Αναμνήσεις ενός "επαναστάτη"...

...ή όταν η Χρυσή Αυγή γίνεται "Αυγή"... «Τον Δεκέμβριο του 2008 ένας μαλάκας μπάτσος δολοφόνησε ένα 16χρονο παιδί (δες εδώ, εδώ, εδώ). Τον Δεκέμβριο του 2008 ένας κακός ''υπάλληλός'' μας, που του είχαμε αναθέσει (και τον πληρώναμε με τους φόρους μας) για να προστατεύει όλους εμάς, σκότωσε έναν από εμάς. Την ίδια νύχτα συναντηθήκαμε στην κατάληψη, και λίγες ώρες μετά γεμίσαμε τους δρόμους διαδηλώνοντας κατά της δολοφονίας και κατά του κράτους(!). Εκεί, όταν 200 οι μέσα αποφασίζαμε και για τους 6 χιλιάδες ''χρήσιμους ηλίθιους'' που ήταν απέξω, η Ν. φώναξε μοναχή να μην ρίξουν πέτρες, αλλά όποιος θέλει να ρίξει γιαούρτια. Την βία κάποιων κρατικών υπαλλήλων δεν την κυνηγάς με βία. Αυτή η πρόταση δεν άρεσε στους υπόλοιπους. Μετά στην πορεία, κάποιοι από εμάς άρχισαν να σπάνε τράπεζες, να την πέφτουν στους αστυνομικούς να κρύβονται ανάμεσα μας στην πορεία και να ξαναβγαίνουν. Παρατηρούσα αξιοπερίεργα, πάρα πολλά παιδιά με παντελόνια και φούτερ των 170 ευρώ, να κάνουν την επανάσταση τους ρίχνοντας πέτρες και βρίζοντας μπινελίκια στους μπάτσους και στους αστυνομικούς (δες κι εδώ). Και μετά, το πλήθος, οι πολλοί, τα γυναικόπαιδα, οι χρήσιμοι ηλίθιοι, συνειδητοποιώντας τον άχαρο ρόλο τους και νιώθοντας ότι η πορεία δεν ήταν τελικά αυτή για την οποία είχαν έρθει, έφυγαν. Και οι υπόλοιποι να κατεβάζουμε τα κομματικά πανό και να κάνουμε αλυσίδες για να βγουν τα παιδιά να κάνουν την δουλειά τους και να ξαναμπούν. (Κομματικά πανό σε διαδήλωση για την δολοφονία ενός παιδιού ; - ξανασκέφτομαι τώρα!). Μείναμε λίγοι, και τις επόμενες ημέρες ακόμα λιγότεροι. Τα ίδια έγιναν και στις υπόλοιπες πόλεις συν τους βανδαλισμούς και τα πλιάτσικα στην Αθήνα (δες εδώ κι εδώ). Δεν ξέρω αν από την δολοφονία του Αλέξη δικαιολογείται να βγει ένα βουβό πλήθος στους δρόμους και να ξεσηκωθεί κατά της βίας (από οποιονδήποτε), αλλά κάποιοι προτίμησαν να αναλάβουν αυτοί τον δικό μας ρόλο και να μας υποκαταστήσουν. Αντί να βγει ένα εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους,βγήκαν στη θέση τους κάποιοι λίγοι, που ήθελαν να επιβάλλουν την δική τους βία.» H συνέχεια, μια "επαναστατική" διαδρομή από τότε μέχρι και σήμερα, εδώ.

5-12-2012 Μετωπική ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ
7-12-2012 Tέσσερις Δεκέμβριοι μετά 
7-12-2012 Ούτε η Κατοχή τελείωσε το '73; 
10-12-2012 Η ...μακροημέρευση της "μέρας του Αλέξη"