Η καλή νοικοκυρά...ή τα κουζινικά του ΣΥΡΙΖΑ!
«Τώρα πλάκα μας κάνεις;» Τι άλλο θα μπορούσα να πω διαβάζοντας τις δηλώσεις του εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι δηλαδή, τα αντικείμενα που βρήκε η αστυνομία στην (πρώην) ΑΣΟΕΕ ήταν αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως και όσα βρέθηκαν στη "Βίλα Αμαλία" (δες εδώ, εδώ κι αλλού…). Αλλά φαίνεται ότι πλάκα γίνεται με τις εκάστοτε δηλώσεις βουλευτών και λοιπών ΣΥΡΙΖΑίων, από την «επιστροφή στη δραχμή» του Αλαβάνου (δες εδώ) και το «Δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε» του Λαφαζάνη (δες εδώ) μέχρι «έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα» του Τατσόπουλου (δες εδώ) ή τις δηλώσεις Γαϊτάνη «ότι η διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Σκόπια για το όνομα οφείλεται στους Έλληνες καπιταλιστές» (δες εδώ).Χάριν ευθυμίας αντιγράφω και παρουσιάζω δεικτικόν και «εμπαθώς» σχολιαζόμενον περί των «κουζινικών και λοιπού οικιακού ...εξοπλισμού του ΣΥΡΙΖΑ» αλιευθέν άρθρον (δες εδώ), προς τέρψιν κάθε πικραμένου και μη ψηφοφόρου (του): «Ποια είναι τα προαπαιτούμενα για μια καλή νοικοκυρά που θέλει να διατηρήσει τα του οίκου της σε αρίστη κατάσταση; Ποια είναι τα αντικείμενα εκείνα που χρησιμοποιεί καθημερινώς για τις οικιακές της εργασίες; Επειδή, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι από εμάς διέπονται από μια συμβατική μικροαστική αντίληψή, ο νους μας πάει σε απορρυπαντικά, σφουγγαρίστρες, απλώστρες, παρκετέζες κλπ... Όχι! Πλανάσθε πλάνην οικτρά αγαπητοί, καθότι για τον εκπρόσωπο Tύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Σκουρλέτη αντικείμενα καθημερινής χρήσης στο σπίτι είναι σάκοι με είδη παρεμπορίου, κράνη, λοστοί, αντιασφυξιογόνες μάσκες, κοντάρια (και πολλά, μα πάρα πολλά...) άδεια μπουκάλια. Δεν θα μπορούσα βεβαίως να αντικρούσω τις δηλώσεις Σκουρλέτη, τουναντίον υπερθεματίζω. Άλλωστε, καθόσον γνωρίζω οι περισσότερες νοικοκυρές (και... νοικοκυροί) πριν καθαρίσουν το σπίτι φορούν πλήρη προστατευτική εξάρτυση με κράνος (μην μας πέσει κανάς σοβάς ενόσω καθαρίζουμε το ταβάνι), αντιασφυξιογόνες μάσκες (οι αναθυμιάσεις των απορρυπαντικών είναι πράγματι επικίνδυνες) και κάμποσους λοστούς (σε περίπτωση που ξεχάσουμε τα κλειδιά του σπιτιού). Επίσης κάθε νοικοκυριό που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να έχει μερικές εκατοντάδες μπουκάλια (για ανακύκλωση προφανώς - εδώ αναδεικνύεται η οικολογική διάσταση του μοντέρνου νοικοκυριού), έναν παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό (αλήθεια θα περιμένουμε από τους... "νόμιμους" για να μερακλώσουμε με κανένα καλό τραγούδι;) και βεβαίως μια αποθήκη γεμάτη με προϊόντα παρεμπορίου (ώστε η παρουσία τους να μάς θυμίζει διαρκώς ότι τα προϊόντα αυτά κάνουν κακό στην οικονομία). Είναι πάγκοινως γνωστό εξάλλου ότι η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά, και ειδικά αν είναι και "προοδευτικιά", ε, δε θα έχει κι ένα λοστό στο κουζινοντούλαπο δίπλα στο βρεφικό γάλα και τα κορν φλέικς; Πράγματι, οι δηλώσεις Σκουρλέτη προσδίδουν νέο νόημα σε παλαιότερη δήλωση στελέχους του κόμματος ότι "ο Τσίπρας θα πρέπει να καθαρίσει τα του οίκου του". Προδίδουν όμως συνάμα και την αμηχανία της Κουμουνδούρου τόσο στην υπόθεση της ΑΣΟΕΕ όσο και της Βίλας Αμαλία (που επίσης ήταν "πολιτιστικός πνεύμονας" με παρεμφερή "ευρήματα" στους χώρους της – τύφλα να 'χει το Μέγαρο Μουσικής δηλαδή). Ένα κόμμα που μεγάλωσε απότομα και γι' αυτό μικρομεγαλίζει, ένα κόμμα που λαϊκίζει ασύστολα, ένα κόμμα που θέλει να είναι και με τους νοικοκυραίους αλλά και με τους "αναρχαίους", που θέλει να είναι με τον έμπορο που πλήττεται από το παρεμπόριο (μεγάλη η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στις συγκεκριμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις), αλλά και με τον παράνομο μικροπωλητή πίσω από τον οποίο κρύβονται τεράστια συμφέροντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιες αριστεριστικές οργανώσεις έκαναν κουρελού τον -κάποτε ουσιαστική σημασίας για την ελευθερογνωμία- θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην de facto απαξίωσή του στην κοινή γνώμη και μοιραία στην de jure κατάργησή του. Επιτέλους, ας επιδιώξουν ορισμένοι να επιδείξουν την “αριστεροφροσύνη” τους σε πιο ουσιαστικά ζητήματα, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν μπορεί να είναι άσυλα έκνομης δραστηριότητας, και το "πανεπιστημιακό κίνημα" που επικαλούνται στομφωδώς στην Κουμουνδούρου για την προστασία τους είναι το πιο διαχρονικό ανέκδοτο της μεταπολίτευσης. Μόνο που τα θύματα της ασυδοσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους (οι έμποροι και οι πολίτες που βλέπουν τις περιουσίες τους κατεστραμμένες και ενίοτε δέχονται απειλές και επιθέσεις μέσα από τα ΑΕΙ) δε γελάνε καθόλου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου