Περί αξιοκρατίας εν Ελλάδι κι άλλων ανεκδότων...

Διαβάζω και δεν εκπλήσσομαι...Λέει μεταξύ των άλλων ο διακεκριμένος Έλληνας διαστημικός φυσικός και ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής στη συνέντευξή του στην εφ. Καθημερινή: (...)"Μου κάνει τρομερή εντύπωση η στάση των πολιτικών. Είναι παραλογισμός και αδικία ότι σήμερα έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους από τον ιδιωτικό τομέα και όλοι οι πολιτικοί λένε “δεν μπορούμε να αγγίξουμε τον δημόσιο υπάλληλο”. Αν στο εξωτερικό ένας πολιτικός έδειχνε τέτοια μεροληψία, δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε μία ημέρα. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με τη συνέργεια των πολιτικών εκμεταλλεύονται τον υπόλοιπο κόσμο. Η κρίση είναι ηθική γι’ αυτό είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος για το μέλλον». – Στην Αμερική δεν γίνονται πολιτικές παρεμβάσεις; – Παρεμβάσεις γίνονται, καταστρατήγηση της αξιοκρατίας δεν γίνεται. Δεν έχει σημασία αν είσαι γιος του καθηγητή αλλά αν αξίζεις. Η πιο αδιάσειστη απόδειξη είναι η δική μου πορεία. Ημουν ένας ξένος φοιτητής, γιος ενός μετανάστη εστιάτορα. Τι μέσο μπορούσα να έχω; Η χώρα αυτή προοδεύει γιατί ευνοεί το ταλέντο."(...)Και αλλού: "Υπάρχουν τα ευρωπαϊκά προγράμματα από όπου μπορείς να αντλήσεις χρήματα. Η Ελλάδα ξοδεύει 0,5% του ΑΕΠ για έρευνα όποτε το θυμηθεί. Ο μέσος όρος της Ευρώπης είναι 2% και στον ΕΣΕΤ προωθούμε ένα δεκαετές σχέδιο δράσης που προϋποθέτει αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης στο 1,5 % έως το 2020. Αυτό όμως πρέπει να επιβεβαιωθεί από την παρούσα κυβέρνηση. Μπορούν να βρεθούν κονδύλια και από τον ιδιωτικό τομέα. Δυστυχώς όμως λιγότερο από το 30% της χρηματοδότησης της έρευνας στην Ελλάδα προέρχεται από ιδιωτικά κονδύλια. Στην Ευρώπη ο μέσος όρος είναι 60%, στην Αμερική 65% και στην Ιαπωνία και τη Φινλανδία 70%. Αυτό είναι και θέμα του εκπαιδευτικού συστήματος. Oι καθηγητές εδώ δεν τολμούν να δεχθούν χρήματα από τη βιομηχανία για να πραγματοποιήσουν μια ερευνητική εργασία γιατί θεωρούν ότι δεν επιτρέπεται για ιδεολογικούς λόγους. Αυτή βέβαια είναι μια νοοτροπία του προηγούμενου αιώνα που βρίσκεται εδώ και καιρό στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας. Αν δεν υπάρξει ιδιωτικός τομέας με καλή τεχνολογία να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να πληρώσει φόρους πώς θα χρηματοδοτηθεί ο δημόσιος τομέας;"(...)Κι ένα τελευταίο. Στο ερώτημα αν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν, απαντά:" Ο Μητρόδωρος, ο Χίος φιλόσοφος του 4ου π.Χ αιώνα είχε γράψει ένα σύγγραμμα «Περί Φύσεως». Ελεγε λοιπόν ότι το να υποθέσει κανείς ότι η ζωή εμφανίστηκε μόνο στη Γη είναι το ίδιο με το να πει ότι από όλους τους σπόρους που έσπειρε ο γεωργός στο χωράφι, φύτρωσε μόνο ένας. Αυτή είναι και η θέση της επιστήμης. Υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια πλανήτες. Το να υποθέσει κανείς ότι μόνο στη Γη υπάρχει βιολογική δραστηριότητα νομίζω ότι δεν είναι λογικό. Ακόμα και στα διαστρικά νέφη υπάρχουν αμινοξέα που είναι η πρώτη ύλη για τη δημιουργία βιολογικής δραστηριότητας. Το πρόβλημα είναι ότι το Διάστημα είναι σχεδόν άπειρο και οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Τεχνολογικά λοιπόν δεν έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε σήματα ζωής ώστε να μας ανακαλύψουν. Στα 4,5 δισ. χρόνια της ύπαρξης του ηλιακού μας συστήματος μόνο τα τελευταία εκατό χρόνια έχουμε δώσει σήματα ζωής, εκπέμποντας ραδιοκύματα τα οποία είναι τόσο ελάχιστης έντασης σε σχέση με το πιο κοντινό άστρο -το Α του Κενταύρου- που θα χρειαζόταν μια αντέννα με διαστάσεις από τον Ηλιο μέχρι τη Γη για να πιάσουν κάποιο σήμα. Υποθέτουμε όμως ότι εκείνοι μπορεί να είναι πολύ πιο προηγμένοι τεχνολογικά και να έχουν τη δυνατότητα να μας παρατηρήσουν με τρόπο που εμείς δεν ξέρουμε. Φυσικά όλα αυτά περί ιπτάμενων δίσκων είναι παρανοήσεις..." Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.