Κωστόγιωργος και Γιωργόκωστας!

Όταν ο Μητσικώστας έχει κέφια και ο χρήστης Photoshop ή μη κι έγινε μπέρδεμα στην κλωνοποίηση;

Φωτοσύνθεση του MOJO-49 από http://www.epikairo.gr/?p=18619

Σχολεία χαβαλέ;

Το στριγκάκι της συμμαθήτριας, τα παιδιά στην …κρεμάστρα, ο μ@λ@κ@ς καθηγητής: τρία τυχαία βιντεοκλίπ. Έστω και σημειακά δίνουν μια εικόνα απαξίωσης του δημόσιου σχολείου μας – τι κι αν συμβαίνουν τα ίδια και χειρότερα και αλλού. Τις πταίει; «Τα παιδιά αναπαράγουν την ενδοοικογενειακή βία, τα κοινωνικά αδιέξοδα και τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος μέσα στο ίδιο το σχολικό περιβάλλον (…) η βία των μαθητών και των νέων έχει πολλές αιτίες πέραν της μονοδιάστατης σχολικής φίμωσης/ ντρεσαρίσματος που υφίστανται.» διαβάζω. Παρακάτω στο ίδιο άρθρο (δες εδώ) βρίσκω τον ισχυρισμό: «Η σχολική βία ως βία ''που εκφράζει αίτημα'' χρειάζεται πάνω απ’ όλα μία απάντηση ανοχής, διαλόγου, στήριξης και διαθεσιμότητας και όχι εύκολες ακυρωτικές λύσεις τύπου αποδιοπομπαίου τράγου». Μα, νομίζω, η λογική της ανοχής και του political correct (= συμπεριφορά που μπορεί να προκαλέσει συνθήκες διακρίσεων, δυσφορίας, προσβολής κλπ.) οδηγούν στο σχολείο του χαβαλέ με συμμέτοχους την πολιτεία, τους διδάσκοντες, τους γονείς αλλά ...«πολιτικά ορθούς» τους μαθητές (τα ''παιδιά'' των ΜΜΕ…) Και μια και αλλού το πράμα έχει από πολύ καιρό ξεφύγει, η βρετανική κυβέρνηση για την καταπολέμηση της βίαιης συμπεριφοράς των μαθητών στα σχολεία ενισχύει τις πειθαρχικές εξουσίες των καθηγητών και θέτει τους γονείς προ των ευθυνών τους, ακόμη και με επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Έτσι, τα σχολεία καλούνται να κάνουν χρήση των εξουσιών που τους δίνει ο νόμος και να εφαρμόσουν παραδοσιακές μεθόδους, όπως κράτηση μετά το μάθημα, αποβολές, αίθουσες χωριστής διδασκαλίας των απείθαρχων μαθητών και στέρηση εξόδου στο διάλειμμα ή στέρηση του μεσημεριανού γεύματος. Να επιβάλουν αυστηρές τιμωρίες σε περιπτώσεις επιθετικής συμπεριφοράς, εκφοβισμού μαθητών από συμμαθητές τους και καβγάδων μέσα ή έξω από το σχολικό κτίριο, συμπεριλαμβανομένων των μέσων μαζικής μεταφοράς, ώστε να αποφευχθεί η μεταφορά της βίας στους δρόμους. Οι διευθυντές έχουν δικαίωμα να κάνουν ελέγχους για όπλα, ζητώντας και τη συνδρομή της αστυνομίας, αν κρίνεται απαραίτητο, και να κατάσχουν κινητά τηλέφωνα. Και το κυριότερο, μπορούν να καταστήσουν τους γονείς υπεύθυνους για την κακή συμπεριφορά των παιδιών τους. Κι αν οι γονείς δεν συνεργάζονται στην αντιμετώπιση του προβλήματος, το σχολείο μπορεί να τους επιβάλει πρόστιμο 50 λιρών, που αυξάνεται σε 100 αν δεν πληρωθεί εντός 28 ημερών! Μετά τη λήξη της προθεσμίας υπάρχει μάλιστα η δυνατότητα ποινικής δίωξης (περισσότερα εδώ).
…Δε λέω κι εγώ ζωηρός μαθητής ήμουν και παραήμουν. Όμως, τότε, η πλάκα πλάκα αλλά τα σκαμπίλια μου τα έτρωγα αδιαμαρτύρητα (στο σχολείο και το σπίτι) μαζί και τις αποβολές - που τις έβγαζα πού αλλού, στη μπάλα και στο «Ροζικλέρ»- κι ουδείς ψόγος. Ταυτόχρονα γούσταρα και σεβόμουν και το σχολείο και τα γράμματα και δε θεωρούσα την κατάληψη μέρος της διδακτέας ύλης!

Το πόσιμο νερό σε κίνδυνο

Η ροή του νερού και η στάθμη σε όλα σχεδόν τα μεγαλύτερα ποτάμια του κόσμου έχει μειωθεί τον τελευταίο μισό αιώνα. Η αλλαγή, που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, είναι ιδιαίτερα αισθητή περίπου στο ένα τρίτο των μεγάλων ποταμών, όπως προκύπτει από την ανάλυση της κατάστασης 925 μεγάλων ποταμών μετά το 1948, που έκανε ομάδα επιστημόνων του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών των ΗΠΑ. Ένα σημαντικό μέρος της μείωσης του νερού αποδίδεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η κατασκευή φραγμάτων και η εκτροπή των ποταμών για άρδευση των γεωργικών καλλιεργειών. Παράλληλα, όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, συμβάλλει ιδιαίτερα αρνητικά η κλιματική αλλαγή, καθώς οι αυξανόμενες θερμοκρασίες μεταβάλλουν τα πρότυπα της βροχής ανά τον κόσμο και αυξάνουν το ρυθμό εξάτμισης του γλυκού νερού. Οι επιστήμονες εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η μείωση των πηγών φρέσκου (πόσιμου) νερού θα συνεχιστεί και στο μέλλον, με σοβαρές επιπτώσεις για τον ολοένα διογκούμενο πληθυσμό του πλανήτη. Θα πούμε το νερό νεράκι λοιπόν στο άμεσο μέλλον;

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=264729&dt=22/04/2009

Τρόφιμα στα σκουπίδια και …οικονομική κρίση

Σε προηγούμενο post με το φιλμάκι ''Chicken a la carte'' αναρωτηθήκαμε «πόσες θερμίδες έχει ένα αποφάγι κοτόπουλου;» Και να, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομάδα για τη Δεοντολογία, η ποσότητα τροφίμων που σπαταλιέται στη Γαλλία, θα μπορούσε να θρέψει τον υποσιτισμένο πληθυσμό στη Δημοκρατία του Κονγκό και η ποσότητα που καταλήγει στα σκουπίδια στην Ιταλία, θα μπορούσε να θέσει τέλος στην πείνα στην Αιθιοπία. Στους αντίποδες οι Αυστραλοί (δες εδώ) πετάνε ετησίως τρία εκατομμύρια τόνους τροφίμων στα σκουπίδια. Στην Ελλάδα μισό κιλό τρόφιμα και αποφάγια πάνε στα σκουπίδια καθημερινά (δες εδώ).Η εκτεταμένη σπατάλη τροφίμων δεν είναι μόνο θέμα της Γαλλίας, της Ιταλίας ή της Αυστραλίας. Είναι ένα φαινόμενο του σύγχρονου τρόπου ζωής που έχει επεκταθεί σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Στη Μεγάλη Βρετανία, μία κρατική υπηρεσία υπολογίζει πως περίπου το 1/3 του συνόλου των τροφίμων πετιέται στα σκουπίδια κι αυτό κοστίζει στους Bρετανούς καταναλωτές περισσότερα από 13 δισ. ευρώ το χρόνο. Ωστόσο, δεν υποφέρει μόνο το πορτοφόλι των καταναλωτών. Το περιβάλλον επίσης το πληρώνει ακριβά, καθώς κάθε χρόνο τα απορρίμματα τροφίμων εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα δισεκατομμύρια τόνους αερίων που ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το φαγητό που πετιέται και σαπίζει στις χωματερές εκπέμπει 20 φορές περισσότερο μεθάνιο στην ατμόσφαιρα απ' ό,τι το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων στην ατμόσφαιρα. Και η «συνήθεια» πολλών να πετούν το φαγητό, μεταφράζεται όχι μόνο σε μεθάνιο, αλλά και σε κατά κόρον σπατάλη νερού. Όταν, λοιπόν, πετάμε ένα κιλό βοδινού κρέατος, δεν πετάμε μόνο κάμποσα ευρώ στα σκουπίδια, αλλά και 50 000 λίτρα νερού που χρησιμοποιήθηκαν για να μεγαλώσει το μοσχάρι…Μη κι είναι καιρός ως καταναλωτές να αναρωτηθούμε γιατί μαγειρεύουμε περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να φάμε; Γιατί αγοράζουμε τρία κοτόπουλα στην τιμή των δύο, ενώ στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε μόνο ένα; Γιατί υποφέρουμε από συλλογική αμνησία όταν πρόκειται για τη σοφία του καλού νοικοκυριού των προηγούμενων γενεών, που γνώριζαν πώς να προγραμματίζουν τα ψώνια του παντοπωλείου και πώς να μαγειρεύουν γεύματα από υπολείμματα; Διάβασε ολόκληρο το άρθρο της Mariann Fischer Boel, Επιτρόπου της ΕΕ για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, για τη σπατάλη σε τρόφιμα ημών των καλοζωισμένων της …οικονομικής κρίσης εδώ.

Η θρησκευτική πίστη βρίσκεται στον εγκέφαλο

Η πίστη σε ένα ή περισσότερα ανώτερα όντα είναι ένα διαχρονικό και πανανθρώπινο φαινόμενο. Ακόμη και σήμερα, την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας της επιστήμης, το 95% του παγκόσμιου πληθυσμού δηλώνει ότι πιστεύει στην ύπαρξη μιας υπερφυσικής δημιουργικής δύναμης. Η διαχρονικότητα και η καθολικότητα του φαινομένου της θρησκευτικής πίστης δε θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους νευροεπιστήμονες, οι οποίοι άρχισαν να αναζητούν ην περιοχή στον εγκέφαλο που ευθύνεται για την εκδήλωση της θρησκευτικής μας συμπεριφοράς. Σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα, που δημοσιεύθηκε στα πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), δεν υπάρχει ένα «κέντρο» της θρησκευτικής πίστης στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αντίθετα, η πίστη σε ένα υπέρτατο ον είναι προϊόν της συνεργασίας πολλών περιοχών του εγκεφάλου μας, και μάλιστα των ίδιων ακριβώς περιοχών που ενεργοποιούνται, όταν ένα άτομο έχει απέναντί του ένα άλλο άτομο και καλείται να αποκρυπτογραφήσει τις διαθέσεις και τις σκέψεις του διαμέσου των εκφράσεων του προσώπου και της συμπεριφοράς του. Σε πειράματα με εθελοντές διαφόρων θρησκευτικών πεποιθήσεων και άθεους διαπίστωσαν ότι σε όλους τους εθελοντές ενεργοποιούνταν τα ίδια λίγο - πολύ νευρωνικά κυκλώματα, είτε ήταν πιστοί είτε άθεοι. Διαπίστωσαν επίσης ότι δεν ενεργοποιούνταν μία αλλά πολλές περιοχές του εγκεφάλου. Σύμφωνα με άλλη έρευνα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Aarhus στη Δανία, που μελέτησαν λεπτομερώς τις εγκεφαλικές αντιδράσεις είκοσι πιστών χριστιανών που προσεύχονταν στον Θεό, διαπίστωσαν ότι όταν προσευχόμαστε είναι σαν να συνομιλούμε με ένα φίλο μας. Παρατηρώντας, σε πραγματικό χρόνο, τον εγκέφαλο των εθελοντών μέσω της λειτουργικής αξονικής τομογραφίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν ένα άτομο προσεύχεται ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές που ενεργοποιούνται όταν συνομιλεί με έναν άλλο άνθρωπο, ενώ όταν απαγγέλλει μια προσευχή από μνήμης, ενεργοποιούνται αποκλειστικά οι περιοχές που σχετίζονται με την ανάσυρση και επανάληψη απομνημονευμένων πληροφοριών. Σύμφωνα με τον επιστημονικό συντονιστή της έρευνας Uffe Schjodt, αυτό δείχνει σαφώς ότι δεν υπάρχει τίποτε το υπερβατικό ή υπερφυσικό στον τρόπο αυτό «επικοινωνίας» των ανθρώπων με τον Θεό.Περισσότερα εδώ.
24-12-2010 Tο κίνημα του νέου αθεϊσμού

Περί «αγραμματοσύνης» αναφορές ή τροχοπέδη το "τροχοπέδι"

Αλιεύω από την εφ. Καθημερινή ότι «όλο και συχνότερα απασχολεί τους πανεπιστημιακούς το φαινόμενο των ακραίων ορθογραφικών λαθών από φοιτητές. Και είναι τόσο οικτρή η κατάσταση, που διδάσκοντες αναγκάζονται να απορρίπτουν γραπτά εξαιτίας των ορθογραφικών τους λαθών». Ενδεικτικό τo παράδειγμα που αναφέρεται: φοιτητής στη Φιλοσοφική Αθηνών γράφει στις εξετάσεις για το... «τροχοπαίδι», θέλοντας να μιλήσει για την «τροχοπέδη», αλλά οι γραμματικές του ελλείψεις τον... φρέναραν οδηγώντας τον στο «παιδί του τροχού», δηλαδή το «τροχοπαίδι»! «Τα ορθογραφικά λάθη είναι πολύ συχνά. Υπάρχουν γραπτά ανορθόγραφα σε βαθμό κακουργήματος. Οι φοιτητές, επίσης, δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν τα σημεία στίξεως, δεν βάζουν τελείες, η άνω τελεία έχει καταργηθεί», επισημαίνει ο καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν. Αθηνών Νάσος Βαγενάς. Και συνεχίζει, εστιάζοντας το πρόβλημα στην υποχρεωτική εκπαίδευση: «Οι 18χρονοι αποφοιτούν από το λύκειο με ελλιπέστατες εγκύκλιες γνώσεις και πολλοί από αυτούς εισάγονται σε σχολές που τους είναι αδιάφορες. Δυστυχώς, η αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ δεν είναι ουσιαστική όταν η εισαγωγή των υποψηφίων γίνεται με τρόπο ανορθολογικό, τη στιγμή μάλιστα που τα ιδρύματα δεν έχουν το προσωπικό και τις υποδομές να δεχθούν τόσο πολλούς φοιτητές». Σχολιάζοντας, λέω, προς τι η διαπίστωση; Ας είναι καλά ο βαθμός προαγωγής …9,5 ή όλοι προακτέοι σε γυμνάσιο και λύκειο (από τα «κακά» της λεγόμενης μεταρρύθμισης Αρσένη).Αλλά, αν αυτό δε συνέβαινε (και υπήρχε αντικειμενική βαθμολόγηση στις εξετάσεις …έρμη περίοδος του Σεπτεμβρίου- κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τον κάθε αδιάβαστο και αδιάφορο μαθητή), τότε, θα έπρεπε κάθε επόμενο χρόνο το σχολείο να αποκτούσε μια και δυο επιπλέον αίθουσες διδασκαλίας …Kι αντίστροφα, αν αυτό δεν ίσχυε, κάτι θα βρίσκαμε στα πλαίσια της σύγχρονης -τρομάρα μας- παιδαγωγικής. Κι εντέλει τα ΑΕΙ δίνουν πτυχία σε δασκάλους και καθηγητές (με το δημοκρατικό 5, υποχρεωτικό), όχι η εκάστοτε κυβέρνηση- αυτή μόνο διορίζει στα σχολεία μετά από τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Και εις επίρρωση, στο ίδιο δημοσίευμα, η αν. καθηγήτρια της Νομικής Αθηνών Ευγενία Μπουρνόβα αναφέρει: «Είχα κάποτε μία συνεργάτιδα, η οποία μάλιστα είχε εισαχθεί από τους πρώτους σε υψηλόβαθμη σχολή πληροφορικής και σε mail της με ρωτούσε : ''Τί ώρα να έλθο;''». Άντε γεια μας!

''Το κοσμικό χέρι'' ή νεφέλωμα GB1509

«Κοσμικό χέρι» ή το «χέρι του Θεού»... Πρόκειται για το νεφέλωμα GB1509 σε απόσταση 150 ετών φωτός, που δημιουρ-γήθηκε από ένα χείμαρρο ηλεκτρονίων και ιόντων από άστρο που κατέρρευσε πριν από περίπου 1700 χρόνια. Η εικόνα τραβήχτηκε από το τηλεσκόπιο του παρατηρητηρίου Τσάντρα (Chandra X-ray observatory) και δόθηκε στη δημοσιότητα από τη NASA.Το «χέρι» φαίνεται να αγγίζει ένα άλλο, έντονο κόκκινο νεφέλωμα, εικόνα που προέρχεται από ένα νεαρό και πολύ ισχυρό πάλσαρ, το B1509-58. Όσο εντυπωσιακό κι αν είναι πάντως το «κοσμικό χέρι», οι επιστήμονες που το παρατήρησαν δεν πρόσεξαν καθόλου ότι μοιάζει με ανθρώπινο μέλος. «Για να πω την αλήθεια, όταν πρωτοείδα την εικόνα, σκέφτηκα άλλες, πιο περίπλοκες δομές», δήλωσε ο Πάτρικ Σλέιν, επιστήμονας στη NASA.

Πηγή: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_15/04/2009_275491

Youtube "Internet Symphony, Eroica"

Έγινε κι αυτό! Παγκόσμια πρώτη σήμερα της "Συμφωνίας Διαδικτύου, Eroica", ένα έργο-σύνθεση του συνθέτη Tan Dun από τις χιλιάδες βίντεο που από παντού έχουν ανεβεί στο YouTube. Eίναι αποτέλεσμα της απόφασης της Google να δημιουργείσει την πρώτη online συμφωνική ορχήστρα και για αυτό το λόγο είχε ζητήσει από όλους τους φίλους της μουσικής να επιλέξουν ένα από τα 27 διαθέσιμα μουσικά όργανα, να παίξουν ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι του συνθέτη Tan Dun, να το τραβήξουν σε βίντεο και να το ανεβάσουν στο Youtube, όπου κριτές θα ήταν το κοινό αλλά και μουσικοί από τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου (δες εδώ). H κριτική επιτροπή είδε πάνω από 3000 βίντεο, επέλεξε 200 μουσικούς, από τους οποίους οι 90 αποτέλεσαν τη νεοσύστατη Youtube Symphony Orchestra. Οι μουσικοί που επιλέγησαν προέρχονται από 30 διαφορετικές χώρες και στη διάρκεια της προετοιμασίας τους λάμβαναν μαθήματα μέσω Διαδικτύου από κορυφαίους μουσικούς. Συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη, όπου πραγματοποίησαν πρόβες δύο μόλις ημερών, για να παρουσιάσουν στις 15 Απριλίου στο Κάρνεγκι Χολ (Carnegie Hall) ένα τρίωρο κονσέρτο υπό τη διεύθυνση του διεθνώς αναγνωρισμένου μαέστρου Michael Tilson Thomas.

Πηγές:http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1654187, http://www.i-live.gr/2009/03/30/youtube-symphonic-orchestra/

Η μυστική ζωή των μαγνητικών πεδίων

Ποια είναι η μορφή των μαγνητικών πεδίων, που δυνητικά μας περιτριγυρίζουν από τις ηλεκτρονικές μας συσκευές; Μοιάζει με ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά οι επιστήμονες της ΝΑSA τα κατέγραψαν στο εργαστήριό τους ’’Space Sciences Laboratory’’, UC Berkeley, βιντεοσκοπώντας σε πολύ χαμηλές ακουστικές συχνότητες (VLF) τη χαοτική, συνεχώς μεταβαλλόμενη τρισδιάστατη γεωμετρία τους!

Αρχή διατήρησης της μηχανικής ενέργειας

...κατά (αναξιόπιστες) πληροφορίες, στο video έχει κρυπτογραφηθεί ένα από τα θέματα στο μάθημα της φυσικής θετικής-τεχνολογικής κατεύθυνσης των πανελλαδικών! Κι ως πρόβλημα θα ζητηθεί ο πειραματικός (!) προσδιορισμός της ροπής αδρανείας αλτήρα που κυλίεται σε πλάγιο επίπεδο... Η κίνηση του slinky, το εκκρεμές του Νεύτωνα , το πείραμα προσδιορισμού κέντρου μάζας με δυο πιρούνια και οδοντογλυφίδα και ο υδροστρόβιλος είναι εκτός ύλης, επίσης οι μοχλοί και οι σύνθετες τροχαλίες.

Περί «ασύλου» λόγος δεικτικός

Ο Α. Καρκαγιάννης γράφει στην εφ. Καθημερινή, μεταξύ των άλλων, για τις καταλήψεις και το πανεπιστημιακό άσυλο: ''(…)Το «άσυλο» και οι καταλήψεις είναι σύμβολα αντιδημοκρατικής και αντιεκπαιδευτικής συμπεριφοράς με βαθύτερα αίτια (…)Σήμερα κανείς δεν τολμάει να πει την αλήθεια που όλοι γνωρίζουν, για το «άσυλο» και τις καταλήψεις. Ούτε οι πρυτανείες ούτε οι εκπαιδευτικοί ούτε τα κόμματα και οι υπουργοί. Εκτός από ελαχίστους, και τι παράδοξο, όλοι προέρχονται από την Αριστερά και από τους φοιτητικούς αγώνες του παρελθόντος. Όπως ο Θ. Πάγκαλος, εναντίον του οποίου προσπαθούν να προκαλέσουν πειθαρχικά μέτρα του κόμματος στο οποίο ανήκει. Το «άσυλο» και οι καταλήψεις, ως πρακτική που πριμοδοτείται από πολιτικά κόμματα, με το σύνδρομο της βίας, των καταστροφών, των κουκουλοφόρων, με την αναιδή περιφρόνηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με τους εκβιασμούς και τις συναλλαγές, έχουν απαξιώσει και σχεδόν εκμηδενίσει τη δημόσια εκπαίδευση. Και επειδή καμιά κοινωνία δεν ανέχεται κενά στη λειτουργία της πραγματοποιείται ήδη μπροστά στα μάτια μας η μεγάλη στροφή προς την ιδιωτική εκπαίδευση με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Βαρύτατες είναι οι ευθύνες των πολιτικών κομμάτων που πριμοδοτούν το «άσυλο» και τις καταλήψεις, νομίζοντας ότι έτσι θα αποκομίσουν κομματικά οφέλη ή απλώς για να επιβεβαιώσουν τον ψευτοεπαναστατικό τους χαρακτήρα (τίποτα δεν διδάχθηκαν από τα λάθη και τις ήττες του παρελθόντος). Ακόμη πιο βαριές είναι οι ευθύνες και των άλλων κομμάτων που είτε αντιλαμβάνονται ότι έχουν ένα πρόβλημα καταστολής είτε σιωπούν νομίζοντας ότι έτσι θα εισπράξουν τη δυσαρέσκεια από τη γενική αναστάτωση. Οι κύριες όμως ευθύνες βαρύνουν τη λεγόμενη πανεπιστημιακή κοινότητα (δεν είμαι βέβαιος ότι υφίσταται και λειτουργεί) με την παραλυτική της αβουλία και απραξία. Τη σιωπηρά πλειοψηφία των σπουδαστών και το βαθύτατα αλλοτριωμένο σώμα των διδασκόντων που συνήθως λουφάζει μέσα στον φόβο του. Η άρνηση και η καταδίκη του «ασύλου» και των καταλήψεων είναι αγώνας για τη Δημοκρατία. Αυτής της Δημοκρατίας που ορίζει το πεδίο της μάχης, που καθημερινά δίνουν οι πολίτες για την επιβίωσή τους και την προκοπή τους, εκεί όπου τα άτομα σχηματίζουν σύνολο. Πέρα από αυτό το δημοκρατικό πεδίο μάχης υπάρχει μόνο ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός.'' Δεν μπορώ, παρά να συμφωνήσω. Εσείς;

EUSO 2009: Ελληνικές διακρίσεις

Ένα αργυρό και ένα χάλκινο μετάλλιο ήταν το αποτέλεσμα από τη συμμετοχή των δύο ομάδων Ελλήνων μαθητών που συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών EUSO 2009 στην Μούρθια της Ισπανίας από 29 Μαρτίου έως 5 Απριλίου 2009. Το αργυρό μετάλλιο κατέκτησε η ομάδα των μαθητών του Κολλεγίου Ψυχικού: Στεφανία Κούμπα, Τατιάνα Βασιλικιώτη και Διαμαντής Ξυλάς και το χάλκινο μετάλλιο η ομάδα του 2ου Γενικού Λυκείου Σαλαμίνας: Ευαγγελία Κουκάκη, Ευαγγελία Ρεντούμη και Πάικος Χαλκιάς. Η EUSO (European Union Science Olympiads) δημιουργήθηκε το 2002 μετά από πρωτοβουλία του Υπουργού Παιδείας της Ιρλανδίας και την έγκριση του Συμβουλίου Υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο την προώθηση της πειραματικής διδασκαλίας των φυσικών επιστημών. Για το σκοπό αυτό η EUSO διεξάγει κάθε χρόνο διαγωνισμό μεταξύ τριμελών ομάδων μαθητών (ηλικίας έως 16 ετών) από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα από τα κράτη-μέλη.Τα θέματα του διαγωνισμού είναι μόνο εργαστηριακού περιεχομένου και απαιτούν τη χρήση πειραματικών διατάξεων και τη διεξαγωγή μετρήσεων. Κάθε χρόνο η Πανελλήνια Ένωση Υπευθύνων Εργαστηριακών Κέντρων Φυσικών Επιστημών (ΠΑΝΕΚΦΕ) καθορίζει και διεξάγει τη διαδικασία επιλογής των δύο τριμελών ομάδων μαθητών, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα στο Διαγωνισμό.

Πόσες θερμίδες έχει ένα αποφάγι κοτόπουλου;

...φιλμάκι αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους εμάς τους χορτάτους, κι ιδιαίτερα στους καλοθρεμμένους τηλε-αστέρες που με …έκδηλη αγωνία ρωτούν (τάχα μου, τάχα μου…) «πόσο έχει ένα κιλό αγγούρια (!) στη λαϊκή;», αλλά και στους συμπολίτες μας, άνδρες και γυναίκες, που μετρούν …ημερήσιες lifestyle θερμίδες. Επίσης στα κανακάρια μας που δεν τρώνε το χθεσινό μαγειρεμένο φαγητό της μαμάς (και θέλουν πίτσα ή KFC) κι ας σταματήσω εδώ…Κι αν νομίζετε ότι ο σκηνοθέτης υπερβάλει: Ήταν βραδάκι, χειμώνας με ψιλοβρόχι, πριν περίπου 15 χρόνια, όταν μπροστά μου ισχνός 30άρης άνδρας βουτά στον κάδο απορριμμάτων, γεμίζει τη φούχτα μακαρόνια και τα τρώει με βουλιμία. Ο κάδος ήταν στην οδό Σάμου (Σταθμός Λαρίσης), πίσω από τον παιδικό σταθμό του Δήμου Αθηναίων (τα κανακάρια που λέγαμε…).Προ ημερών πάλι, ευτραφής 50άρα τσιγγάνα από γειτονική Βαλκανική χώρα, ζητά τον οβολό δυο κυρίων που έτρωγαν το σουβλάκι τους κι έπιναν τη μπύρα τους γωνία Ακαδημίας και Ασκληπιού, και στην άρνησή τους, ζητά και ταυτόχρονα απλώνει το χέρι και παίρνει το μοναδικό κομματάκι κρέας που είχε απομείνει στο καλαμάκι…
Ελπίζω να παρατηρήσατε στο φιλμάκι, ότι πριν αρχίσει να τρώει η οικογένεια, ο πατέρας κάνει την προσευχή…μια και η μόνη ελπίδα που του απομένει δεν είναι άλλη παρά ο Θεός, που Τον ευχαριστεί - το πασχαλινό τραπέζι των «πενόμενων» συν-ελλήνων της οικονομικής TV-government-κρίσης ούτε στα όνειρά του. Και για το τέλος, το τραπέζι φωτίζει η φλόγα από ένα καμινέτο λαδιού ή πετρελαίου - τελευταίας, κυριολεκτικά, τεχνολογίας made in India ή Philippines των φτωχών - εικόνα προς δόξα της WWF και τους πιστούς της οπαδούς που συμμετείχαν στον εορτασμό της «Ώρας της Γης», τρομάρα μας.

Ο «καλός» καθηγητής της Γ΄ Λυκείου…

Αντιγράφω από την εφ. Το Βήμα τη διαμαρτυρία καλής συναδέλφου: «Αναρωτιέμαι πόσοι γνωρίζουν πώς γίνεται το μάθημα στη Γ΄ Λυκείου και ποιος είναι, κατά την κρίση των πολλών- και όχι των ολίγων και επαϊόντων- ο καλός καθηγητής, αυτός που κάνει σωστά τη δουλειά του; Είναι αυτός που θα δεχθεί να αξιολογηθεί, αυτός που θα επιμορφωθεί, αυτός που θα γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, θα έχει προγραμματίσει σωστά την ύλη του και θα την ολοκληρώσει μέσα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες; Δυστυχώς, όχι! Γιατί, για τις ελληνικές ποσοτικές νόρμες, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι, πρώτα πρώτα, αυτός που θα βαθμολογήσει όλους τους μαθητές του, αδιακρίτως, με είκοσι (20), χωρίς να τον ενδιαφέρει η ιεράρχηση της βαθμολογίας στην τάξη του, αλλά μόνο η εξισορρόπηση των επιδόσεων των μαθητών του· αυτός που θα φροντίσει να κλείσει το άνοιγμα της βαθμολογικής ψαλίδας όχι στα συγκεκριμένα όρια του τμήματος στο οποίο διδάσκει, αλλά στο πλαίσιο των βαθμολογιών που οι μαθητές εικάζουν ότι θα επιτύχουν στις πανελλήνιες (...) Συνεχίζοντας, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι αυτός που διδάσκει το αντικείμενό του γνωρίζοντας ότι ο μαθητής ενδιαφέρεται μόνο και αυστηρά για ό,τι του είναι χρήσιμο στις πανελλήνιες και πως ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης αυτού του αντικειμένου, κατά την κρίση του μαθητή του πάντα, δεν είναι αυτός που θα προτείνει ο ίδιος, αλλά ο εκάστοτε φροντιστής. Καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι επίσης αυτός που δεν ζητάει από τα παιδιά τίποτα, αλλά κι αυτός που δεν τα κουράζει, ειδικά αν έχει την ατυχία να διδάσκει τα «άχρηστα» μαθήματα Γενικής Παιδείας ή καλύτερα «γενικής αδιαφορίας». Επομένως, είναι σαφές ότι όταν τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου λένε «οι καθηγητές μας δεν μας κατανοούν» συνήθως δεν εννοούν ότι αυτοί δεν τους συμπαραστέκονται, αλλά κυρίως ότι οι καθηγητές τους δεν περνούν αθόρυβα από τη ζωή τους, ότι αυτοί δεν αποδέχονται να παίξουν αυτό τον ρόλο του καλού καθηγητή που περιγράψαμε παραπάνω κι έτσι, με την «ατίθαση» στάση τους, διαταράσσουν τον κανόνα «εξασφαλισμένης» επιτυχίας(;) που έχει υψωθεί μπρος στα παιδικά τους μάτια» (. ..) Και τώρα, λέω εγώ, εμπρός για μια νέα, και πάλι, από-μετα-ρύθμιση της ελληνική μας α-παιδείας (ανακάτεμα της σούπας) με ή και με χωρίς τους «καλούς καθηγητές» της ΟΛΜΕ. Σκέψου και να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το «Εθνικό μας απολυτήριο»… γλέντι που έχει να γίνει!

Γενικής απεργίας (;) συμπαρομαρτούντα…

Γράφει ο Α. Καρκαγιάννης στην εφ. Καθημερινή: «Σε μια ‘’γενική απεργία’’, όπως της περασμένης Πέμπτης το ερώτημα είναι πόσο είναι γενική. Το γράφω γιατί πιστεύω ότι, όταν οι πάσης αποχρώσεως συνδικαλιστές και οι αντίστοιχοι κομματικοί ρήτορες μιλούν για «εργαζόμενους» στον νου τους έχουν τους μισθωτούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, εκτός εξαιρέσεων (π.χ. οι δημοσιογράφοι) συνήθως δεν έχουν την ευχέρεια να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους συμμετέχοντας σε μια γενική απεργία. Σε μια «γενική απεργία», όπως της περασμένης Πέμπτης το ερώτημα είναι πόσο είναι γενική. Το γράφω γιατί πιστεύω ότι, όταν οι πάσης αποχρώσεως συνδικαλιστές και οι αντίστοιχοι κομματικοί ρήτορες μιλούν για «εργαζόμενους» στον νου τους έχουν τους μισθωτούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, εκτός εξαιρέσεων (π.χ. οι δημοσιογράφοι) συνήθως δεν έχουν την ευχέρεια να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους συμμετέχοντας σε μια γενική απεργία.» Και προς επίρρωση: «Πριν από τη διαδήλωση - πορεία έκανα μια βόλτα στην περιοχή του Συντάγματος (στρατηγικός προορισμός κάθε διαδήλωσης και πορείας) που είναι και η γειτονιά μου. Σας βεβαιώ ότι όλα τα καταστήματα προς την Πλάκα και προς τις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού ήταν ανοιχτά και δούλευαν. Τα φαρμακεία, τα μανάβικα, τα σούπερ και μίνι μάρκετ, τα κρεοπωλεία, τα κουρεία, τα ημιπολυτελή της οδού Ερμού (τα πολυτελή βρίσκονται στο Κολωνάκι) ήταν όλα ανοιχτά και δούλευαν. Δούλευαν είναι τρόπος του λέγειν. Οι δρόμοι έρημοι από νωρίς. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το κέντρο της πόλης και το παρέδωσαν εξ ολοκλήρου στους διαδηλωτές. Έχουν πλέον πείρα της ταλαιπωρίας και σε ημέρα διαδήλωσης αποφεύγουν να περάσουν από το κέντρο της πόλης.» Και συνεχίζει : «Δεν μπορώ να πω ότι ήταν μεγάλη και δυναμική. Ήταν πολυπληθής και ήρεμη.» (…) «Η πρώτη εντύπωση ήταν λες και παρακολουθώ πανηγύρι. Πρόσωπα γελαστά, φώναζαν, με τη καθοδήγηση και το ρυθμό της ‘’ντουντούκας’’, τα αγανακτισμένα συνθήματά τους αλλά όχι με πρόσωπα αγανακτισμένα. Οι διαδηλωτές γελούσαν, αστειεύονταν μεταξύ τους και άλλοι εμφανώς έπλητταν όπως πλήττουν όλοι οι άνθρωποι που απλώς κάνουν το καθήκον τους.» Για να καταλήξει: «Αν περνάμε μια βαθιά κρίση του συστήματος, του καπιταλισμού, πρόκειται για σύστημα παραγωγής, εμπορίας και πολιτισμού. Από την αρχή είχε τα στραβά του, τις αδικίες, τις ανισότητες, τη σκληρότητα, την καταπίεση, τους πολέμους. Είχε, όμως, και τα καλά του. Τον πλούτο, την ευμάρεια, την επιστήμη, τον πολιτισμό του, τη δημοκρατία του. Για να το καταστρέψουμε πρέπει να το αντικαταστήσουμε με άλλο σύστημα, ανώτερο. Μέχρι σήμερα τίποτα τέτοιο δεν φάνηκε στον ορίζοντα. Οι απόπειρες να κατασκευασθεί κατέληξαν στην καταστροφή. Η μόνη θετική εμπειρία που έχουμε, στην Ευρώπη τουλάχιστον, είναι η λογικότερη και κοινωνικότερη διαχείριση του καπιταλισμού και όχι η καταστροφή του.» Κάπου αλλού διαβάζω για «παρασιτικές καμαρίλες εργατοπατέρων», για «αγορά νέας πολυτελούς BMW για τις μετακινήσεις του πρόεδρου της ΓΣΕΕ», για τη διακίνηση πλαστών τιμολογίων από το «συνδικάτο των εργατών» και άλλα τέτοια «εργατοπατερικά», κι εξάλλου, στην Ελλάδα, κάποιες απεργίες εθιμοτυπικές είναι, μια και χωρίς αυτές πώς να δικαιολογηθούν συνδικάτα, εργατοπατέρες και μη- εργαζόμενοι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα; A! ξέχασα πολιτικούς και κόμματα ...αλλ΄ άστα, άλλη φορά.

Διακρίσεις Ελλήνων εκπαιδευτικών σε διαγωνισμό της Microsoft

Σημαντικές διακρίσεις πέτυχαν τρεις Έλληνες εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο 6ο Πανευρωπαϊκό Φόρουμ Πρωτοπόρων Δασκάλων της Microsoft, που πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας, 24 έως 27 Μαρτίου 2009. Έτσι, οι Κώστας Δημητρίου και Γιώργος Διπλάρης, διδάσκουν στο Κολέγιο Ψυχικού, κέρδισαν την τρίτη θέση στην κατηγορία «Καινοτομία στο Περιεχόμενο» του διαγωνισμού, συμμετέχοντας με την εργασία «Από τον Newton στο CERN». Με αυτήν την προτεινόμενη εκπαιδευτική δραστηριότητα, οι μαθητές καλούνται να παρακολουθήσουν μέσα από ένα «εικονικό τηλεσκόπιο» την κίνηση των πλανητών χρησιμοποιώντας το δωρεάν λογισμικό της Microsoft World Wide Telescope, να μελετήσουν το θεωρητικό υπόβαθρο της τροχιάς των πλανητών και των φορτισμένων σωματιδίων και να κατασκευάσουν μοντέλα προσομοίωσης στον υπολογιστή. Στη συνέχεια επικοινώνησαν μέσω τηλεδιάσκεψης με επιστήμονες του CERN οι οποίοι απάντησαν στις ερωτήσεις των μαθητών. Επιπλέον, ο Θοδωρής Ανδριόπουλος, διδάσκει στο Κολέγιο Ανατόλια, με την εργασία «Ποιος σκότωσε τον κύριο Χ?» με θέμα την εξιχνίαση ενός φανταστικού φόνου από τους μαθητές χρησιμοποιώντας γεωμετρικούς και μαθηματικούς γρίφους, έλαβε την τρίτη θέση στην ειδική κατηγορία όπου όλοι οι Ευρωπαίοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί ψηφίζουν την καλύτερη εργασία. Περισσότερα για το Διαγωνισμό Πρωτοπόρων Δασκάλων/ Καθηγητών και οι βραβευθείσες εργασίες τους εδώ. Να θυμηθούμε ότι στο περσινό 5ο Πανευρωπαϊκό Φόρουμ Πρωτοπόρων Δασκάλων της Microsoft, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, ο εκπαιδευτικός Γιώργος Κοντέλλης, από το 3ο Λύκειο Μυτιλήνης, κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία Ευρω-Πρωτοπορία (EuroInnovation) με την εργασία του «Η Δίκη του Γαλιλαίου»: η διδασκαλία των νόμων της κίνησης μέσα από ένα βιντεοπαιχνίδι με έναν ιδιαίτερα πρωτότυπο και διασκεδαστικό τρόπο (δες εδώ).