαβε ένας νέος ορεξάτος δάσκαλος που αφιερώνει το χρόνο του για την καλυτέρευση της λειτουργίας του σχολείου. Το πνεύμα στο σχολείο έχει αλλάξει ριζικά με την ίδια υλικοτεχνική υποδομή. Οι νεαροί μαθητές ξυπνούν και πηγαίνουν με χαρά και ενθουσιασμό το σχολείο ενώ πριν δεν έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο.

Του Αστ. Παντοκράτορα, καθηγητή Τμ. Πολ. Μηχανικών Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης http://science.duth.gr/modules.php?name=News&file=print&sid=99

Η δυστυχία να είσαι Έλληνας μαθητής ή το χάλι του εκπαιδευτικού μας συστήματος

Βίντεο 1/5


Βίντεο 2/5


Βίντεο 3/5


Βίντεο 4/5


Βίντεο 5\5


Να προσθέσουμε στην επίκαιρη σήμερα (του... διαλόγου για την Παιδεία) Έρευνα’ του Παύλου Τσίμα (απ΄όπου και τα βίντεο) ότι ο αρχιτέκτονας του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι ο Έρκι 'Αχο (Erkki Aho), που ήταν διευθυντής του εθνικού συμβουλίου εκπαίδευσης από το 1972 έως το 1992. Ένας Φινλανδός σοσιαλδημοκράτης που ήθελε να κάνει τη χώρα του λίγο πιο δίκαιη. Για τους μεταρρυθμιστές σαν τον 'Αχο η εκπαίδευση ήταν το ιδανικό πεδίο δράσης. Το παραδοσιακό φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα ήταν συντηρητικό και ιεραρχικό: οι ακαδημαϊκές πορείες των παιδιών καθορίζονταν από τότε που ήταν στην Δ' Δημοτικού. Όσοι δεν επιλέγονταν τότε, δεν μπορούσαν ποτέ τους να πάνε στο πανεπιστήμιο. Υπήρχαν λίγα πανεπιστήμια, που ήταν μάλλον μέτρια. Ο 'Αχο και οι συνεργάτες του σκέφτηκαν πως η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι καθολική. Τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στα ίδια σχολεία για εννέα τουλάχιστο χρόνια, χωρίς να ξεχωρίζουν ανάλογα με τις ικανότητές τους. Ο διαχωρισμός μεταξύ «γενικής» και «τεχνικής» παιδείας, γινόταν μόνο στο Λύκειο. Ο 'Αχο όμως, όπως και πολλοί άλλοι, πιστεύουν πως το κλειδί για την επιτυχία της μεταρρύθμισης ήταν η αλλαγή στην κατάρτιση των δασκάλων. Στη Φινλανδία η διδασκαλία θεωρείτο πάντα ένα επάγγελμα κύρους, αλλά τώρα πια έγινε συνώνυμο της επιτυχίας (στις σχολές όπου καταρτίζονται οι δάσκαλοι, σήμερα υπάρχουν δέκα υποψήφιοι για μία θέση). Απαιτήθηκε από τους δασκάλους να αποκτήσουν μάστερ, μετά από ένα εξαετές πρόγραμμα σπουδών, όπου η πρακτική εξάσκηση εναλλάσσεται με την θεωρητική διδασκαλία. «Φυσικά, πολλοί με επέκριναν», θυμάται ο 'Αχο.«Οι καθηγητές των Λυκείων αντιμετώπισαν τα μέτρα με πολύ σκεπτικισμό. Πολλοί γονείς είχαν επίσης τις αμφιβολίες τους. Η ακαδημαϊκή και μορφωτική ελίτ της χώρας είπε πως θα καταστρέφαμε τα σχολεία μας. Η δεξιά είπε πως ο μη διαχωρισμός των μαθητών σε κατευθύνσεις από νωρίς μύριζε υπαρκτό σοσιαλισμό». Μέχρι όμως τα τέλη της δεκαετίας του '80, το νέο σύστημα ήταν πλατιά αποδεκτό. Η αλλαγή ολοκληρώθηκε με τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, που προίκισε την Φινλανδία με πολυάριθμα νέα πανεπιστήμια, υψηλής ποιότητας. Το πραγματικό τεστ για το σύστημα όμως, ήρθε με τη σοβαρή οικονομική ύφεση, στις αρχές της δεκαετίας του '90. «Ήταν υπέροχο να βλέπεις πόση συναίνεση υπήρχε για το σύστημα», ακόμα και σε εκείνη την δύσκολη οικονομικά περίοδο....Περισσότερα εδώ.
Σχολιάζοντας εμμέσως διαπιστώνω ότι οι πρώην υπουργοί Παιδείας Β. Κοντογιανόπουλος, Γερ. Αρσένης και Μαριέτα Γιαννάκου καλώς ομιλούν, αν και κάνουν την αυτοκριτική τους λειαίνοντας κάποιες γωνίες ή τα άρρητα λ.χ. ''γρήγορα να προλάβουμε'' το …έργο (=ΕΠΕΑΚ/ Β΄ΚΠΣ), την κακή επιλογή συνεργατών (Παιδ. Ινστιτούτο, ΚΕΕ…), την αντίδραση των κομματικών συνδικαλιστών παντός καιρού (της ''αγωνιστικής'' αντιπολίτευσης άμα και της συμπολίτευσης) κ.ά.
Σχετικά με τη δομή του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος δες το ομότιτλο άρθρο του Κ. Ανδριανουπολίτη εδώ (ΝΕΟ! κι εδώ) και δυο αντίλογους εδώ κι εδώ. Σχετικά με αναλυτικό πρόγραμμα (ΑΠΣ) των μαθημάτων των φ.ε. σε Φινλανδία και στη χώρα μας και την αποτελεσματικότητά τους (πρόγραμμα αξιολόγησης PISA) δες εδώ κι εδώ.

Τίμα τον πατέρα σου...

...αφιερωμένο εξαιρετικά κι αντί σχολίου στον τηλε-παίχτη ο οποίος στο παντελώς ακατάλληλο για εχέφρωνες ενήλικους (σκουπιδο)τηλε-παιγνίδι ''Η στιγμή της αλήθειας'' στην ερώτηση αν θα αντάλλασσε 5 χρόνια από τη ζωή του παρόντος(!) στο ακροατήριο πατέρα του για 5 εκ. ευρώ, απαντά καταφατικά...Της ξεφτίλας δηλαδή για τον παραγωγό, την παρουσιάστρια, τους συμμετέχοντες, τους τηλε-θεατές, το κανάλι, τους σπόνσορες της εκπομπής, το ΕΡΣ ...εμάς.

Σενάρια πρόσβασης στα ΑΕΙ και νάχουμε να λέμε...

Με ποικίλα σενάρια τροφοδοτείται καθημερινά η συζήτηση για το θέμα του τρόπου της εισαγωγής των αποφοίτων Λυκείου στα (δημόσια) ΑΕΙ. Από τη μια τo νέο σενάριο Θ. Βερέμη-ΕΣΥΠ, προβλέπει ο μαθητής να δηλώνει στο τέλος της Α΄ Λυκείου αν θέλει να δώσει εξετάσεις για τα ΑΕΙ, στη Β΄ Λυκείου να διαλέγει αν θα ακολουθήσει θετική ή θεωρητική κατεύθυνση και να παρακολουθεί στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου τα ανάλογα 4-5 μαθήματα της κατεύθυνσης που επιλέγει, προκειμένου να δώσει εξετάσεις μετά στο τέλος της Γ΄ Λυκείου. Μαζί και η πρόταση περικοπής ''δευτερευόντων'' μαθημάτων όπως και να γίνονται μαθήματα τα απογεύματα (ενδο-σχολικό φροντιστήριο…).Μία από τα ίδια δηλαδή! Από την άλλη η πρόταση του Γ. Μπαμπινιώτη αφορά την ίδρυση ενός ανεξάρτητου εξεταστικού κέντρου, που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας, στο οποίο κάθε υποψήφιος θα μπορεί να απευθύνεται όποτε επιθυμεί για να δώσει εξετάσεις και να επιτύχει τους βαθμούς που θέλει. Επίσης, κι αυτό είναι ''νέο'', η κάθε πανεπιστημιακή σχολή θα καθορίζει μόνη της τα κριτήρια που κρίνει ότι ανταποκρίνονται στα προγράμματά της. Αλλά και η πρόταση της ΟΛΜΕ και λοιπών συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών (ΠΟΣΔΕΠ, ΔΟΕ...), η οποία προβάλει την ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο για όσους κατέχουν απολυτηρίο Λυκείου τύπου baccalaureat… (δες κι εδώ).Μόνο το έργο το έχουμε ξαναδεί- από το 1963 και εντεύθεν.Συζήτηση να γίνεται (διάλογος λέγεται...) και ο καιρός να περνά μέχρι τις επόμενες εκλογές κι άντε πάλι από την αρχή για να καταλήξουμε στις ...Δέσμες και τις πανελλαδικές! Καλά που αναγνωρίζονται πλέον τα χαρτιά των λεγόμενων (ιδιωτικών) κολεγίων (δες εδώ), όπου πληρώνεις κάτι παραπάνω και το παιδί (σου) έχει το πολυπόθητο «πτυχίο»… όσο για δουλειά, βλέπουμε.

Νανορομπότ σε ρόλο …γιατρού!

Αυστραλοί ερευνητές παρουσίασαν έναν μικροσκοπικό κινητήρα ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή νανορομπότ, τα οποία αφού θα εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό θα λειτουργούν σαν... γιατροί. Θα μπορούν να κάνουν πλήθος ενεργειών, από τη χορήγηση φαρμάκων, εκεί ακριβώς που υπάρχει πρόβλημα, ως και να μεταδίδουν στοιχεία και εικόνες με τους αισθητήρες και τις μικροκάμερες που θα μεταφέρουν από το εσωτερικό ενός ασθενούς στους γιατρούς και να βοηθούν χειρουργούς σε δύσκολες επεμβάσεις. Το μικροσκοπικό κινητήρα κατασκεύασαν ερευνητές του Εργαστηρίου Νανοφυσικής του Πανεπιστημίου Μonash. Έχει πλάτος μικρότερο από ένα τέταρτο του χιλιοστού (όσο περίπου δύο ανθρώπινες τρίχες). Γ ια τη δημιουργία του νανοκινητήρα χρησιμοποίησαν πιεζοηλεκτρικά υλικά, δηλαδή κρυστάλλους ή/και κεραμικά που όταν τους ασκηθεί μηχανική πίεση δημιουργούν ηλεκτρική τάση.

Πηγή: http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=251499, http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_20/01/2009_264043

ΕΣΠΑ και ξαναγράψιμο σχολικών βιβλίων ή φτου κι απ΄την αρχή

Ξαναγράψιμο όλων των σχολικών βιβλίων Δημοτικού και Γυμνασίου και εξαρχής συγγραφή των βιβλίων του Λυκείου έως το 2013 (βλέπε…ΕΣΠΑ) σχεδιάζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σύμφωνα με την εφ. Απογευματινή. Τι κι αν όλα σχεδόν τα βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου (με χρηματοδότηση από το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ/ Γ΄ ΚΠΣ…) έχουν ηλικία μόλις δυο-τριών χρόνων, με κάποια να μην έχουν ακόμα εκδοθεί, και με την αξιολόγησή τους να έχει αναβληθεί για το… επόμενο έτος! Τα βιβλία του Λυκείου είναι λίγο… μεγαλύτερα, έχουν ηλικία 8-10 χρόνων κι είναι απομεινάρια του πολλαπλού ή εναλλακτικού βιβλίου της «μεταρρύθμισης Αρσένη» (χρηματοδότηση από το ΕΠΕΑΕΚ Ι /Β΄ ΚΠΣ…), τα οποία δεν έχουν κι ούτε πρόκειται να αξιολογηθούν. Με άλλα λόγια τα …χρήματα να απορροφώνται και σε δουλειά να βρίσκεται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (εμ, κάτι πρέπει να κάνει κι αυτό…τόσος κόσμος το στελεχώνει). Παραγωγή βιβλίων λοιπόν, μια από τα ίδια, και συζήτηση περί αυτών και του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ (βεβαίως, βεβαίως), ήγουν πεδίο λαμπρό νέου διαλόγου για την μετα-απο-ρύθμιση της Παιδείας, κτλ. κτλ. Κοντά σε αυτά και η εξαγγελία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (δες εδώ) για ''συγγραφή βιβλίων (που) θα γίνεται από μεικτές ομάδες με πιλοτική περίοδο διδασκαλίας τους σε πιλοτικά σχολεία για να δοκιμάζονται και οι νέες μέθοδοι, και έπειτα από έγκριση των καθηγητών, θα εισάγονται στα σχολεία'', ''υιοθέτηση ενιαίου εθνικού προγράμματος σπουδών, το οποίο κατά 80-85% θα επιλέγεται και θα ορίζεται σε κεντρικό επίπεδο αλλά θα υπάρχει ένα 15-20% που θα ορίζεται σε περιφερειακό επίπεδο με βάση τις ιδιαίτερες επιλογές κάθε περιοχής'', ''δημιουργία αυτοδύναμου λυκείου, που θα χορηγεί Εθνικό Απολυτήριο''…Εξαγγελίες ίδιες και απαράλλακτες, για όσους το θυμούνται, με αυτές που είχαν (ξανα)αναγγελθεί και ξεκινήσει όταν ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν υπουργός Παιδείας (1994-96), αλλά δεν υλοποιήθηκαν, επειδή ο επόμενος υπουργός Γερ. Αρσένης ήθελε να κάνει τη δική του μεταρρύθμιση… Θα έλεγε κάποιος ότι τα χρήματα της ΕΕ εκμαυλίζουν την ελληνική παιδεία…αντί να την προάγουν. Φτου κι απ΄ την αρχή λοιπόν για να είν΄ καλά το ΕΣΠΑ!

Όταν ο υπουργός Παιδείας επισκέπτεται ένα σχολείο

Την ενάτη…εντολή (δες εδώ): «Ένας καλός και προσεκτικός ΥΠΕΠΘ οφείλει να παρακολουθεί, μόνος, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, ένα δημόσιο μάθημα τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα στα γυμνάσια, στα λύκεια, στο πανεπιστήμιο (…)» αποφάσισε να ακολουθήσει ο νέος υπουργός Παιδείας, ο οποίος επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά το 2ο Λύκειο Πειραιά, έμεινε περίπου μισή ώρα στο γραφείο των καθηγητών συνομιλώντας μαζί τους, στη συνέχεια συστήθηκε (!) στους μαθητές του σχολείου, τους μίλησε και δέχτηκε ερωτήσεις, μακριά από κάμερες. Έλα που το γεγονός αυτό θεωρήθηκε και κατακρίθηκε από κάποιους σαν σόου. Κατά την εφ. Ριζοσπάστης «η κίνηση εντάσσεται στην επιλογή της κυβέρνησης να φτιασιδώσει την εικόνα της, να αποπροσανατολίσει από τα αδιέξοδά της και να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι τα μέτρα που έρχονται στην Παιδεία θα είναι προϊόν διαλόγου...». Άντε πάλι από την αρχή...

Μεθάνιο στον Άρη: άραγε υποδηλώνει παρουσία ζωής;

Τεράστιες εκπομπές αερίου μεθανίου στον Άρη φαίνεται να προκαλούνται από βακτήρια και όχι από ηφαιστειακή δραστηριότητα, δήλωσαν επιστήμονες της NASA. Νέες παρατηρήσεις σχετικά με την ατμόσφαιρα του Άρη δείχνουν αρκετά μεγάλες ποσότητες μεθανίου, μαζί με υδρατμούς το καλοκαίρι - η ισχυρότερη ένδειξη μέχρι σήμερα ότι ζωντανοί οργανισμοί θα μπορούσαν να παράγουν το αέριο. Οι ερευνητές στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard λένε ότι δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις ότι τα βακτήρια δημιούργησαν το μεθάνιο, το κύριο συστατικό του φυσικού αερίου. Ωστόσο, τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science, δείχνουν την πιθανότητα τωρινά μικρόβια να ζουν στον τέταρτο πλανήτη από τον Ήλιο.Οι ερευνητές της NASA τονίζουν ότι είναι απίθανο το μεθάνιο να προέρχεται από θερμές πηγές ή υδροθερμικές εξαερώσεις, γιατί ο Άρης δε δείχνει σημάδια πρόσφατων ηφαιστειακών φαινομένων ή θερμών σημείων και ως εκ τούτου εστιάζονται στην παρουσία βακτηρίων, σαν την πηγή του μεθανίου. Στη Γη το 90% του μεθανίου παράγεται από ζώντες οργανισμούς, όπως η ζύμωση οργανικών στοιχείων ή τα αέρια που εκλύονται από τα κοπάδια ζώων (δες κι εδώ). Τα νέα αποτελέσματα βασίστηκαν σε έρευνες και παρατηρήσεις που έγιναν σε διάρκεια επτά γήινων ετών (τριών αρειανών ετών) από διαφορετικά τηλεσκόπια στη Γη.Εντοπίστηκαν τρεις περιοχές στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη στις οποίες υπάρχουν συνολικά 19 χιλιάδες τόνοι μεθανίου. «Είναι πλέον δεδομένο ότι ο Άρης έχει ενεργή γεωλογική δραστηριότητα και το πιο σημαντικό είναι πως η δραστηριότητα αυτή φαίνεται ότι ποικίλλει στον χώρο και στον χρόνο» δηλώνει ο Μάικλ Μάγερ , στέλεχος της ΝΑSΑ. Στόχος των ερευνητών είναι να χαρτογραφηθεί όλος ο πλανήτης ώστε να ταυτοποιηθούν οι ενεργές γεωλογικά περιοχές και να φανεί αν η έκλυση μεθανίου επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Δείτε το σχετικό βίντεο.

Πηγή:http://www.physics4u.gr/news/2009/scnews3615.html

Περί μαθητικών κινητοποιήσεων...

Διαβάζω στην εφ. Ριζοσπάστης «Είναι εντοπισμένη τα τελευταία χρόνια η προσπάθεια των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και διαφόρων άλλων «γκρουπ» να παρέμβουν στο μαθητικό κίνημα. Κι επειδή δεν τα καταφέρνουν να πείσουν και να κερδίσουν τους μαθητές με την πολιτική τους, προσπαθούν έξω από τα σχολεία, έξω από το κίνημα, να φτιάξουν υποτιθέμενες μαθητικές δομές, με μοναδικό τους μέλημα να συκοφαντήσουν και να χτυπήσουν την υπάρχουσα οργάνωση και το συντονισμό του μαθητικού κινήματος.» Κι αλλού: «Τις προηγούμενες μέρες ήταν η «Ελευθεροτυπία», η «Αυγή», το «Έθνος» και μαζί τους τα ιδιωτικά κανάλια «Μέγκα» και «Αλφα», που πάσχιζαν να πείσουν τον κόσμο ότι από το πουθενά, από τον υποτιθέμενο αυθορμητισμό των μαθητών, προέκυψε ένα μαθητικό συντονιστικό ονόματι «Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος» το οποίο τάχα οργανώνει τον αγώνα των μαθητών, του οποίου τάχα οι συγκεντρώσεις είναι οι μαζικότερες κ.ο.κ.» «Η προσπάθεια αυτή, όμως, δεν τους βγήκε. Έτσι, μέσα στις γιορτές εμφανίστηκε πάλι από το πουθενά (δηλαδή όχι μέσα από τα σχολεία, αλλά από την ανωνυμία του διαδικτύου) ένα άλλο υποτιθέμενο μαθητικό συντονιστικό, το «Συντονιστικό Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών», το οποίο διαλαλεί διαδικτυακά ότι «η αντίσταση συνεχίζεται μέχρι να... φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων». Αυτό το καινούριο υποτιθέμενο «Συντονιστικό» ανακοίνωσε μάλιστα, ότι η επόμενη συνεδρίασή του θα γίνει... στα γραφεία της ΟΛΜΕ! Προκειμένου, δηλαδή, να μην πέσει στο κενό και αυτή η νέα προσπάθεια να γκρουπάρουν και να κατευθύνουν τους μαθητές σύμφωνα με τους σχεδιασμούς τους, επιστρατεύτηκε η «ομπρέλα» της ΟΛΜΕ, για προσφέρει στέγη και κυρίως να νομιμοποιήσει πολιτικά το χτύπημα στο ΣΑΣΑ. Να ξέρουν όμως ότι για άλλη μια φορά δε θα τους περάσει…» Τσακωμός λοιπόν των καθοδηγητών για το…πάπλωμα! Κι άσε τους ποικίλους αναλυτές εφημερίδων και καναλιών, άμα και τον νυν υπουργό Παιδείας, να μιλούν για μαθητικό κίνημα και τα τοιαύτα! Νύχτα βαθιά…

Γάζα, ΟΗΕ, Ισραήλ και (φευ) Μπους...

...Απομένουν μόλις 10 λεπτά μέχρις ότου τεθεί προς ψήφιση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το ψήφισμα που αξιώνει άμεση κατάπαυση πυρός στη Μέση Ανατολή. Η Κοντολίζα Ράις έχει διαβεβαιώσει τους Άραβες υπουργούς πως θα το στηρίξει. Τρεις ημέρες προσπαθούσαν ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία, διά των υπουργών Εξωτερικών τους, να συμφωνήσουν με τις αραβικές χώρες όσον αφορά την ακριβή διατύπωση. Όπως υποστήριξε στην ισραηλινή τηλεόραση ο πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ, την ώρα που τηλεφώνησε στον Τζορτζ Μπους, αυτός εκφωνούσε λόγο στη Φιλαδέλφεια. «Τους είπα, ''δεν με ενδιαφέρει, θέλω να του μιλήσω τώρα''. Τον κατέβασαν από το βήμα και τον πήγαν σε άλλο δωμάτιο. Του είπα, ''δεν μπορείτε να ψηφίσετε αυτή την απόφαση''. Εκείνος απάντησε: ''Κοίτα, δεν το έχω δει, δεν γνωρίζω τη φρασεολογία''.''Την γνωρίζω εγώ, δεν μπορείτε να την υπερψηφίσετε'', του είπα». Αυτό ήταν. Ο «απαράμιλλος φίλος του Ισραήλ» (όπως περιέγραψε ο Ολμέρτ τον Μπους) τηλεφώνησε στην Ράις και εκείνη, «ντροπιασμένη», απείχε της ψηφοφορίας... Ο Λευκός Οίκος πάντως χαρακτήρισε χθες τους ισχυρισμούς του Ισραηλινού πρωθυπουργού «100% ανακριβείς».
Για τους απληροφόρητους, αρέσει δεν αρέσει, οι ''μάγκες'' πρωθυπουργοί εδώ φαίνονται...Ως προ τον Μπους, εφόσον το δημοσίευμα είναι γεγονός, ποιοι τον εξέλεξαν: οι Αμερικανοί πολίτες ή αυτοί του Ισραήλ ή τα, κατά τον Liako.gr, ''λαμόγια''; Και τον Ομπάμα, άραγε; Και για την ιστορία, οι νεκροί Παλαιστίνιοι από την επίθεση των Ισραηλινών στη Γάζα της Χαμάς ξεπέρασαν ήδη τους 1000 και οι τραυματίες τις 4000...

Πηγή:http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4496578&ct=2

Το πρωί φοιτήτριες, το βράδυ …πόρνες

Το πρωί φοιτήτριες, το βράδυ …πόρνες (!) για να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους! Έτσι, εδώ και τέσσερα χρόνια η Σασά πουλάει τις χάρες της – για μια νύχτα, 1200 ευρώ- για να ξαναρχίσει τις σπουδές της, θέλει να γίνει δικηγόρος. Μα δεν είναι βέβαιο αν θα κερδίζει τότε περισσότερα από όσα έχει κερδίσει έως τώρα από το βιβλίο της «Μια παλλακίδα στη σχολή», που έγινε μπεστ σέλερ. Άλλες φοιτήτριες, όπως έγραψε η γαλλική εφ. Λιμπερασιόν, προτιμούν ένα νέο είδος συγκατοίκησης: Με αντάλλαγμα τη δωρεάν διαμονή, προσφέρουν τις σεξουαλικές υπηρεσίες τους σε όποιον τις σπιτώνει. Παράλληλα, η Αμερικανίδα φοιτήτρια Natalie Dylan, 22 ετών, έχει βγάλει στο σφυρί την παρθενία της για να μπορέσει να με σκοπό να πληρώσει το μεταπτυχιακό της! Πείστηκε να ενδώσει στο εγχείρημα από την αδελφή της, η οποία για να πάρει το πτυχίο της εκδιδόταν επί τρεις εβδομάδες. Μέχρι σήμερα οι ...προσφορές έχουν φτάσει στα 3,7 εκατ. δολάρια! Η . Οικονομικές ανάγκες, «νέα» κερδοφόρα επαγγέλματα, «εύκολα λεφτά», κι ας μη μας διαφεύγει ότι και στην ελληνική αρχαιότητα, το φαινόμενο της πορνείας ήταν ενίοτε περιστασιακό και χωρίς ανταλλάγματα, και άλλοτε αποτελούσε πηγή εισοδήματος ή προίκα, όταν σε κάποιες περιπτώσεις, νεαρές γυναίκες, που ετοιμάζονταν να παντρευτούν, εντάσσονταν στις ιερόδουλες κάποιου ναού, ώστε να μαζέψουν την προίκα τους, χωρίς αυτό να αποτελεί εμπόδιο για τους μέλλοντες συζύγους… Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4496584&ct=2

ΝΕΟ! 28-3-2009 Η LΑURΑ D, η 20χρονη Γαλλίδα φοιτήτρια που κατέγραψε σε βιβλίο («Μes Cheres Εtudes», «Οι αγαπημένες μου σπουδές», εκδ. Μax Μilo) τη δωδεκάμηνη εμπειρία της ως πόρνη μερικής απασχόλησης, κατάφερε να αλλάξει τη ζωή της. Το βιβλίο της έχει ήδη μεταφραστεί σε 11 γλώσσες, σύντομα θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Σήμερα ζει στο Παρίσι, συνεχίζει τις σπουδές της, ζει άνετα, αλλά η πικρία την ακολουθεί...Η συνέχεια εδώ.

Ο δεκάλογος του καλού υπουργού Παιδείας

1 Ο καλός υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΕΠΘ) οφείλει να γνωρίζει στοιχειώδη ελληνικά και θρησκευτικά. Δεν μπορεί λ.χ. να λέει πως «ακραίες μειοψηφίες κρατούν την Παιδεία όμηρη» ή να μπερδεύει τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο με τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή. 2 Ο ΥΠΕΠΘ δεν πρέπει να συμβουλεύεται τηλεφιλολόγους σχετικά με την ετυμολογία της λ. «έντερον». Καλύτερα να καταφεύγει σε έγκυρα ετυμολογικά λεξικά. 3 Ο ευφυής και σοβαρός ΥΠΕΠΘ λέει, «καλά τα “έξυπνα σχολεία”, όμως προτιμώ τους έξυπνους μαθητές». 4 Ενας ΥΠΕΠΘ πρέπει να θυμάται πως το άρθρο 16 του Συντάγματος, εκτός από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, περιέχει πάρα πολύ σοβαρές διατάξεις για την παιδεία και τον πολιτισμό των Ελλήνων. Επομένως οφείλει να τηρεί το Σύνταγμα ευλαβικά και καθολικά. 5 Ενας καλός ΥΠΕΠΘ ουδέποτε προσθέτει μια ώρα διδασκαλίας Αρχαίων Ελληνικών στο Πρόγραμμα για να μάθουν οι μαθητές «την ορθή χρήση της καθομι-λουμένης»! Ας διδαχθούν πρώτα να μιλούν και να γράφουν σωστά τη γλώσσα τους και μετά καλώς να έρθουν και τα Αρχαία. 6 Ενας καλός ΥΠΕΠΘ δεν χρειάζεται σώνει και καλά να έχει «όραμα». Ο κοινός νους φτάνει και περισσεύει. 7 Ενας ΥΠΕΠΘ μπορεί να πηγαίνει και στα μπουζούκια και στα γήπεδα. Ομως όταν δολοφονείται ένας μαθητής, καλύτερα να μεταθέτει τη διασκέδαση για τις επόμενες μέρες. 8 Αν ένας ΥΠΕΠΘ δεν ικανοποιείται από τα βιβλία της Ιστορία της νεότερης Ελλάδας, ας μην απογοητεύεται. Υπάρχουν χρονικά, απομνη-μονεύματα αγωνιστών, δημοτικά τραγούδια, μαρτυρίες παθόντων, πρακτικά Βουλής, διατάγματα, εφημερίδες, μυθιστορήματα, ποιήματα κ.λπ. Ενα ανθολόγιο από αυτά τα κείμενα θα ωφελήσει και θα τέρψει τους μαθητές πολύ περισσότερο από όσο ένα «επιστημονικό» εγχειρίδιο. 9 Προσοχή στους «σοφούς» και στους «εμπειρογνώμονες». Ενας καλός και προσεκτικός ΥΠΕΠΘ οφείλει να παρακολουθεί, μόνος, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, ένα δημόσιο μάθημα τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα. Στα νηπιαγωγεία της χώρας, στα γυμνάσια, στα λύκεια, στο πανεπιστήμιο κ.λπ. Μετά ας συζητά με τους συμβούλους τα προβλήματα της Παιδείας. 10 Ωραίοι οι αλλεπάλληλοι προγραμματισμοί, οι νόμοι και οι διευκρινιστικές εγκύκλιοι, οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις, οι τολμηρές τομές, οι ρήξεις, τα know how, τα οράματα, τα μοντέρνα συστήματα, οι αιώνιες αλλαγές στις εξετάσεις κ.λπ. Ωραίο και το Διαδίκτυο, τα ιστολόγια και ο κυβερνοχώρος. Ομως για τον νουνεχή και δημοκρατικό ΥΠΕΠΘ δύο πρέπει να είναι τα ουσιώδη: 1) 5% του ΑΕΠ στην Παιδεία. 2) Ιδια τιμή, ίδιος σεβασμός στο Αλφαβητάρι και στον φορητό υπολογιστή.

Του Γιώργη Γιατρομανωλάκη, ομ. καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέα
Αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=250048

Τίποτε δεν είναι τυχαίο στο σούπερ μάρκετ…

Έχετε παρατηρήσει ότι όλα τα σούπερ μάρκετ στα οποία πάμε να ψωνίσουμε μοιάζουν πανομοιότυπα, σαν να έχουν φτιαχτεί από το ίδιο χέρι; Και ότι συνήθως πάμε για δυο πράγματα και βγαίνουμε με ένα γεμάτο καρότσι, μια ποιο φουσκωμένη πιστωτική κάρτα ή με ποιο ανάλαφρη από ευρώ τη τσέπη μας; Και τα δυο οφείλονται …στο μάρκετινγκ μια και όλες οι εταιρείες του κλάδου καταβάλλουν προσπάθειες να μας πείσουν να αγοράσουμε (όλο και περισσότερα) και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να μας καταφέρουν! Έτσι, είδη «πρώτης ανάγκης», όπως λ.χ. το γάλα, βρίσκονται συνήθως στο πίσω μέρος του καταστήματος, ώστε όταν τα αναζητούμε θα διανύσουμε μεγαλύτερη απόσταση μέσα στο κατάστημα και φυσικά θα αντικρίσουμε προϊόντα που ακόμα κι αν δεν χρειαζόμαστε, δεν θα μπορέσουμε να αντισταθούμε… Τα σούπερ μάρκετ συχνά τοποθετούν τα πιο δημοφιλή προϊόντα στο μέσον ενός διαδρόμου, εξαναγκάζοντάς μας να τον ψάξουμε ολόκληρο μέχρι να τα εντοπίσουμε αυξάνοντας και τον χρόνο που θα δαπανήσουμε στο μαγαζί! Και νάταν μόνο αυτό…Σήμερα, όμως χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία, μπορούν να γνωρίζουν και πού ακριβώς κινούμαστε μέσα στο κατάστημα και πόσο χρόνο δαπανούμε σε κάθε τμήμα του! Πώς; Μα από το …κινητό μας (ο Μεγάλος Αδελφός μας έχει παντού στο χέρι…). Η εταιρεία Path Intelligence, μια βρετανική επιχείρηση που συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), παρακολούθησε τις κινήσεις των πελατών που εισέρχονταν στο μεγάλο υπερκατάστημα Gunwharf Quays, καταγράφοντας τις θέσεις των κινητών τους τηλεφώνων καθώς εξέπεμπαν αυτόματα το σήμα στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας. Διαβάστε περισσότερα για τον κόσμο που είναι φτιαγμένος να παίζει με το υποσυνείδητό μας για την καλύτερη προώθηση των προϊόντων (του), εδώ. Μήπως η Αγωγή Καταναλωτή πρέπει να γίνει (τακτικό) μάθημα στο σχολείο;

Οδηγός ετών έξι!

Στη Birginia, ΗΠΑ, 6χρονος πιτσιρικάς τράκαρε σε κολόνα το οικογενειακό αυτοκίνητο, ένα Ford Taurus μοντέλο 2005, που οδηγούσε, έχοντας ήδη διανύσει απόσταση περίπου 9 χιλιομέτρων, προσπερνώντας μάλιστα στον αυτοκινητόδρομο άλλους οδηγούς που, όπως είπε, πήγαιναν πολύ σιγά! Ο Ντένις (ο τρομερός!) υποστήριξε στους αστυνομικούς που κατέφθασαν ότι πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τράβηξε προς το σχολείο, επειδή έχασε το σχολικό λεωφορείο, κι ότι έμαθε να «οδηγεί» παίζοντας βιντεοπαιγνίδια! Ο μικρός, που δε φορούσε ζώνη, οδηγήθηκε προληπτικά στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι δεν είχε τραυματιστεί, ενώ οι γονείς του συνελήφθησαν.

Πηγή:http://www.nbcwashington.com/news/local/6-Year-Old-Drivers-Parents-Arraigned.html

Οδηγός ετών ενός!

Το βίντεο δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν παίζουμε με την ασφάλειά μας, των δικών μας, των άλλων στο δρόμο. Κι ό,τι μπορεί να φαίνεται σαν αστείο από ανεύθυνο ή ''μάγκα'' γονέα (;), νηφάλιο ή μεθυσμένο, μπορεί να είναι και η πραγματικότητα, μια και αστυνομικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες έπαθαν σοκ, όταν σταμάτησαν ένα αυτοκίνητο για έλεγχο ρουτίνας και διαπίστωσαν ότι οδηγός ήταν ένα μωρό ενός έτους, το οποίο το είχε βάλει να οδηγήσει η μεθυσμένη μητέρα του! Η μητέρα συνελήφθη από τους αστυνομικούς, καθώς το ποσοστό αλκοόλ στο αίμα της ήταν πολύ μεγαλύτερο από το επιτρεπτό. Να σημειωθεί ότι η 29χρονη γυναίκα δεν είχε καν δίπλωμα καθώς της το είχε πάρει η αστυνομία επειδή οδηγούσε (και πάλι) υπό την επήρεια αλκοόλ, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας η γυναίκα αυτή συνελήφθη τρίτη φορά για το ίδιο παράπτωμα.

Πηγή:http://www.newsfilter.gr/2008/06/07/odigos-eton-enos/

Δημοσιογραφία του ''Αξίζει να μην το δεις''

Σε παλαιότερα posts περιγράψαμε το ...απερίγραπτο κάποιων (ή όλων;) των τηλεοπτικών δημοσιογράφων και των καναλιών, όπου το κυρίαρχο της όποιας ενημέρωσης, από τις ειδήσεις μέχρι το κουτσομπολιό και το ...δελτίο καιρού, είναι το ''τι έχεις προαποφασίσει να πεις, όχι τι θα ακούσεις ή έχει συμβεί''. Έτσι, προ 10λέπτου περίπου διακόπηκε στον αέρα η εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου στον ΑΝΤ1, στην οποία είχα προ ολίγου είχα προσγειωθεί, μόλις η αδελφή του Διαμαντή Μαντζούνη (δες κι εδώ) τα ''έχωσε'' για τα καλά στην παρουσιάστρια και το σταθμό, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι δε σέβεται την κατάσταση του αδερφού της, ότι οι δημοσιογράφοι της εκπομπής της πήγαν στο σπίτι τους και προσπάθησαν να πάρουν φωτογραφίες του αδερφού της, ότι παραβιάζει προσωπικά δεδομένα ...Και πριν αλέκτωρ -Τατιάνα λαλήσει συγγνώμη τρις, χρατς διαφημίσεις και τέλος εκπομπής! Α, ρε TV-ενημέρωση και TV-αντικειμενικότητα ...Δίχως άλλο για το συγκεκριμένο γεγονός αξίζει στην εκπομπή και στο σταθμό παγκόσμιο ρεκόρ αναξιοπιστίας και αναφορά στο βιβλίο Γκίνες!
Σχόλιο: Το άτιμο το troktiko είχε την είδηση, πριν καν κάνω κλικ να του την πασάρω!

Ισραήλ vs Χαμάς: 650 και πλέον νεκροί Παλαιστίνιοι.Γιατί;

Το Ισραήλ με την ανοχή των ισχυρών της διεθνούς κοινότητας (ΗΠΑ, Ε.Ε., Ρωσία,...) αλλά και τα Αραβικά κράτη πυρπολεί τη Γάζα...Ο Γολιάθ-Ισραήλ απέναντι στον Δαυίδ-Λωρίδα της Γάζας που κυβερνάται από τη Χαμάς...Σύμφωνα με τα στοιχεία, μέχρις στιγμής από τους 660 Παλαιστίνιους έχουν χάσει τη ζωή τους και τους 2700 έχουν τραυματιστεί, το 1/3 είναι παιδιά κάτω των 16 ετών...
Το γράφημα είναι από την εφ. Καθημερινή.

ΝΕΟ! 19-1-2009 Εκεχειρία με πρωτοβουλία του Ισραήλ και με τη Χαμάς να ....πανηγυρίζει για τη νίκη (!) με 1300 νεκρούς Παλαιστίνιους (ανάμεσά τους 410 παιδιά και 108 γυναίκες) και περισσότερους από 5500 τραυματίες σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές (έναντι μόλις 13 νεκρών ισραηλινών στρατιωτών)...

Οι νεκροθάφτες του δημόσιου πανεπιστημίου

Την κατηφόρα του δημόσιου πανεπιστήμιου περιγράφει στην επιφυλλίδα του στην εφ. Το Βήμα ο καθηγητής του ΑΠΘ Μ. Τιβέριος: (…)Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο κάθε μέρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην απαξίωση και, δυστυχώς, όχι μόνο εξαιτίας των βανδαλισμών. Ανυπόληπτο το καθιστούν και πολλά άλλα που συμβαίνουν στους χώρους του: προπηλακισμοί μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, ποινικά αδικήματα και η ατιμωρησία τους, συχνές καταλήψεις και γενικά παρεμπόδιση του διδακτικού και ερευνητικού του έργου (δες κι εδώ). Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι όλα αυτά τα δυσάρεστα συναντούν τη σιωπηρή ανοχή, ενίοτε και τη συμπαράσταση, ατόμων ή φορέων που κόπτονται- έτσι τουλάχιστον διατυμπανίζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους- υπέρ της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για εν δυνάμει νεκροθάφτες του δημόσιου πανεπιστημίου. Ο παραλογισμός αυτός δεν είναι χωρίς εξήγηση. Πολλοί είναι αυτοί που δεν εντάσσουν στις πρώτες προτεραιότητες του πανεπιστημίου τη διδασκαλία και την έρευνα, ή ακόμη τη διάπλαση ελεύθερων σκεπτόμενων ατόμων. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ενεργούν με καθαρά κομματικά κριτήρια επιδιώκοντας να αποκομίσουν για το κόμμα τους πολιτικά οφέλη, ενώ κάποιοι άλλοι πιθανόν να στοχεύουν και στην ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Άλλοι, κυρίως διδάσκοντες, τρέφουν άμετρες προσωπικές φιλοδοξίες και δρουν στους πανεπιστημιακούς χώρους με την προσδοκία να αναρριχηθούν σε υψηλόβαθμες πολιτικές ή κρατικές θέσεις, ενώ ορισμένοι άλλοι χρησιμοποιούν το πανεπιστήμιο ως εφαλτήριο για τις επαγγελματικές ασχολίες τους και λίγο νοιάζονται για την προκοπή του (δες κι εδώ).Σε όλους αυτούς παρέχουν λαμπρό πεδίο δράσης οι, όχι σπάνια, ακατάλληλοι νόμοι για την Ανώτατη Παιδεία που… κατασκευάζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και η συχνά ανεύθυνη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης (…) Έχω επανειλημμένα υποστηρίξει ότι είναι υποχρεωτικό, για το μέλλον αυτού του τόπου, να υπάρξει μια κοινή πολιτική για την παιδεία, και ειδικότερα την ανώτατη, όλων (ή έστω των περισσοτέρων) κοινοβουλευτικών κομμάτων. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, θα συνεχίζεται η ελεύθερη πτώση του ελληνικού πανεπιστημίου σε απύθμενο κενό(…)Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, διδάσκοντες και διδασκόμενοι, ακόμη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει εμπράκτως να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν αγωνιζόμενοι ανυπόκριτα για μια αξιοπρεπή ανώτατη δημόσια εκπαίδευση. Θέλουν όμως όλοι αυτοί πράγματι ένα σοβαρό δημόσιο πανεπιστήμιο που να προάγει την επιστήμη και να διαμορφώνει ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες;

Η αξιολόγηση των δασκάλων

Ο καλός δάσκαλος δεν είναι κατ΄ ανάγκη αυτός που έχει διδακτορικό και οι ικανότητές του δεν μπορεί να αξιολογηθούν πριν να μπει στην τάξη. Το αποφασιστικό κριτήριο για το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν είναι ούτε το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων ούτε ο αριθμός των μαθητών στην τάξη, αλλά η ποιότητα των δασκάλων [βλέπε το παράδειγμα της Φινλανδίας], σημειώνει ο Μ. Μητσός στη στήλη του στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ. Σύμφωνα με μια έρευνα του Έρικ Χάνουσεκ, ενός οικονομολόγου του πανεπιστημίου Στάνφορντ, οι μαθητές ενός πολύ κακού δασκάλου μαθαίνουν κατά μέσο όρο σε έναν χρόνο τη μισή από την ύλη που πρέπει να διδαχθούν. Και οι μαθητές ενός πολύ καλού δασκάλου μιάμιση φορά αυτή την ύλη. Η διαφορά που τους χωρίζει είναι εντυπωσιακή: η διδασκαλία ενός ολόκληρου σχολικού έτους! Υπολόγισε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να «πιάσουν» τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον τομέα της παιδείας (όπως είναι ο Καναδάς και το Βέλγιο) αντικαθιστώντας απλώς το χειρότερο 6-10% των δασκάλων των δημοσίων σχολείων με μέτριους δασκάλους. Πώς μπορεί να γίνει όμως μια αποτελεσματική αξιολόγηση; Ο μόνος τρόπος, γράφει ο Μάλκολμ Γκλάντγουελ στον Νιου Γιόρκερ, είναι να δοκιμάζονται οι δάσκαλοι στην τάξη στη διάρκεια μιας περιόδου «μαθητείας». Με δεδομένο το χάσμα που χωρίζει τους άριστους από τους χείριστους, υπολογίζεται ότι θα πρέπει να δοκιμάζονται τέσσερις υποψήφιοι για να εντοπίζεται ένας καλός δάσκαλος. Κι αυτός ο δάσκαλος θα πρέπει να αμείβεται πολύ καλά. Η μέθοδος αυτή είναι ενδεχομένως αντιπαραγωγική. Κι αν για τα αμερικανικά δεδομένα είναι προωθημένη, για τα ελληνικά είναι ασφαλώς εξωπραγματική. Και ο λόγος, μα ο ΑΣΕΠ, η ΔΟΕ, η ΟΛΜΕ, το… ΥΠΕΠΘ, σχολιάζω εγώ! Έτσι, σε μια συζήτηση που είχα κάποτε με τον νυν πρόεδρο του ΑΣΕΠ του είπα ότι δεν είναι δυνατό οι εκπαιδευτικοί να προσλαμβάνονται μόνο με γραπτό διαγωνισμό, ίσως απαιτείται και συνέντευξη ή ό,τι άλλο…Η απάντησή του μού έδειξε ότι είμαι βαθιά νυχτωμένος! Με άλλα λόγια μου δήλωσε ότι τα ίδια υποστηρίζει σε γραπτές προτάσεις του στον εκάστοτε υπουργό Παιδείας από τότε που ανέλαβε (πάει μια 10ετία...), αλλά πού…να εισακουστεί! Φωνή βοώντος…και ξανά μανά (νέος) διάλογος για την παιδεία, ήτοι άλλα λόγια να αγαπιώμαστε διακομματικά (:ο καθένας τα δικά του μικρο-κομματικο-πολιτικά) …

Χρώμα αυτοκινήτου και οδική ασφάλεια

Τι χρώμα έχει το αυτοκίνητο σας; Αν είναι κόκκινο έχετε κατά 10% λιγότερες πιθανότητες να εμπλακείτε σε τρακάρισμα απ΄ ότι αν το χρώμα του είναι (το δημοφιλές) ασημί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της αυστραλιανής NRMA Insurance, καθώς το ασημί συνδυάζεται με το περιβάλλον, σε αντίθεση με το κόκκινο, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις χαμηλής ορατότητας λ.χ. σε μια συννεφιασμένη μέρα … Για να φτάσει σε αυτά τα συμπεράσματα, η NRMA φωτογράφισε μια σειρά από αυτοκίνητα διαφόρων χρωμάτων στο ίδιο σημείο κάθε 30 λεπτά από τις 4 το απόγευμα μέχρι τη δύση του ηλίου, παρατηρώντας πως όσο μειωνόταν το φως τόσο πιο δύσκολο ήταν να διακρίνει κανείς τα σκουρόχρωμα αυτοκίνητα, ενώ τα ανοιχτόχρωμα ήταν ακόμη ορατά. Το κίτρινο, το λευκό, το κρεμ και το μπεζ θεωρούνται μαζί με το κόκκινο τα ασφαλέστερα χρώματα αυτοκινήτων, ενώ στην αντίθετη πλευρά το μαύρο, το πράσινο, το ασημί και το μπλε συγκέντρωσαν χαμηλή βαθμολογία όσο αφορά την ορατότητα - εμείς πάντοτε λέγαμε ότι πάμε τα κόκκινα αυτοκίνητα, για τον ίδιο λόγο, και τον τηρούμε... Άλλο ένα σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι ο συσχετισμός του χρώματος του αυτοκινήτου με την σοβαρότητα του ατυχήματος, καθώς οι αριθμοί δείχνουν ότι ο μέσος όρος του κόστους των επισκευών για τα ανοιχτόχρωμα αυτοκίνητα είναι μικρότερος από αυτόν των σκουρόχρωμων, γεγονός που ενδεχομένως δείχνει ότι τα ανοιχτόχρωμα αυτοκίνητα εμπλέκονται σε λιγότερα σοβαρά ατυχήματα. Να προστεθεί σε αυτά ότι στις ΗΠΑ ορίστηκε από το 1939 ότι τα σχολικά αυτοκίνητα θα έχουν χρώμα κίτρινο (ως ποιο ευδιάκριτο στο πρωινό ημίφως), χρώμα που είχε επιλέξει από το 1915 ο John D. Hertz για τα ταξί του ώστε ‘’να φαίνονται από μακριά’’, και η εταιρεία Caterpillar για τα μηχανήματα έργων που κατασκευάζει. Στη χώρα μας, τα σχολικά λεωφορεία και τα μηχανήματα έργων έχουν υποχρεωτικά κίτρινο χρώμα και τα ταξί της Αθήνας πριν 30 περίπου χρόνια από γκρίζα βάφτηκαν κίτρινα.

Η διόρθωση με κόκκινο στυλό κάνει κακό!

Σύμφωνα με την εκπαιδευτική στρατηγική που εκπόνησε κρατική υπηρεσία της Αυστραλίας, η διόρθωση των γραπτών από τους δασκάλους με κόκκινο στυλό κάνει κακό στους μαθητές, αφού το κόκκινο χρώμα είναι πολύ επιθετικό και προκαλεί ζημιά στον ψυχισμό τους. Γι’ αυτό τον λόγο εγκύκλιος, η οποία μοιράστηκε σε 30 σχολεία στην πολιτεία Κουίνσλαντ, συνιστά στους δασκάλους να διορθώνουν με άλλα χρώματα στυλό και όχι κόκκινο, ώστε να μην υπάρχει διαταραχή στην καλή ψυχική υγεία των μαθητών...Έτσι, και οι μαθητές μας στις επικείμενες καταλήψεις θα μπορούν να συμεριλάβουν στα αιτήματά τους , πέρα από το αγωνιστικό:"να φτιάχνουν τις τυρόπιτες τετράγωνες, γιατί τις στρογγυλές δεν ξέρουμε από πού να τις αρχίσουμε", το εκπαιδευτικο-ψυχολογικό: "όχι στη διόρθωση με κόκκινο στυλό!"Τώρα, αν το πανό της κατάληψης είναι με κατακόκκινα γράμματα, τι να κάνουν τα παιδιά, όλα δικά μας τα θέλουμε;

Ο Αη Βασίλης... και η σχετικότητα!

Η ύπαρξη του Αη Βασίλη είναι αδιαμ-φισβήτητη για εκατομ-μύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα, όμως, που ταλαιπωρεί εξίσου παιδιά και ενήλικες κάθε εποχής είναι με ποιο τρόπο ο καλοκάγαθος άγιος καταφέρνει να μοιράσει εκατομμύρια δώρα σε όλο τον κόσμο μέσα σε ένα μόνο βράδυ.Την απάντηση δίνει ο Λάρι Σίλβερμπεργκ, καθηγητής αεροδιαστημικής στο North Carolina State University, ο οποίος υποστηρίζει ότι το κατόρθωμα του Αη Βασίλη είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς και ενδελεχούς επιστημονικής μελέτης. Μάλιστα, ο δρ Σίλβερμπεργκ πιστεύει ότι ο άγιος χρησιμοποιεί τη θεωρία της σχετικότητας, που διατύπωσε ο Αϊνστάιν, για να πραγματοποιήσει το φανταστικό του ταξίδι. Ο χρόνος διαστέλλεται και ο χώρος συστέλλεται σύμφωνα με αυτή τη θεωρία και έτσι ο Αη Βασίλης μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων χωρίς να αφήσει κανέναν παραπονεμένο.Επίσης, ο δρ Σίλβερμπεργκ πιστεύει ότι τυλίγει το έλκηθρό του και τους ταράνδους σε ένα «νέφος σχετικότητας». Εκεί, μπορεί να περάσει ένας ολόκληρος μήνα, που, ωστόσο, εκτός σύννεφου θα μοιάζει με ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα το σύννεφο αυτό συστέλλεται και διαστέλλεται έτσι ώστε να μπορεί ο Αγιος να μπαίνει στα σπίτια ακόμα και από τα μικρότερα περάσματα, όπως είναι οι κλειδαρότρυπες ή το πορτάκι του σκύλου.Επειτα από προσεκτικούς υπολογισμούς ο Αμερικανός επιστήμονας κατέληξε ότι εντός έξι μηνών 750 έλκηθρα μπορούν να επισκεφθούν όλα τα σπίτια του κόσμου ταξιδεύοντας με 134,4 χλμ./ώρα μέσα στο νέφος της σχετικότητας. «Φυσικά ο χρόνος έξω από το σύννεφο είναι η νύχτα της παραμονής». Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και συστήματα εντοπισμού θέσης με δορυφόρο βοηθούν τον Αη Βασίλη να ανακαλύψει τους καλύτερους δρόμους από το Βόρειο Πόλο σε όλες τις ηπείρους. Η FedEx και η UPS (εταιρείες ταχυμεταφοράς αλληλογραφίας, δεμάτων κτλ.) χρησιμοποιούν παρόμοια, αλλά πιο πρωτόγονα συστήματα. Βέβαια, καθώς ο Αη Βασίλης ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός, δεν είναι δυνατό τα παιδιά να τον δουν. Και πώς γνωρίζει τις επιθυμίες όλων των παιδιών του κόσμου; Ο δρ Σίλβερμπεργκ πιστεύει ότι χρησιμοποιεί κάποια τεχνολογία ανάγνωσης εγκεφαλικών κυμάτων ανάλογη με αυτήν του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Οι τάρανδοι, ως γνωστόν, βοηθούν πολύ τον Αη Βασίλη. «Τους λάτρεψε από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε στο Βόρειο Πόλο και ήδη χρησιμοποιεί γενετική και βιοτεχνολογία για να τελειοποιήσει την πτητική τους ικανότητα, το περπάτημα στις στέγες των σπιτιών και τις ικανότητες νυχτερινής όρασης που διαθέτουν», εξηγεί ο δρ Σίλβερμπεργκ που αποκαθιστά και μία αναλήθεια.«Πιστεύω ότι ο Αη Βασίλης δεν κουβαλά τα παιχνίδια που χαρίζει στα παιδιά από το Βόρειο Πόλο. Κάτι τέτοιο είναι δύσκολο και θα τον έκανε πολύ δυσκίνητο. Αντιθέτως χρησιμοποιεί εξαιρετικά εξελιγμένες μεθόδους νανοτεχνολογίας για να κατασκευάσει σε συντομότατο χρόνο τα παιχνίδια και όλα τα άλλα δώρα, μέσα στο σαλόνι κάθε σπιτιού που επισκέπτεται. Πρόκειται για μεθόδους εφαρμογής της πυρηνικής φυσικής στη μηχανική, κάτι που μόλις αρχίσαμε να ψάχνουμε».

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_25/12/2007_253538

Το Πανεπιστήμιο των κολλητών!

Όταν πήγαινα κι εγώ στο πάλαι ποτέ 6τάξιο Γυμνάσιο στον έλεγχο με τη βαθμολογία του τριμήνου υπήρχε η υποσημεί-ωση: ''Βαθμοί μικρότεροι του 12 ουδεμία πρόοδο προοιωνίζουν''. Από τότε είχα την απορία πώς κάποιοι, ας πούμε γνωστοί, γείτονες, συμφοιτητές, φίλοι κλπ., κατάφεραν να γίνουν πανεπιστημιακοί καθηγητές ''με βαθμούς μικρότερους του …12'', ενώ καθόλου δε με εξέπληττε η (μη)ανέλιξη άλλων, που από ''μικροί έπαιρναν τα γράμματα'', και οι νύξεις τους για όσους που δεν…αλλά ''πάντα βρισκόντουσαν μπροστά τους''. Κι όταν τους κατά τη γνώμη μου άξιους ρώταγα, πώς ανέβηκαν βαθμίδα, η συνήθης απάντηση ήταν ''δεν υπήρχε κάποιος άλλος'' ή ''τους ξέφυγα'', άλλοτε εξιστορώντας πικάντικες λεπτομέρειες κι άλλοτε αποσιωπώντας τις. Βέβαια, η προσωπική γνώμη (μου) και γνώση περιπτώσεων δεν αποτέλεσε για μένα κανόνα. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει συμβεί …παρόλο που αδρά έχουν εμφανιστεί στον τύπο ευάριθμα δημοσιεύματα που επαληθεύουν τον κανόνα (δες λόγου χάρη εδώ, εδώ κι εδώ) . Για το λόγο αυτό δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία το ( αντί-ΠΟΣΔΕΠ φαντάζομαι) άρθρο του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Θ. Πελαγίδη για ''Το Πανεπιστήμιο των κολλητών''. Αξίζει η αναδημοσίευσή του:
«Φανταστείτε μια ευθεία γραμμή με δύο άκρα. Στο ένα άκρο αυτοί που ερευνούν και δημοσιεύουν, στο άλλο αυτοί που απλώς με τη συνδικαλιστική συσπείρωσή τους επιδιώκουν την ακαδημαϊκή τους ανέλιξη και τα ευρύτερα οφέλη του «ακαδημαϊκού τίτλου». Οι πρώτοι αναλώνουν το χρόνο τους στην ερευνητική προσπάθεια και στην καλή διδασκαλία που απορρέει μόνο από αυτήν. Οι δεύτεροι, μειωμένων προσόντων είναι σουλατσαδόροι των γραφείων. Κατανέμουν τον χρόνο τους αποκλειστικά σχεδόν στην αναζήτηση συμμαχιών, αλληλοεξυπηρετήσεων, εκβιασμών, αδιαφανών συμφωνιών. Ασταμάτητα, μέχρι να επιτύχουν τις καλύτερες δυνατές συμμαχίες στη βάση των προσωπικών τους συμφερόντων. Η αξιοκρατία και η ακαδημαϊκή τάξη και συμπεριφορά χαρακτηρίζει τη μικρότερη σε αριθμό και ισχύ πρώτη ομάδα. Η αδιαφάνεια και η διαφθορά, την πολυάριθμη και ισχυρότερη δεύτερη. Τώρα υποθέστε ότι ένας καλός καθηγητής δύναται (λέμε τώρα…) να εκλεγεί στο Τμήμα και έχει να διαλέξει ένα από τα δύο άκρα. Πρέπει να κατανοήσετε ότι θα διαλέξει την ομάδα εκείνη που θα του εξασφαλίσει την ακαδημαϊκή προαγωγή και όλα τα «καλά» της ήσυχης ακαδημαϊκής ζωής. Το σύστημα, και γενικότερα όλο το θεσμικό περιβάλλον που το διαμορφώνει, θα τον οδηγήσει στο άκρο των μετρίων. Και σιγά σιγά, πιθανώς θα τον αλλοτριώσει κιόλας με την πάροδο των ετών. Άλλωστε, θα χρειαστεί πολύ σθένος για να αντιδρά μια ζωή σε εκείνη την ισχυρή ομάδα που μετέρχεται αδίστακτα κάθε μέσο χωρίς ενοχές και χρησιμοποιεί όλο τον χρόνο για να δημιουργεί καθημερινή φθορά και προβλήματα στους άλλους…Αυτό στην καλύτερη περίπτωση που ο δρόμος πρόσληψης είναι ανοικτός ή έστω υπάρχουν κάποια διόδια όπως «…θα σε εκλέξουμε αλλά εσύ θα κάνεις ένα, δύο, τρία… δώρα κ.λπ.». Συνήθως μπορεί να βρεθεί κάποιος καθηγητής από ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού όπως το Rutgers, το ΜΙΤ, το Bristol, το Southampton μ’ ένα κάρο δημοσιεύσεις και ετεροαναφορές στο έργο του, που έχει το θράσος να υποβάλει στην ανοικτή προκήρυξη θέσης, η οποία, εννοείται ότι είναι «φωτογραφία» από κάποιο άθλιο ελληνικό βιβλίο του «εσωτερικού συναδέλφου» Α… δυστυχώς ατύχησε ο ξενιστής! Προτεραιότητα έχει ο «ντόπιος» με το ανύπαρκτο έργο, τα σπασμένα αγγλικά, το «κοινωνικό έργο» και το «δημοκρατικό ήθος» (δηλαδή τη …«συνδικαλιστική δράση»). Ο τρόπος είναι πάντα ο ίδιος. Συγκροτείται μια στημένη επιτροπή που συντάσσει μια άθλια έκθεση η οποία βγάζει ένα αστείο πόρισμα που εξυμνεί τον εξωτερικό αλλά… δυστυχώς τον βγάζει εκτός γνωστικού αντικειμένου. Εκλέγεται ο «ντόπιος» (insider). Άλλωστε έχει την ψήφο του για την οποία ενδιαφέρονται οι πρόεδροι, οι διευθυντές και κυρίως οι διακομματικές πρυτανίες, οι οποίες μονίμως παρεμβαίνουν. Τι στο καλό, τόσα χρόνια οικοδομούνται οι σχέσεις, σφυρηλατούνται οι προσοδοθηρικές ομάδες, γίνονται οι αλληλοεξυπηρετήσεις.Όλα μέχρι εδώ αφορούν ένα μέρος της Γενικής Συνέλευσης (Γ.Σ.). Το άλλο είναι οι φοιτητές. Σχεδόν 50% της Γ.Σ. (!). Ενας σοβαρός υπουργός δεν έχει βρεθεί να καταργήσει αυτήν την αθλιότητα. Σθεναρά αντιστέκονται όλοι, και ιδίως οι «εσωτερικοί τρόφιμοι-σουλατσαδόροι». Και όχι τυχαία! Δείτε τι γίνεται:H συνδικαλιστική μαφία (μην σοκάρεστε από τον όρο, θα καταλάβετε στη συνέχεια), έχει στην κατοχή της τις ψήφους των φοιτητών. Τι διδάσκει η «ορθολογική επιλογή»; Διδάσκει ότι το κίνητρο που έχουν είναι να προχωρήσουν στην ανταλλαγή των ψήφων με οτιδήποτε διευκολύνει την αναπαραγωγή των ιδίων. Ωπ, εδώ υπάρχει βαρέλι με «χοιρινό λίπος» (pork-barrel politics), θα έλεγε ένας καθηγητής «θετικής πολιτικής οικονομίας». Η αδίστακτη φάρα των σουλατσαδόρων θα κοιτάξει να πουλήσει τους φοιτητικούς βαθμούς ώστε να κερδίσει ψήφους. Ένα πολύ ωραίο εμπόριο ορθολογικών παικτών. Η ομάδα φοιτητών που θα βρεθεί κάτω από την «παράταξη» θα περάσει με ευκολία τα μισά μαθήματα. Ακόμη και οι απλοί, ανυποψίαστοι φοιτητές θα έχουν ισχυρό κίνητρο να συνταχθούν στη συνδικαλιστική νεολαία. Οι δε συνδικαλιστές που διακρίνονται για τη δουλειά αυτή, προβιβάζονται σε υπαλλήλους του Πανεπιστημίου συνήθως στο Ταμείο, στον λεγόμενο «ειδικό λογαριασμό» της διοίκησης, ο οποίος είναι γεμάτος από αργόσχολα και άχρηστα παιδιά καθηγητών (νεποτισμός), συγγενείς και πρώην συνδικαλιστές. Ολοι λοιπόν αυτοί συγκροτούν μια ωραία, μεγάλη ομάδα/παρέα των κολλητών. Να μην ξεχάσουμε όμως το πιο σημαντικό, την πιο ισχυρή κολλητική ουσία. Το χρήμα.Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αγριέψει και οι πόρτες έχουν κλείσει γιατί τα συμφέροντα έχουν μεγαλώσει από τα τεράστια έσοδα των «μεταπτυχιακών-μούφα». Ναι, μούφα, άμα διδάσκουν αυτοί με τα «σπασμένα αγγλικά» και το «δημοκρατικό ήθος». Δέκα χιλιάδες ευρώ δίδακτρα το κεφάλι. Πενήντα ή εκατό οι μεταπτυχιακοί φοιτητές (έχουν κι αυτοί εκπροσώπηση στη Γ.Σ.) σε κάθε κύκλο. Πολλαπλασιασμό ξέρετε. Τα χρήματα αυτά λιπαίνουν πολλές τρύπες, διαφθείρουν συνειδήσεις. Η κυρίαρχη ομάδα των «σουλατσαδόρων» έχει αποκτήσει των έλεγχο των πόρων και κάνει το παιχνίδι πιο σκληρό. «Μόνον οι δικοί μας μπαίνουν». Ο ένας δίνει στον άλλο και πάει λέγοντας. Αδύνατο να βρεις άκρη από τις μικροσυμφωνίες, τις ανταλλαγές, τα μικρά εγκλήματα (μεταξύ τους).Τώρα, σίγουρα θα νομίσετε ότι είμαι κάποιος ριγμένος, δυσαρεστημένος, οργισμένος, τύπος, τέλος πάντων έχω κάποιου είδους εμμονή ή προκατάληψη. Πιθανόν. Πάντως, έγινα χωρίς ταλαιπωρίες τακτικός καθηγητής 39 χρονών. Λατρεύω την έρευνα και την ενασχόληση με τις ιδέες και είμαι ευτυχής που είμαι ακαδημαϊκός, δηλαδή δεν έχω απωθημένα. Να σας πω επίσης ότι στο τέλος, κι εμένα με βολεύει αυτή η κατάσταση, έστω βραχυχρονίως. Καταλήγω να κάνω μόνο τα εντελώς απαραίτητα, διοικητικά, κ.λπ. Όμως, χάνει η κοινωνία, οι οικογένειες, τα παιδιά. Το δε σύστημα αναπαράγει τον εαυτό του. Να σας πω επίσης ότι η μικρή ομάδα των πραγματικών ακαδημαϊκών που έχει με πολύ κόπο τρυπώσει στο σύστημα από το εξωτερικό τα τελευταία χρόνια είναι συνήθως καταπληκτικής ποιότητας, διεθνούς επιπέδου (δεν έχετε με μια ματιά στο Διαδίκτυο να δείτε τα βιογραφικά τού καθενός), αλλά δυστυχώς όλοι ταλαιπωρούνται από το προσοδοθηρικό, αναχρονιστικό, άθλιο πλαίσιο που κανείς πολιτικός δεν τολμά να αγγίξει. Επίσης, να πω ότι υπάρχουν και λίγα Τμήματα, τουλάχιστον στη δική μου επιστήμη, κορυφαία (!), που αδικούνται κατάφωρα από τη γενική εικόνα. Βασανιστικά ερωτήματα δημιουργούνται. Γιατί δεν αντιγράφουμε το θεσμικό πλαίσιο των καλύτερων πανεπιστημίων διεθνώς; Γιατί δεν εφαρμόζουμε την ακαδημαϊκή αξιολόγηση άμεσα; Γιατί δεν στέλνουμε στα σπίτια των οικογενειών των υποψηφίων φοιτητών, μαζί με το μηχανογραφικό, και μια λίστα με την αξιολόγηση των Τμημάτων; Γιατί δεν μισθοδοτούμε τους καθηγητές κατευθείαν από τα ιδρύματα κι όχι από το κράτος; Γιατί δεν απελευθερώνουμε το πανεπιστήμιο από τα κρατικά δεσμά των αστείων, δημοσιοϋπαλληλικών διατάξεων και των προσοδοθηρικών διακομματικών ομάδων και δεν τα μετατρέπουμε σε μη-κερδοσκοπικά δημόσιου συμφέροντος ιδρύματα σε μια ανταγωνιστική και διαφανή, αποκλειστικά δημόσια αγορά; Μετά από όλα αυτά, καταλάβατε γιατί στις διεθνείς λίστες αξιολόγησης τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι χαμένα σε βαθύ πηγάδι;»